Czy związek gejowski jest prawdziwy? Czy uczucia gejowskie są prawdziwe? Jak długo to może trwać?
Odpowiedzi
Ja i mój SO jesteśmy mężczyznami. Pobralibyśmy się, gdyby było to możliwe w Holandii, kiedy się poznaliśmy i postanowiliśmy dzielić łóżko, ciała i życie, nieco ponad czterdzieści lat temu.
Mężczyzna, z którym jestem, ma teraz 78 lat i pracował w holenderskiej spółce kolejowej (NS) w czasie, gdy się poznaliśmy. Przedstawił mnie swoim kolegom i znajomym z NS. Jeden z jego znajomych był maszynistą kolejowym. On i jego żona mieli wówczas dwójkę małych dzieci w wieku 11 i 9 lat. Dużo podróżowali po Europie, oczywiście pociągiem, ponieważ bezpłatne podróże międzynarodowe pociągiem były jednym z przywilejów tej pracy. W wielu przypadkach podczas krótszych podróży w ciągu roku, na przykład do Paryża, lub jako część dłuższej podróży, podróżowali razem jako grupa przyjaciół, a nawet dzielili pokój hotelowy, gdy wymagała tego ekonomia lub niedobór zakwaterowania.
On i jego żona mieszkali w środku holenderskiego pasa biblijnego i należeli do jednego z bardziej ortodoksyjnych kościołów reformowanych. Mimo to nie zerwali kontaktu ze swoim przyjacielem, gdy ten przyznał się im do homoseksualizmu. Byli prawdziwymi przyjaciółmi, a fakt, że była pielęgniarką szpitalną, mógł pomóc w zrozumieniu ludzkiej różnorodności.
W zeszłym roku zmarła po latach choroby Parkinsona. Mąż, z którym przeżył pięćdziesiąt lat, bardzo za nią tęskni, jest samotny, ale chce znów zacząć żyć, po tym jak przez pięć lat opiekował się żoną na pełen etat.
Zaprosiłem go do mojego domu wakacyjnego w styczniu tego roku, ale kiedy nadszedł ten dzień, nie był w stanie tego zrobić, ból po stracie był nadal zbyt wielki. W zeszłym tygodniu w końcu poczuł się gotowy, aby nas odwiedzić w Belgii. Spędziliśmy relaksujący tydzień, odwiedzając wioski, miasteczka targowe i kościoły w Ardenach. Jedliśmy razem, piliśmy belgijskie piwo trapistów i, przede wszystkim, słuchaliśmy, jak opowiadał o swoich wspomnieniach o żonie i ich wspólnym życiu.
Kiedy we trójkę wróciliśmy do domu, powiedział, że cieszył się z dni spędzonych z nami. Powiedział nam, że docenia to, jak sprawiliśmy, że poczuł się mile widziany, ale przede wszystkim, powiedział, dowiedział się, że dwóch mężczyzn po czterdziestu latach wspólnego życia ma dokładnie taki sam rodzaj troskliwej relacji jak mężczyzna i kobieta, którzy się kochają.
Oczywiście, że są prawdziwe. Są prawdziwe jako heteroseksualny związek. Czy uczucia gejowskie są prawdziwe? Dlaczego miałyby nie być? Czy geje mają być zwolnieni z uczuć, ponieważ nie są hetero? Jak długo mogą trwać te uczucia lub związek? Jesteś taki naiwny.
Bycie gejem to sposób, w jaki się rodzisz. Jeśli ty i inny facet macie związek, to jest on bardzo realny. Ja miałem taki przez dwa lata. Trwałby dłużej, gdybym się nie wyprowadził. Zakochałem się w chłopaku z mojej klasy, a on zakochał się we mnie. Chociaż nigdy więcej się nie widzieliśmy, dowiedziałem się wiele lat później, że on nadal mnie kocha. Ja też nigdy nie przestałem go kochać. Zmarł. Nigdy mu tego nie powiedziałem, nadal go kochałem.
Czasami będąc gejem, czasy i miejsca nie są bezpieczne, aby być tym, kim jesteś. Musisz ukryć te uczucia, zaprzeczyć sobie i być kimś, kim nigdy nie chciałeś być, po prostu, aby przetrwać. Odkryto, że jestem gejem, gdy miałem 16 lat, w 1970 roku. Prawie mnie to zabiło, gdy zostałem pobity na śmierć przez moją matkę.
Poznałem i poślubiłem moją żonę. Byłem z nią przez 40 lat, 2 dzieci i 6 wnuków później. A co z moimi uczuciami gejowskimi? Nigdy nie odeszły. Moja żona zmarła po 40 latach. Otwarcie przyznałem się do homoseksualizmu, gdy miałem 61 lat. Wtedy odkryłem, że facet, w którym byłem nadal zakochany, po 45 latach, zmarł.
Gdyby żył, poszłabym do niego. Jego rodzina powiedziała mi, że nigdy nie przestał mnie kochać. Zmarł sam, nie wiedząc, gdzie jestem. Cierpiałam w środku, nie tylko z powodu straty żony, cierpiałam z powodu straty prawdopodobnie jedynego faceta, którego będę głęboko kochać.
Tak, uczucia gejowskie są bardzo prawdziwe. Czy para gejów może to przetrwać? Tak, mogą, jeśli są gotowi włożyć wysiłek, aby to zadziałało. To prawdziwa miłość.