Podróże kosmiczne czynią cię głupszym

Podróż w kosmos powinna być doświadczeniem otwierającym oczy , dającym nową perspektywę na ludzkość i jej miejsce w kosmosie . Choć mogłoby się wydawać, że takie doświadczenie uczyni człowieka nieskończenie mądrzejszym, nowy raport wykazał, że podróże kosmiczne mogą w rzeczywistości uczynić człowieka nieco głupszym.

Wraz z niedawnym napływem turystów podróżujących w kosmos w ramach prywatnych misji prowadzonych przez firmy takie jak Blue Origin, naukowcy skorzystali z okazji, aby zobaczyć, jak prawdziwi ludzie reagują na czas w przestrzeni kosmicznej. Teraz, gdy miliarderzy i emerytowani aktorzy udają się w kosmos, daje to wyjątkowe spojrzenie na to, jak normalne ciała reagują na presję lotów kosmicznych, zamiast astronautów, którzy od dziesięcioleci szkolą się do misji na orbitę.

Nowy raport „ New York Timesa” ujawnił, jak wygląda to uderzenie i nie brzmi to zbyt dobrze dla nikogo, kto ma nadzieję w najbliższym czasie wylądować na orbicie . Według niedawnego badania czterech prywatnych astronautów na pokładzie Inspiracji 20214 krótki czas przebywania na orbicie może mieć wpływ na funkcjonowanie mózgu, układ odpornościowy, a nawet na kondycję fizyczną. Jak wyjaśnia „The Times” :

Cztery osoby, które we wrześniu 2021 r. spędziły trzy dni poza Ziemią, doświadczyły zmian fizycznych i psychicznych, które obejmowały niewielkie pogorszenie wyników testów poznawczych, obciążenie układu odpornościowego i zmiany genetyczne w komórkach – podają naukowcy w pakiecie artykułów opublikowanym we wtorek w czasopiśmie Nature oraz kilku inne powiązane czasopisma.

Prawie wszystko, co zmieniło się u astronautów, wróciło do normy po tym, jak opadli na Ziemię. Żadna ze zmian nie wydawała się stanowić istotnej ostrożności dla przyszłych podróżników kosmicznych. Wyniki pokazały jednak również, jak mało wiedzą badacze medycyny.

Christopher Mason, profesor genomiki, fizjologii i biofizyki w Weill Cornell Medicine w Nowym Jorku i jeden z liderów badań, nazwał zbiór artykułów i danych „najbardziej dogłębnym badaniem załogi, jakie kiedykolwiek przeprowadziliśmy” – jak mówił podczas poniedziałkowej konferencji prasowej.

Cztery osoby wybrane do reprezentowania „szerszej części społeczeństwa” to miliarder Jared Isaacman, który kierował misją; Hayley Arceneaux, asystentka lekarza; Sian Proctor, profesor college'u; i Krzysztof Sembroski, inżynier. Jednak badacze zanonimizowali dane każdej osoby z misji Inspiration4 .

Podczas podróży w kosmos , a także podczas przygotowań i dni po locie uczestnicy dostarczyli badaczom wszystko, od próbek krwi i moczu po dane poznawcze zebrane za pomocą specjalnie zaprojektowanych zadań.

Badania analizujące zebrane dane wykazały, że czas w przestrzeni wpływa na czynność nerek, co zwiększa prawdopodobieństwo powstawania kamieni nerkowych. Zwiększeniu uległy także markery genetyczne wskazujące wiek, co oznacza, że ​​w przestrzeni kosmicznej wygląda się genetycznie młodziej – wynika z artykułu opublikowane przez Naturę . Zespół przyjrzał się także zdolności załogi do skupiania się i utrzymywania uwagi w przestrzeni kosmicznej. Jak dodaje „ Times” :

Astronauci przeprowadzili kilka testów na iPadach, aby zmierzyć ich wydajność poznawczą w kosmosie. W jednym z testów oceniano tak zwaną czujność psychomotoryczną, czyli miarę zdolności skupienia się na zadaniu i utrzymania uwagi. Astronauta wpatrywał się w ramkę na ekranie. Nagle w pudełku pojawił się stoper, który odliczał czas do naciśnięcia przycisku.

Jeżeli reakcja była zbyt wolna, dłuższa niż 355 milisekund, uznawano to za utratę uwagi. Średnio wydajność w przestrzeni kosmicznej spadła w porównaniu z sytuacją, gdy astronauci Inspiration4 przeszli ten sam test na ziemi. Inne testy wskazują na deficyty w poszukiwaniach wzrokowych i pamięci roboczej.

Test wykazał, że czas reakcji astronauty w przestrzeni kosmicznej skrócił się, ale badacze przyznali, że mogło to mieć również miejsce dlatego, że uczestnicy byli rozproszeni przez majestat kosmosu.

Pomimo ograniczonej wielkości próby objętej badaniem, tego typu badania będą ważne, ponieważ w nadchodzących latach coraz więcej osób będzie podróżować na orbitę. Może pomóc misjom takim jak program Artemis należący do NASA w opracowywaniu ostrzeżeń i instrukcji kontrolnych dla każdej osoby znajdującej się na orbicie, a także może wpłynąć na sposób projektowania stacji kosmicznych nowej generacji .