Dziki Zachód tkwi w wyobraźni wielu Amerykanów. Dzięki popularności hollywoodzkich westernów, takich jak „ Shane ” i „ W samo południe ”, postać tajemniczego, samotnego kowboja, który staje w bezprawnym świecie, utrwaliła się w amerykańskiej kulturze.
Oczywiście rzeczywistość była o wiele bardziej skomplikowana – i makabryczna – niż sugerują te błyszczące portrety na srebrnym ekranie. Wyczyny kowbojskie były brutalne, krwawe i rzadko miały charakter solowy. Na każdego Doktora Hollidaya i Billy'ego Kida dziesiątki innych mniej znanych postaci odegrały istotną rolę w kształtowaniu amerykańskiego Zachodu, na lepsze lub gorsze.
Wśród nich był Johnny Ringo, niesławny wyjęty spod prawa hodowca bydła, którego śmierć do dziś owiana jest mitem i tajemnicą.
Tworzenie legendy
John Peters Ringo urodził się 3 maja 1850 roku w Greens Fork w stanie Indiana. Od samego początku Ringo wydawał się skazany na życie wyjęte spod prawa; Oprócz dorastania na pograniczu, Ringo był podobno spokrewniony ze znanymi młodszymi braćmi , niektórymi z najbardziej znanych rabusiów bankowych w kraju, kierowanych przez Jessego Jamesa i jego brata Franka.
Młodzieńcze lata Ringo były naznaczone tragedią. Kiedy miał 14 lat, jego ojciec, Martin Ringo, przypadkowo wystrzelił z karabinu podczas postoju, gdy rodzina przeprowadzała się z Missouri do Kalifornii. Wybuch wszedł tuż pod prawym okiem Martina i opuścił czubek jego głowy, zabijając go. Jego żonę i dzieci zmuszono do pochowania go na poboczu drogi i pójścia dalej. Ringo był w szoku po tym, jak był świadkiem śmierci ojca.
W wieku 14 lat Ringo doskonalił swoje umiejętności zarówno w posługiwaniu się pistoletem, jak i karabinem, i szybko wylosował. Mieszkał z matką, bratem i trzema siostrami w San Jose w Kalifornii, aż do 1870 roku, kiedy wyjechał do Mason County w Teksasie. Tam poznał grupę (rzekomych) złodziejaszków bydła, w tym byłego Texas Rangera Scotta Cooleya , przyjaźń, która zapoczątkowała reputację Ringo jako rewolwerowca i czarnego kapelusza . Do tego czasu stał się jednym z najbardziej tajemniczych rewolwerowców na Zachodzie.
Hoodoo i jego następstwa
Hrabstwo Mason i otaczające go tereny były w dużej mierze skolonizowane przez hodowców bydła pochodzenia niemieckiego i brytyjskiego. Napięcia między obiema grupami były wysokie, a każda z nich często oskarżała się nawzajem o kradzież żywego inwentarza. Sytuacja osiągnęła punkt kulminacyjny w 1875 roku, kiedy dwóch anglojęzycznych ranczerów, w tym Tim Williamson, zostało wyciągniętych z więzienia i zabitych przez kilku Niemców w odwecie za kradzież ich bydła.
Cooley, który przyjaźnił się z Williamsonem, był wściekły . Cooley poprzysiągł zemstę niemieckim ranczerom i wywołał krwawy konflikt, który stał się znany jako Wojna Hrabstwa Mason lub „Hoodoo” .
Pierwszą ofiarą Cooleya był John Worley, którego podejrzewano o zabicie – i skalpowanie – 10 sierpnia 1875 roku. Rola Ringo w wojnie w Mason County była w dużej mierze motywowana zemstą. Wspierał Cooleya; co więcej, zaprzyjaźnił się z innymi członkami frakcji Cooleya. Kiedy we wrześniu 1875 roku Moses Baird, towarzysz zwolenników Cooleya, został zaatakowany i zabity, Ringo poprowadził kontratak. Zastrzelił dwóch mężczyzn zaangażowanych w morderstwo – hazardzisty Jamesa Cheyneya i Dave’a Doole’a – w ich domach. Ringo został na krótko uwięziony, ale niedługo potem uciekł .
Przez kilka następnych lat Ringo krążył po Teksasie, Nowym Meksyku i Arizonie, spędzając czas w więzieniu i poza nim, i ogólnie wzniecając kłopoty. W 1881 roku jego droga przybrała kolejny fatalny obrót, gdy skrzyżowała się z weteranami OK Corral Doc Holliday i Wyatt Earp w Tombstone w Arizonie. Ringo od razu poczuł niechęć do mężczyzn i cała trójka wdała się w ostateczną rozgrywkę na ulicach miasta, która mogła stać się śmiertelna, gdyby nie interweniował miejscowy konstabl.
Rok później Ringo umrze.
Wiele zgonów Johnny'ego Ringo
Ciało Johnny'ego Ringo odkryto 14 lipca 1882 r. tuż za Tombstone w Arizonie. Opierał się plecami o drzewo, w prawej ręce trzymał rewolwer Colt.45. W głowie miał pojedynczą ranę postrzałową.
Jak dokładnie zginął Johnny Ringo, jest kwestią sporną. Śmierć Ringo została oficjalnie uznana za samobójstwo, choć niektórzy uważają, że został zabity przez Wyatta Earpa, Doktora Hollidaya lub innego rywala żywiącego urazę.
„Kiedyś obozy były podzielone bardziej równomiernie”, mówi Bob Boze Bell , historyk i artysta z Arizony. Jednak Bell dostrzega wyraźny punkt zwrotny, w którym jedna z teorii zyskała przewagę nad innymi: wydaniem przeboju westernu z 1993 roku „ Tombstone ”. W filmie Holliday (w tej roli Val Kilmer) morduje Ringo (w tej roli Michael Biehn) w poetyckiej zemście. „W sensie dramatu chcesz, żeby doktor Holliday zabił Johnny'ego Ringo”, mówi Bell, „to część mitologii”.
Jednak z tą teorią są pewne problemy. Po pierwsze, zgodnie z zapisami historycznymi, Doc Holliday pojawił się w sądzie w hrabstwie Pueblo w stanie Kolorado, kilka dni przed i dzień po śmierci Ringo. Wydaje się mało prawdopodobne, że Holliday byłby w stanie pokonać 1500 mil (2414 km) w obie strony w mniej niż 72 godziny.
Teoria Wyatta Earpa jest dość podobna do historii Doktora Holliday'a, chociaż Earp przyznał się do śmierci Ringo cztery miesiące po fakcie. Jednak i ta historia ma pewne dziury. Po pierwsze, relacja Earpa o tym, jak doszło do zabójstwa, różniła się znacznie od stanu, w jakim znaleziono ciało Ringo. Po drugie, Earp później wycofał swoją historię.
Ze swojej strony Bell uważa, że samobójstwo jest najbardziej prawdopodobną opcją. Ringo podobno pogrążył się głęboko w depresji i uzależnieniu od alkoholu w miesiącach poprzedzających jego śmierć po życiu spędzonym na ucieczce przed prawem i własnymi demonami.
„Był przygnębiony, pił zdecydowanie za dużo” – mówi Bell. „I przed śmiercią udzielił wywiadu Tombstone Epitaph i powiedział, że w pewnym momencie zostanie zniszczony lub zabity.
Ostatecznie mógł zdecydować się na zakończenie własnego życia w sposób podobny do tego, w jaki zmarł jego ojciec. „Dziwne w historii jest to, że cóż, ona się nie powtarza. Ale rymuje się, jak powiedział Mark Twain, prawda?” – mówi Bell.
Teraz to jest interesujące
Banał, że dobrzy ludzie nosili białe kapelusze Stetson, podczas gdy złoczyńcy nosili czarne, był prawdopodobnie wymysłem Hollywood z lat 30. XX wieku . W rzeczywistości kowboje preferowali meloniki, często wykonane z brązowego filcu.
