Czy kiedykolwiek dałeś klapsa czyjemuś dziecku? Jak zareagowało?
Odpowiedzi
Przeżyłem poważny przełom w karierze w połowie trzydziestki. Znalazłem się w gig economy, zanim coś takiego w ogóle istniało.
W jednej z moich prac musiałem zajmować się antykwariatem w dni, kiedy właściciel chciał mieć wolne. Pewnego popołudnia moja szefowa poprosiła mnie, żebym podjechał furgonetką z drabiną pod jej dom. Niedawno kupiła prawdziwy klejnot architektury. Architekt kształcił się w szkole Franka Lloyda Wrighta niedaleko Phoneix. Dom wydawał się bardzo przestronny, ale w rzeczywistości był skromny w porównaniu z tym, co budowano w pobliżu.
Otworzyła drzwi, a jej trzej mali chłopcy trzymali się mamy, jakby była wieszakiem na ubrania. Dwóch starszych chłopców wróciło do kreskówek, które można było usłyszeć podczas poważnej nauki kogoś w przeszłości, teraz koszmaru Tonka Toy.
W holu wejściowym dywanik ze skóry zebry leżał niedbale na francuskim krześle typu bonnet, które było pokryte kosztownym lnianym aksamitem od wewnątrz. Zewnętrzna strona została zdarta do kości z XVIII wieku. Powiedziała, że jest w nowym stylu zwanym deconstructed.
Zapytała, czy mogę powiesić skórę na ścianie. Odkleiłem od niej przyssawkę. Jej synowie trochę za bardzo cieszyli się skórą. Po krótkim przestawieniu zacząłem przybijać ją do ściany. Za każdym razem, gdy kładłem młotek, najmłodszy chłopiec go podnosił. Kierowała go w stronę braci i wracała do kuchni.
Mały łobuz wskakiwał na drabinę i znów chwytał młotek.
Nie był typem człowieka, który się poddaje.
Kiedy wkładałem drabinę z powrotem do furgonetki, chłopak zaczął poruszać kierownicą, jakby planował gdzieś pojechać. Problem w tym, że nie miał zamiaru jej puścić.
Pociągnąłem za jego małe ciało, rozciągając je jak prawdziwego Gumby'ego. Nie myśląc, dałem mu klapsa w tyłek, który wystraszył go na tyle, że ruszył się w ramiona czekającej mamy.
Wtedy zauważyłem jej oczy. Wyczułem zaskoczenie. Szukałem gniewu. Spodziewałem się, że zabraknie mi koncertu w moim poskładanym tygodniu.
Mój szef pochylił się do okna, a Junior pocałował mnie w policzek na pożegnanie. Stał się moim wielkim kumplem, zazwyczaj używając mnie jako siłowni w dżungli. Nigdy nie wspomniała o mojej improwizowanej sesji dyscyplinarnej, a ja uważałam, aby nigdy więcej nie przekroczyć granic wychowywania dzieci.
Kiedy ożeniłem się z moją drugą żoną, pojechaliśmy na Święto Dziękczynienia do jej babci, z zamiarem spędzenia z nią całego weekendu, ponieważ rzadko ją widywaliśmy.
Podczas uczty z okazji Święta Dziękczynienia, panie z rodziny chciały pójść na zakupy świąteczne w Czarny Piątek. Postanowiono, że mój teść i ja zajmiemy się dziećmi, podczas gdy one będą to robić.
Wszystkie dzieciaki były spoko, oprócz Meghan. Była świętą straszydłem. Odmówiła dobrego zachowania, wszczynała bójki i ignorowała mojego teścia i mnie.
Podbiegła do mojego teścia i próbowała uderzyć go w rodzinne klejnoty. Krzyczał na nią, żeby przestała, ale nie zastosował dyscypliny.
Potem spróbowała na mnie. Złapałem ją za nadgarstek, więc próbowała kopnąć mnie w klejnoty (siedziałem). Osiągnąłem punkt nasycenia.
Szybko złapałem ją za nogę i wstałem. Teraz wisiała do góry nogami. „Dość, Meghan!” Potem ją postawiłem. Odpowiedziała, próbując ponownie uderzyć mnie w jaja.
Obróciłem ją i dałem jej trzy porządne klapsy, po czym położyłem ją na kanapie w kącie, grożąc jednocześnie, że jeśli się ruszy, będzie dostawała więcej klapsów.
Gdy tam siedziała, usłyszeliśmy, jak panie podjeżdżają z zakupów. Meghan uśmiechnęła się do mnie i powiedziała: „Kiedy mama dowie się, że mnie pobiłaś, dostaniesz to”.
Uśmiechnęłam się życzliwie. „Jasne, powiedz mamie. Powiem jej, jak próbowałaś bić ludzi w ich przyrodzenie. Kiedy skończę, zgodzi się, że potrzebowałaś lania. Jeśli nie, mogę i będę się nią zajmować”.
Kiedy mama Meghan weszła, poleciała do niej, żeby powiedzieć jej o laniu. Dotrzymałem słowa i powiedziałem jej, co zrobiła Meghan. Spojrzała na mnie i powiedziała: „Dobrze dla ciebie. Ale teraz MOJA kolej”.
Kazała Meghan pójść do tylnej sypialni, gdzie dostała kolejne lanie.
Od tamtej pory Meghan ZAWSZE zachowywała się w mojej obecności grzecznie.