Recenzja Jinx – część druga: Zabijanie czasu

Robert Durst to dobry morderca i gówniany przestępca. „Myślę, że byłby dziś wolny, gdyby tylko trzymał pułapkę na kłódkę” – wyjaśnia reporter „New York Timesa”, Charles Bagli, podczas premiery filmu „ Jinx – część druga” , będącego kontynuacją serialu HBO z 2015 r., przedstawiającego historię zarzutów morderstwa Dursta.

Bagli nie obejmuje nowego terytorium dla powracających widzów Jinx ; każdy, kto rzucił okiem na wiadomości z marca 2015 roku, wie, co Durst rozchylił swoją pułapkę. „No cóż, zostałeś złapany” – wymamrotał do siebie Durst, gdy był podłączony do mikrofonu w łazience w finale, zaraz po tym, jak reżyser Andrew Jarecki konfrontuje go z dowodami, że w 2000 roku zastrzelił swoją przyjaciółkę Susan Berman w stylu egzekucji. Oczywiście zabiłem ich wszystkich. Część pierwsza żyła i umarła w wytrącającym z równowagi wyznaniu uchwyconym w ostatnich minutach. Przez krótką chwilę (którą Netflix natychmiast wydoił „ Making a Murderer ”) wydawało się, że prawdziwa zbrodnia może być swego rodzaju kanałem wymierzenia sprawiedliwości. W tym samym słusznym tonie Część druga zapowiada osiem lat nowych odkryć, które zszokowały nawet Jareckiego. Ale po co pilne przeglądanie ich teraz?

Ucieczka od morderstwa jest symptomem systemowej parodii , która wymaga zmiany. (Organizacje non-profit, takie jak Innocence Project, zajmują się tą sprawą w sposób istotny.) Jednak Jinx – część druga nie jest do końca procesem publiczności wobec Dursta, dosłowną szansą dla fotelowego eksperta na pewne przekonanie. Durst zmarł w szpitalu w 2022 roku, kilka miesięcy po tym, jak został skazany za zabójstwo Bermana pierwszego stopnia. Jarecki po raz pierwszy zaadaptował historię Dursta w dramacie All Good Things z 2010 roku . Oznacza to, że Durst był grany na dużym ekranie przez Ryana Goslinga i grał we własnym serialu HBO, zanim został skazany za przestępstwo. Jeśli brzmi to pobłażliwie, ding ding ding. Zabójca i zamordowani już nie żyją; reżyser i widzowie zabijają czas.

The Jinx nawiązuje do silnej tradycji proceduralnej zastosowanej w filmie Cienka niebieska linia z 1988 r. , francuskim miniserialu The Staircase z 2004 r. i dokumencie Jareckiego z 2003 r. Capturing The Friedmans . Ale doświadczenie chłodzenia wody w podcaście Serial z 2014 roku , wydanym zaledwie kilka miesięcy przed premierą The Jinx , stanowi najwyraźniejszy precedens dla wielkiej sztuczki serialu. Jinx odważyła się nawiązać kontakt z Durstem poza materiałami z sali sądowej i nagłówkami gazet. Jeśli Durst „współpracował”, jeśli Jarecki położy mu rękę na ramieniu, prosząc o zdjęcie, jeśli przemoc domowa i rozczłonkowanie miały miejsce wiele lat temu, jak niebezpieczny może być osiemdziesięciolatek?

Jurorom spodobało się to, że Durst był w podeszłym wieku i miał wszczepioną zastawkę w czaszce; dla celów Części Drugiej o wiele ważniejsze jest to, że był niezwykle zabawny. Jarecki rozumie, że jako postać pozbawiona współczucia najlepszym sposobem Dursta na kontakt z publicznością jest jego klasyczne klaunowanie. Durst mówi policjantom, że był na metamfetaminie „ten cholerny czas”, kiedy kręcił pierwszą część. Pokazuje „damskie pompki” Susie Giardino – opisanej w serialu jako jego „korespondencyjna koleżanka/dziewczyna/dziewczyna Friday” – z więzienia. Przeklina jak marynarz, usiłując uzyskać dostęp do swojej poczty głosowej w nagranej rozmowie, która poinformowała o jego aresztowaniu w Nowym Orleanie; Wyobraziłem sobie bańki komiksowe unoszące się nad jego głową, współczułem. Podczas gdy serial Serial i Netflix pod koniec 2015 roku „ Making a Murderer” potraktowały swoich oskarżonych jak barany niesprawiedliwie ubrane na rzeź, obie części „Jinx” pozwoliły Durstowi wygłaszać muzyczną nieudolność tam, gdzie mogłoby to zrobić krwawiące serce. Jak John Mulaney zastanawia się głośno w stand-upie z trzeciego odcinka: „Lubię tego gościa. Dlaczego lubię tego gościa?” 

Część druga zawiera mniej wywiadów z Durstem (zero) niż jej poprzedniczka, ale nadal nie wypuszcza Mulaneya z opresji. Kreskówkowy plan ucieczki Dursta po zakończeniu pierwszej części – udanie się na Kubę motorówką z gotówką i w gumowej masce, podczas gdy stary sojusznik przysięgłego sprząta jego mieszkanie – blednie w porównaniu z tym, jak przed procesem wykorzystuje swoją słabość. Skradziona kanapka z kurczakiem, która doprowadziła do aresztowania Boba w 2001 roku, została ułożona w części pierwszej niczym dziwaczna bułka tarta, mając na celu kontekstualizację jego udziału. Tym razem Jarecki wykorzystuje słabości Boba jako podejrzanego o morderstwo – obciążona klątwą nieudana próba sprawdzenia poczty głosowej, która prowadzi do jego aresztowania, „damskie pompki”, które demonstruje swojej „dziewczynie Friday” Susie Giardino z więzienia, może sztuczna orteza na szyję, którą nosi na korcie – z ostrym, komicznym wyczuciem czasu.

Dobrze, że Jarecki zastępuje psujące się bomby żartami; odkąd Max połączył się z Discovery+, niezawodne połączenie oglądania postępowań w sprawie wolnych przestępstw i oglądania spotkań w godzinach największej oglądalności uległo pogorszeniu. Jinx nie tylko trudniej jest odtworzyć dramat stłumionego „zabicia ich wszystkich”, ponieważ sprawa jest zamknięta, a Durst nie żyje. Telewizja się zmienia. Seriale, które w 2015 r. mogły wymagać miesięcznego wydawania godzina po godzinie, osiągnęły szczyt, a po krytycznych dyskusjach pominęły je w ciągu weekendu. Hybrydowe próby prestiżowego dramatu dokumentalnego, takiego jak Love Has Won: The Cult Of Mother God, towarzyszą ugruntowanym tradycjom epizodycznym kwaśnym cukierkom, takim jak Mean Girl Murders i Fatal Vows . Nawet internetowa chłodnica wody, która zastąpiła prawdziwą, jest sucha i desperacko potrzebuje nowego punktu zbieżności z kilkoma mniej botami „MYPUSSYINBIO”. Jakiekolwiek rewelacje, które Jinx – część druga ma do ujawnienia, nie wyjdą na jaw w tym samym świecie, który urzekła część pierwsza.

Jako kontynuacja, The Jinx – Part Two w dużym stopniu odniosła sukces. Wprowadza nowe, wciągające postacie, takie jak powiernik Dursta i „gwiazda porno country” Nick Chavin, jego wiecznie pozbawiona rozbawienia żona Terry oraz nastoletni identyczni urzędnicy obrony Michael i David Belcherowie. Opiera się na dramacie oskarżenia, w mniejszym stopniu opierającym się na nowych, bombowych dowodach, i humanizuje przyjaciół i kochanków, których Durst kochał, bez łagodzenia ich poczucia winy. (Odcinek skupiający się na Bermanie jest najmocniejszym z czterech udostępnionych do recenzji.) Ale serial nie łagodzi w tym momencie nieskuteczności typowej dla prawdziwej zbrodni.

Premiera Jinx – część druga 21 kwietnia na platformie Max