Moje transpłciowe dziecko wyraziło chęć detransformacji. Co powinienem zrobić, aby pomóc mu w detransformacji? Był na blokerach dojrzewania, odkąd skończył 10 lat, a testosteron zaczął w wieku 14 lat. Co mam zrobić teraz, gdy rodzina zna go jako mężczyznę?
Odpowiedzi
Zamierzam drugi Lonnie Chu w tej sprawie i powiem, że nie powinieneś otrzymywać od nas porad dotyczących Quora, powinieneś rozmawiać z profesjonalistami.
Powiem wam, że najczęstszymi przyczynami de-transformacji są presja społeczna. Bycie trans jest trudne . Bycie cisgenderem jest łatwiejsze. Czasami osoby trans są tak mocno wbijane przez życie jako osoby trans (nękanie, bycie celem zastraszania, napaści, ogromne piętno społeczne i legiony ludzi, którzy nas nienawidzą tylko dlatego, że istniejemy…), że kiedy młoty stają się zbyt wiele, decydują się na odejście. Wiele takich osób przechodzi później ponownie, ponieważ chociaż mogą uciec przed niektórymi społecznymi młotami, dysforia nadal istnieje.
Czy to właśnie dzieje się z twoim synem? Nie wiem To, co powinieneś teraz zrobić, to ściśle współpracować z lekarzami Twojego syna, aby dowiedzieć się, co dalej. Terapia testosteronem przyniesie pewne trwałe efekty, ale nic, z czym kobiety transpłciowe nie miałyby wieloletniego doświadczenia w radzeniu sobie, więc nie jest tak, że nie ma możliwości, aby Twój syn mógł z powodzeniem przejść z transformacji i żyć szczęśliwie jako Twoja córka. Przypuszczam, że w tym wieku nie było żadnych interwencji chirurgicznych, więc wiele rzeczy załatwi się same. Niektóre rzeczy nie spodobają się zarostowi na twarzy, pogłębieniu głosu… ale są sposoby radzenia sobie z tymi rzeczami.
Jeśli twój syn ma już profesjonalnego terapeutę, popracuj z nim, aby wytyczyć drogę naprzód. Miej świadomość, że może to być reakcja na zewnętrzne naciski, ale nie zakładaj, że tak jest.
Powodzenia dla was obu i jak zawsze jestem dostępny w komentarzach za jaką pomoc mogę zaoferować.
Na tym etapie Ty i Twoje dziecko powinniście otrzymać profesjonalną opiekę, w szczególności doradcę, który ma duże doświadczenie z dziećmi trans i ich rodzinami. Nastolatki wszystkich typów przechodzą okresy, w których kwestionują siebie, w tym tożsamość w wielu jej formach.
Nastolatki trans nie różnią się od siebie, z wyjątkiem tego, że kwestie płci są dla nich większe niż dla nastolatków cis-płciowych. Podobnie jak wielu nastolatków, mogą czuć, że nigdy nie będą pasować, jeśli nie będą się zgadzać ze standardami grupy rówieśniczej, z którą najbardziej chcą się identyfikować. Logicznie rzecz biorąc, jeśli nie znaleźli grupy nastolatków, do których mogliby dołączyć, bycie cis może wydawać się jedynym sposobem na akceptację i akceptację. Twoje dziecko może również odczuwać pociąg do innych mężczyzn, a jeśli bycie zarówno transem, jak i gejem jest zbyt przytłaczające, może postrzegać opcję cis jako rozwiązanie co najmniej dwóch problemów jednocześnie.
Bardzo rzadko zdarza się, aby osoba, która przeszła transformację, chciała wrócić do poprzedniego stanu. Ale żaden pisarz na Quorze nie powinien prowadzić ciebie i twojego dziecka przez te wzburzone wody. Znajdź bardzo kompetentnego profesjonalistę, najlepiej kogoś poleconego przez co najmniej dwie osoby trans.
Cokolwiek dzieje się z rodziną, nie ma to wpływu na problemy, z jakimi boryka się Twoje dziecko. Zadaniem rodziny jest słuchanie osoby trans, zdobywanie wykształcenia (bez wymówek w dzisiejszych czasach Google!) i bycie tak pomocnym, jak to tylko możliwe.
Powodzenia! Teraz jest ciężko, ale na dłuższą metę będzie lepiej, jeśli zarówno ty, jak i twoje dziecko aktywnie szukacie i nalegacie na uzyskanie najlepszej możliwej pomocy i pełnego miłości wsparcia.