Jiminy Glick zmusza Billa Mahera do udzielenia pierwszego od lat przyjemnego wywiadu

Z reguły staramy się nie spędzać zbyt dużej części naszego codziennego życia na myśleniu o Billu Maherze. Jest trochę jak cały internet: oczywiście, możesz szukać złych opinii, irytujących dowcipów i niekończącej się protekcjonalności, a znajdziesz ich regularnie i pod dostatkiem. Ale komu potrzebny jest wzrost ciśnienia krwi?

Mimo to musimy przyznać, że Maher robi coś w rodzaju, powiedzmy, udziela swojego pierwszego naprawdę dobrego, naprawdę zabawnego wywiadu od lat – choćby dlatego, że to on był tematem, a nie osobą przeprowadzającą wywiad, i spędził większość czasu przypiekany na śmierć przez klasyczną Martin Krótka postać Jiminy Glick. To samo wydarzyło się w tym tygodniu w wydaniu Real Time With Bill Maher , w którym Maher szydził ze swojej nowej książki poprzez (wprawdzie bardzo zabawną) decyzję, by Short-as-Glick bez przerwy srał zarówno na nią, jak i na niego.

Są aspekty postaci Glicka, które na przestrzeni lat zestarzały się lepiej niż inne, ale sedno – to, że Short zachowuje się tak niegrzecznie, jak to tylko możliwe w stosunku do swojej ostatniej ofiary – pozostaje wielką i potężną radością, jeśli zostanie skierowane we właściwym kierunku. I niewiele wskazówek jest trafniejszych niż Maher, który podczas wywiadu przeważnie się śmieje, ale też próbuje odpowiedzieć na kilka dowcipów – spotyka się to z kamiennym milczeniem i spojrzeniem Shorta, który następnie ponownie go piecze. Wstępnie napisane wersety są dobre – „Jak myślisz, poza brakiem jednego, jakie będzie twoje dziedzictwo komediowe?” – ale nasze ulubione momenty to momenty, gdy Maher potyka się na chwilę, a Glick/Short po prostu wyrywa mu stopy. – Powiedziałbyś mi, gdybyś miał udar, prawda? Może nie będzie to tak satysfakcjonujące, jak obserwowanie, jak Bill Burr (który zostaje sprawdzony) szczerze mówi Maherowi, że gada bzdury , ale to wciąż całkiem niezły wywiad, jeśli lubisz, jak ktoś powstrzymuje Billa Mahera od mówienia, a my to robimy.