Nie jestem osobą, która łatwo płacze, ale kiedy moja mama mnie beszta, jest mi bardzo smutno. Czemu?
Odpowiedzi
To normalne. Nasi rodzice wiedzą, gdzie są haki, zainstalowali je. Także więź z matką ma większe znaczenie emocjonalne niż ojciec. Wszyscy pragniemy mamy, nawet jeśli na moim miejscu jest złośliwą, złośliwą narcyzem alkoholikiem. Jest maleńka nić nadziei, że pewnego dnia może mnie pokochać. Chociaż jej śmierć w moim 21 roku życia była pouczająca. Widziałem, że nieważne, jak dobry byłem (byłem honorowym uczniem), ona mnie nie pokocha. Żebym mógł przestać marnować czas. Kilka lat później nie wiadomo skąd dostałem te dziwaczne, dziwaczne listy z nienawiścią. Mam na myśli to, że nie rozmawiałem z nim przez 3 miesiące i nadejdzie ta naprawdę złośliwa poczta. Pokazałem to mojemu przyjacielowi, który był czystym alkoholikiem i narkotykami, czy czegoś mi brakuje? I powiedzieliby, co wydarzyło się od teraz do pierwszego pisania? I nic nie powiedziałem, nie rozmawialiśmy ani nie pisaliśmy Tak, powiedzieli mi,
Na marginesie byłem krojem i dostałem na ten temat kilka książek. Nadużycie to oczywiście zawsze dobry początek. Ale zimna i niedbała matka jest tam nawet bez przemocy. Teraz, kiedy moja matka umarła, zawsze mówiła mi, że będę za nią tęsknić. Cóż, nie zrobiłem tego. nigdy. Po około dziesięciu latach to samo. Teraz minęły 43 lata i nadal za nią nie tęsknię. Przypuszczam, że wtedy w kryzysie mógłbym płakać za matką, ale to pusty rodzaj i bardziej prawdopodobne, że wyobrazię sobie moją przyjaciółkę Sandy. Who, ha, ha, ha, był piękny kolor palisandru. Ale taka urocza osoba!
To normalne, że czujesz się w ten sposób, kiedy czujesz się ukarany w ten sposób. Może uważasz, że drobna sytuacja przez nią jest tak poważna, że besztanie w ten sposób jest dość niesprawiedliwe. To nie jest normalne, że cały czas czuję się skarcony, a ona może wyładowywać na tobie swój gniew i frustrację. To dobry czas, aby się z tego uczyć i jej pomagać, ale też zachować dystans.