Zasady sabatu są luźnymi wytycznymi zawartymi w tymtygodniowym wywiadzie z wampirem

Theatre des Vampires debiutuje w nowym przedstawieniu dla Claudii (Delainey Hayles), a między nimi narasta napięcie po tym, jak Armand (Assad Zaman) odszedł ze scenariusza i nie zabił Louisa (Jacob Anderson) w zeszłotygodniowym odcinku „ Wywiadu z wampirem” .

W filmie  „Chcę cię bardziej niż cokolwiek na świecie” w reżyserii Levana Akina na podstawie scenariusza Coline Abert i A. Zell Williams Armand nagina dla siebie zasady sabatu, jak to chyba wszyscy robią. Tymczasem w czasach nowożytnych Molloy (Eric Bogosian) kontynuuje historię Claudii z jej dzienników łamiących szyfry, które opisują nową przyjaźń, którą nawiązała i stanowią ogromne odejście od oryginalnej książki Anne Rice.

Występowanie jako mała dziewczynka w Theatre des Vampires bardzo szybko starzeje się dla Claudii. Gra się to jak wymóg 50-letniej inicjacji grupowej, ale ona zaczyna się tym męczyć po 500. występie. Skecz „Baby Lu” przypomina niewygodny charakter spaceru po ciastku, nawiązując do wyzysku natury występu minstreli, podczas którego Claudia zostaje infantylizowana w stroju z wyższych sfer w związku z brutalnym skeczem zorganizowanym przez sabat, aby ją złamać. Zawiera warstwy komentarzy, jeśli są zamierzone, ale wątpliwe jest, czy tak jest, czy nie, należy je wprowadzić do serialu – co ostrożnie odzwierciedla czarną tożsamość Louisa i Claudii. W ostatnim odcinku Louis zauważa, że ​​przynajmniej w Paryżu nie doszło do linczu, ale wyzysku rasy i płci w rozrywce jest coś, czego nie można całkowicie wymazać. Jest w pełni ukryty pod teatralnym pastiszem kary Claudii jako czarnej kobiety w ciele dziecka, które według sabatu nie będzie w stanie pokonać jej ograniczeń. W dzisiejszych czasach, kiedy Molloy potępia infantylizację, Armand twierdzi, że „chciała” to zrobić jako swój wymóg, podczas gdy Louis przyznaje, że jej się to nie podobało.

W przeszłości Claudia broniła się: „Jestem dzikim wampirem uwięzionym w ciele małej dziewczynki” – mówi, próbując wyrwać się z części kontraktu związanej z Baby Lu, a Armand mówi jej, że ma przeżywa swoje dni w dziecięcej sukience, dopóki nie znajdzie inspiracji, by ponownie zagrać w Baby Lu. Trzeba przyznać, że trochę niewygodnie jest widzieć karę wymierzaną przez kogoś, kto również uważa wyzysk za tożsamość marginalizowaną. Ze wszystkich ludzi Santiago (Ben Daniels) staje w obronie Claudii, mówiąc Armandowi, że jest niesprawiedliwy, biorąc pod uwagę, że serial radzi sobie świetnie – ale nie będzie o tym wiedział, ponieważ włóczy się po mieście z Louisem – któremu pozwala uciec z tak wieloma. W tym momencie są w zasadzie małżeństwem; szybko mówią do siebie „kocham cię” i nadal nie radzą sobie z narastającą niechęcią do sabatu, do której dodaje się jeszcze gniew Claudii. Molloy wtrąca się, pytając, czy tylko oni przeżyli pożar teatru, to fakt dostarczone przez jego komputerowego kumpla-szpiega Raglana. To coś, co ostrzega Armanda, że ​​coś jest nie tak; mówi Molloyowi, że nie otrzymał takich informacji, a osoba przeprowadzająca wywiad szybko mówi, że jego asystent natknął się na wydarzenie – do którego się przygotowujemy.

Wracając do punktu widzenia Claudii w dzienniku, gdzie wspomina, jak Santiago przyłapał ją na bazgraniu na łamaniu trzeciego prawa: „Żaden wampir nie może zobowiązywać się do pisania historii wampirów”. Coś, co ją martwi, ale Santiago szybko rozwiewa jej obawy, sugerując, że zasady są luźnymi wytycznymi. Przyznaje, że został stworzony z pogwałceniem pierwszego prawa i nie otrzymał mrocznego daru od przywódcy, i często nagina prawo czwarte: „Żaden wampir nigdy nie ujawni śmiertelnikowi swojej prawdziwej natury i nie pozwoli temu śmiertelnikowi żyć”. Claudia, sprawiając wrażenie, że wszystko jest naprawdę luźne, zaczyna ufać Santiago i jeszcze bardziej go podziwia. Może to spisek mający na celu wbicie klina pomiędzy nią a Louisem, na którego Santiago zdecydowanie ma ochotę, a może rzeczywiście widzi w niej cząstkę siebie. Dowodzi tego fakt, że podczas kolacji sabatowej Santiago ciągnie Louisa, papugując jego pretensjonalną miłość do kultury i ludzi za pomocą kolejnego ze swoich mrocznych darów, wiedząc dokładnie, co wampir z Nowego Orleanu powie, aż do akcentu Cajun, który naśladuje, nazywając go zamierza ukryć swoją prawdziwą tożsamość. Armand wykorzystuje swoją dominację, zamrażając czas wokół nich i upomina ich jak małe dzieci, aby wycofały się nawzajem, jednocześnie odmawiając pociągnięcia siebie lub Louisa do odpowiedzialności za istnienie jako kochankowie poza sabatem.

Zmienna natura Armanda ujawnia się także w dzisiejszych czasach; kiedy Louis pokazuje zdjęcia Molloya, które zrobił w tamtym okresie, okazuje się, że jedyne zdjęcie, które wziął z folio, to zdjęcie Armanda. Ktoś zajmujący się latarniami gazowymi i odźwiernymi usunął wszystkie zdjęcia, które w tym czasie zrobił. Armand udaje głupiego, a kiedy Molloy zadaje niewinne pytania, szybko wyświetla się w umyśle Daniela, aby odwrócić jego uwagę od zbytniego zbliżenia się do czegoś . Louis upiera się, że nie chciał fałszywie przedstawiać swojej pracy i że chciał jedynie uchwycić obrazy ze swojego pobytu w Paryżu, zupełnie nie chcąc, żeby go chwalono jako fotografa – mimo że prawie zjadł kuratora za to, że opowiedział mu tylko o swojej pracy miał potencjał. Odpowiedź na jego poszukiwanie potwierdzenia pojawia się w postaci przewidywanej obecności Lestata, zapewniającej go artystycznymi notatkami, które należy poprawić – przerwanej przez Armanda recytującego Szekspira na balkonie. Sam Reid w roli Lestata delektuje się tymi scenami ze smakowitymi reakcjami, dosłownie śmiejąc się z kiepsko wyrecytowanych wersów Armanda o Romeo.

Aby wynagrodzić swoje zachowanie podczas kolacji z sabatem, Armand zabiera Louisa na noc do muzeum po godzinach. Tam pokazuje Ludwikowi dzieło sztuki wykonane przez jego mistrza Mariusa de Romanusa, który kupił go w burdelu, gdzie został sprzedany w niewolę po tym, jak jego rodzice zostali oszukani, myśląc, że wsadza się go na łódź handlową. Opisuje życie w wyzysku, zanim ostatecznie został ocalony przez swego pana za pomocą mrocznego daru i pławił się w jego „czcigodnym miłosierdziu”, dopóki nie przybył sabat Rzymu i nie podpalił jego stwórcy. To wiele do rozwikłania, biorąc pod uwagę, że mówi: „Jestem moją historią, którą przeżyłem”, ale to nie powód, aby traktować swoją własną w sposób, który sprawi, że doświadczy czegoś podobnego – na przykład jako marginalizowany kolorowy wampir.

Zgłębianie takich tematów może być trudne, a sytuacja staje się jeszcze trudniejsza, gdy dogonimy Claudię, która podejmuje inicjatywę nawiązania bliskiej przyjaźni z Madeline (Roxanne Duran), krawcową, ratując ją przed gangiem, który maluje jej kolejną swastykę na oknie zjadając je i ujawniając swoją prawdziwą naturę. Okazuje się, że stała się celem tego, że po wojnie za obopólną zgodą uprawiała seks z nazistowskim żołnierzem – raz . Więc nie ma nic złego w tym, że ona i Claudia, które zrobiły rzeczy uważane za „potworne”, są najlepszymi przyjaciółkami. Tak, o to właśnie im chodzi w serialu. Chyba fajnie, że Claudia ma przyjaciela bardziej odpowiedniego do wieku? Dziwny wybór, żeby dać jej przepustkę „Raz spałam z faszystą, ale teraz mam czarnego przyjaciela wampira”. Łączy ich więź ponad kartami, które rozdało im życie i po raz pierwszy Claudia nawiązuje więź z kimś spoza Louisa i sabatu, o którym wie, że w większości jej nienawidzi.

Szkoda, że ​​Armand łapie ją w drodze powrotnej ze sklepu z sukienkami i grozi jej wiedzą o tym, co ona i Louis zrobili Lestatowi. Wracając do mieszkania, ona i Louis znów się kłócą. Ich związek jest prawie zerwany, gdy ona oskarża go o wybranie innego mężczyzny zamiast niej i opowiedzenie o tym, co zrobili. Louis próbuje zaprzeczyć temu, że Armand wiedział od początku, ale dla Claudii nie ma to znaczenia – i ona ma rację; ukrywał przed nią, że tajemnica została ujawniona przywódcy sabatu. Louis jest zbyt zakochany, by zdać sobie sprawę, że używa się tego do grożenia jego dziecku i uniemożliwiania jej tworzenia własnych więzi, ale mówi, że wybrała sabat zamiast niego. Nie zmienia to faktu, że wybrał zamiast niej inną, łamiąc obietnicę złożoną na szczycie sezonu.

To tak łamie serce, że nawet pojawienie się Lestata brzmiało jak cholera : „Ta dzicz jest naszą córką”. Pękanie w związkach trwa nadal, gdy Santiago szpieguje wampiry z Nowego Orleanu. Louis odchodzi i przeżywa czułą chwilę z Lestatem, podczas której wspomina fazę miesiąca miodowego, aby uniknąć wpadnięcia w nową sytuację, jak to zwykle bywa w przypadku osób zmagających się z traumą związaną z przemocą – i ignorując fakt, że być może Armand stosuje inny rodzaj przemocy. Wiesz, że chce Louisa, chce opuścić sabat i myśli, że może to doprowadzić do jego rozpadu. To takie pomieszane, gdy Armand pojawia się i wykorzystuje swoją uzbrojoną niekompetencję, aby zgodzić się z pomysłem Louisa, aby pozwolić Santiago uzyskać większe przywództwo nad sabatem i odegrać swoją rolę w zniszczeniu tego dla nich. Ale co to oznacza dla Claudii, jeśli nie jako kolejna przeszkoda w pogoni Armanda za Louisem?

Odcinek kończy się współcześnie, kiedy Armand i Louis kłócą się o potajemnie umieszczone zdjęcia, co Armand zapewnia, że ​​Louis nie był jego dziełem. W międzyczasie przed kwaterą kochanków Molloy otrzymuje pliki audio ze swojego pierwszego wywiadu z Louisem, w którym brzmi, jakby został zaatakowany przez wampira, zanim pojawił się Armand, aby wszystko posprzątać.

Wywiad z wampirem emitowany jest w niedziele na antenach AMC i AMC+.

Chcesz więcej wiadomości o i9? Sprawdź, kiedy spodziewać się najnowszych premier Marvela i Gwiezdnych Wojen , co dalej z uniwersum DC w filmie i telewizji oraz wszystko, co musisz wiedzieć o Domu Smoka i Władcy Pierścieni: Pierścieni Mocy .