Grałem w Fallouta 76 przez cały weekend i bardzo mi się podobało

W końcu uległem. Po latach otrzymywania petycji od znajomych i zachęty dzięki nowemu programowi telewizyjnemu, ostatni weekend spędziłem głównie grając w Fallout 76 , survivalową grę MMO firmy Bethesda opartą na grach RPG z otwartym światem. Kiedy Fallout 76 pojawił się po raz pierwszy w 2018 roku, nie mógł mieć więcej pracy przeciwko niemu. Wydawało się, że niewielu w ogóle chciało, żeby to istniało, specjalna edycja gry obciążyła graczy nadmiernymi opłatami za gównianą torbę , a została wypuszczona niepolerowana i pusta. Jego rozwój był wstrząsającą porażką zarządzania i wydawało się, że populacja gry prawie zrezygnowała z Fallouta 76 w ciągu kilku miesięcy. Bethesda nie zgodziła się jednak na rezygnację z gry i w 2020 roku wydarzył się swego rodzaju cud. Dodatek Wastelanders do Fallouta 76 w mniejszym lub większym stopniu zmienił grę, wprowadził ludzkich postaci niezależnych i wniósł nową historię, która tchnęła trochę życia w interpretację postapokaliptycznych Appalachów. Powoli, ale skutecznie, Fallout 76 stawał się lepszy .

Przenieśmy się kilka lat do przodu (i rozszerzenia ) i dotrzemy do roku 2024, kiedy po ukończeniu wspaniałego nowego serialu Fallout wszyscy będą domagać się gier, na których jest on oparty. Niektórzy sięgają po Fallout: New Vegas i modują go do odpowiedniego kształtu , ale jeszcze więcej wybiera Fallouta 4 , ostatnią część serii z trybem dla jednego gracza, która cieszy się nienaruszoną reputacją. A gdzieś pomiędzy nimi są ludzie tacy jak ja, którzy nigdy wcześniej nie grali poza wprowadzeniem do Fallouta 76 , słyszeli, że przez lata było ono rehabilitowane, i teraz zaglądają, żeby zobaczyć, o co tyle zamieszania. Cóż, po spędzeniu kilku dni bez przerwy na grze, z radością mogę oznajmić, że w pewnym sensie rozumiem.

Kup Fallout 76: Amazon | Najlepszy zakup | Skromny pakiet 

Fallout 76 jest oczywiście zbudowany na szkieletach Fallouta 4 , kładąc nacisk na dostosowywanie i budowanie podstaw w celu wspierania społeczności w środowisku internetowym. Mając to na uwadze, Bethesda pozornie uruchomiła grę bez prawdziwych postaci. Twórcy ambitnie wierzyli, że gracze mają być bohaterami swoich historii. Wastelanders najwyraźniej został poprawiony po tak ogromnym odcinku, dodając fabułę polegającą na poszukiwaniu skarbów i odpowiednie postacie, które lepiej poradziły sobie z kierowaniem mną po świecie, niż oferowano moim przyjaciołom, gdy grali po raz pierwszy.

To, co było najbardziej widoczne i interesujące w czasie mojego pobytu w Falloucie 76, to napięcie pomiędzy nową i starą częścią gry. Złapałem dwóch znajomych, którzy grali w tę grę przed jej aktualizacją (tych, którzy przez lata próbowali mnie przekonać do gry) i włączyłem się. Chociaż moja postać była świeża, spędzili w Falloucie 76 wiele godzin w ciągu lat i byli na tyle charytatywni, że odtworzyli mi niektóre z wczesnych treści.

Podczas naszych przygód, które składały się z połączenia nowej fabuły Wastelanders i zadań wprowadzających z gry podstawowej, co dwie godziny słyszałem od nich „to coś nowego”. Podkreślali zadania i postacie, których nie było w pobliżu, kiedy po raz pierwszy grali w tę grę, zwłaszcza wszystkich ludzi, z którymi można było porozmawiać, a w pewnym momencie jeden z nich wskazał na skrzynkę zwaną Skrytką Nadzorcy i powiedział mi: „ To była cała poprzednia wyprawa. Wewnątrz pudełka znajdował się najnowszy z rodziny notatek od Nadzorcy Krypty, które miałem za zadanie wyśledzić od początku Fallouta 76 i które sugerowały, że doświadczenie polegało na zbieraniu notatek rozrzuconych po pustkowiach z niewielkimi lub żadnymi interakcja z rzeczywistymi postaciami.

This Overseer hangs like a specter over Fallout 76’s main quest, and this cache was indicative of how it used to tell its story. Holotapes, left-behind notes, and other breadcrumbs were the only signs of life outside of other players when Fallout 76 launched. Now though, much of this content sits alongside more dynamic quests and storylines introduced in its expansions, meaning both versions of the Fallout 76 experience vie for your attention in the early hours. Contrasting those fetch-quest leftovers, I began the game with directions towards the Wayward—a bar erected in the Wastelanders update that is meant to act as a secondary introduction of sorts—where I was immediately brought into a turf war with a raider faction. Throughout the brief introductory storyline, I met a slew of actual characters, made dialogue choices that appeared to be consequential, and dictated who lived and died by the end. Not to sound too inflammatory, but I think I did more roleplaying in those early hours than Fallout 4 allowed in a similar timeframe.

My friends had a rougher go of it when they first picked up Fallout 76. The absence of characters and any real direction in its initial quests ping-ponged them around the world with little to no context and precious little depth. I know because I’m also going through these remnant quests now, which feel like they should’ve been axed or reworked at some point. The Wastelanders expansion introduced human NPCs and more compelling storylines, which my friends have gladly welcomed, though the Wayward bar has proven a bit of an inconvenience. One of them had previously built his in-game camp in what was once a remote location, but was now the site of the new bar. He jokes that the Wayward and its inhabitants are “gentrifiers,” having forced him to have to move his camp a respectable distance away. The point is they’ve managed to enjoy themselves in spite of the game, not necessarily due to it.

By and large, this early material sucks ass, and I’m effectively grinding it for XP before moving on to the real meat of Fallout 76. For my friends though, this was all there was when they first picked up the game, which is terrifying to think.

And yet despite the obvious discomfort of the two experiences slammed against one another, I’m enjoying myself and so are my friends. Fallout 76 is, evidently, baby’s first survival sim, making it a remarkably low-stakes world to drop into every now and then and just hang out with friends. It is like if DayZ has its edges sanded off and everybody in the world were the nicest person you ever met.

Przyjaciel walczył w lochu (brak nadwyżki maski przeciwgazowej uniemożliwiał mi mu pomoc), a ja czekałem na zewnątrz, ubrany w skąpy kostium kąpielowy, który znalazłem. Kiedy natknął się na mnie inny gracz, błysnęliśmy między sobą kilkoma emotkami, a on dał mi 20 stimpaków, zanim zajęliśmy się swoimi sprawami. Czasami moi przyjaciele i ja wybieraliśmy się na poszukiwania, czasami po prostu zwiedzałem, podczas gdy oni budowali bazę, a innym razem wszyscy siadamy na scenie w Wayward, bierzemy jakieś instrumenty i marzymy o byciu postapokaliptycznym podróżującym zespołem, a właściwie trupą ze stacji jedenastej. OK, przeważnie o tym marzę, ale im podoba się muzyka i śpiewanie „Take Me Home, Country Roads” Johna Denvera bez melodii.

Okazuje się, że po skończeniu serialu potrzebowałem mniej opowieści o Falloucie autorstwa Bethesdy (w tym przypadku przebieg może się różnić), a bardziej znanej apokalipsy, którą mógłbym pogawędzić z przyjaciółmi. Gdzieś, gdzie mógłbym zrobić własną zabawę z lekceważącymi postaciami z mojego własnego życia. I chociaż nikt nie patrzył, Fallout 76 po cichu stał się najbardziej kompetentną grą dokładnie w tym celu. Być może będziesz musiał od czasu do czasu trochę się pomęczyć, ale naprawdę nie było lepszego czasu, aby wpaść do Appalachów.

Kup Fallout 76: Amazon | Najlepszy zakup | Skromny pakiet 

.