Co byś zrobił, gdybyś obudził się w zapieczętowanym pokoju?
Odpowiedzi
Zrelaksuj się tak bardzo, jak możesz. Jeśli nie możesz go otworzyć. Nawet nie myśl, chyba że - myśląc - mógłbyś znaleźć wyjście.
Jeśli musisz czekać i miejmy nadzieję, że zostaniesz uratowany (jak ten mężczyzna, który był zamknięty w małej łazience tej zatopionej łodzi i nie mógł wyjść przez trzy (?) dni), oszczędzaj energię. Im mniej zużywasz energii, tym mniej dwutlenku węgla (kwasu węglowego w twoim ciele) produkujesz. Mdlejesz i umierasz z powodu zakwaszenia, zanim nawet zabraknie Ci tlenu.
Jedyne, co możesz zrobić, gdy poczujesz zawroty głowy i wyczerpanie, oddychaj! Oddychaj swoim życiem! Aby usunąć dwutlenek węgla z twojego ciała i mózgu!
Tylko oddychaj. Zachowaj spokój. Oddychaj dalej. Żyj dalej. Niech ktoś cię znajdzie.
Jeśli musisz umrzeć: nie martw się. Każdy – jeśli nie zasługuje – wciąż dostaje drugą szansę. I Ty też. W lepszych warunkach. W lepszej formie.
Pożegnanie.
Do zobaczenia.
post script: Trzymaj głowę w górze. Stężenie CO2 może być tam nieco niższe. (CO2 jest znacznie cięższy niż O2, N2, H2O)
Prawdopodobnie nie zachowywałbym się tak, jakbym był twoim porywaczem z bandytami tuż za pokojem. Chyba że zaczniesz śpiewać piosenki z musicali.
Zapewne powiedziałbym: „Que onda, vato?” A może: „Co słychać, bracie czy siostro?”
Wtedy, jeśli jesteś kobietą, prawdopodobnie zapytam: „Czy często tu przychodzisz? Jaki jest twój znak (zodiakalny)? Czy bolało, kiedy spadłeś z nieba?
Co zawsze działa, wiesz!
Jeśli jesteś facetem, pytam, czy miałeś klucz do drzwi?
Ponieważ pakuję pistolety kalibru 2,45 i dodatkowe magazynki, uprzejmie prosiłbym o włożenie do uszu mocnych (męskich) lub delikatnych i uroczych (żeńskich) palców wskazujących, a spowodowałbym tyle szkód wokół klamki, a także w resztę drzwi, aby zaopiekować się naszymi bardzo wrednymi porywaczami, którzy czekają na zewnątrz.
Wtedy ja, chociaż bardzo lubię otwierać drzwi starszym ode mnie kobietom i mężczyznom lub ludziom, którzy są kalekami, nalegałbym, aby najpierw przejść przez drzwi.
Bo wiesz, mam trochę manier. Wysłanie cię jako pierwszego może być ostatnim krokiem, jaki kiedykolwiek zrobiłeś.
Potem mówiłem: „Później, mój człowieku!” Lub, jeśli jesteś kobietą, „Chcesz wyjść ze mną na kolację?”
Nawet jeśli masz jakieś sto lat. Ponieważ po przejściu tego wszystkiego, ze względu na moje maniery, oboje musielibyśmy się uspokoić i chcę się upewnić, że nie wezwiesz mnie na policję tylko dlatego, że zostaliśmy wepchnięci do tego pokoju, żeby bawić się w pocztę. czy cokolwiek to jest, co robią na imprezach dla chłopców/dziewczynek, kiedy wpychają nas do szafy i pozwalają nam robić nasze rzeczy, cokolwiek.
Czasami jestem zbyt podekscytowany i może źle oceniłem zamiar przyjęcia nas w tym pokoju.
Następnie, jeśli wszystko nie skończy się dobrze, ale nadal rozmawiamy, prosiłbym o uderzenie pięścią, zanim rozejdziemy się.