Jak powiedzieć mamie, że chcę nosić dziewczęce ubrania?
Odpowiedzi
Po prostu bądź szczery i powiedz jej, że chcesz ją założyć. Poproś ją, żeby pokazała ci swoje ubrania, żeby zobaczyć, czy ci się podobają, zacznij chwalić jej ubrania i powiedz jej, jak bardzo ci się podobają i jak dobrze ci na niej leżą.
Wtedy będzie wzruszona i na pewno pozwoli podzielić się swoimi ubraniami. Wszystkiego najlepszego
Cześć
Jestem mężczyzną, który nosi to, co społeczeństwo nadal uważa za damskie, tj. ubrania tylko dla kobiet. Jednak społeczeństwo pozwala kobietom w tej nowoczesnej erze na pełny dostęp do męskiej garderoby bez żadnych pytań, ale niektórzy w społeczeństwie nie robią tego dla mężczyzn. Wiele kobiet poniżej 30 roku życia uważa, że ich obecny wybór ubrań zawsze był taki. Tak nie jest. Dopiero od 2000 roku kobiety zaakceptowały wszystkie style męskiej odzieży na każdą okazję. W latach 90. tak się stało, przed 1990 rokiem, chociaż kobiety nosiły spodnie, dżinsy itp., na każde wydarzenie, takie jak chodzenie do pracy, do restauracji, teatru itp., nawet na wyjścia towarzyskie, spódnice i sukienki były nadal oczekiwaną normą. Kobiety nie zaczęły nosić spodni aż do II wojny światowej, kiedy zastąpiły pracowników płci męskiej, którzy zostali wysłani na wojnę. Nawet po II wojnie światowej kobiety na ogół nosiły ubrania przeznaczone wyłącznie dla nich, w latach 60. granice zostały przesunięte. Dopiero w latach 70., kiedy niektóre kobiety zaczęły naprawdę podkreślać swoją indywidualność i nie oczekiwano od nich, że będą zachowywać się i wyglądać tak, jak społeczeństwo wymagało tego zarówno od mężczyzn, jak i od kobiet, męska garderoba została nagle zagospodarowana i zaczęto wprowadzać takie elementy garderoby, jak krawaty, skarpetki, kapelusze filcowe itp.
Teraz to nie wyjaśnia, jak powiedzieć matce, ale daje ci podstawę, że jak wszystko w życiu, ewoluuje, zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. Zanim odpowiedziałem, miałeś jedną odpowiedź, która mówiła, że nie należy żyć w kłamstwie i że zależy to od relacji z matką. Zgadzam się z tym, musisz być szczery, ponieważ wyjdzie to na jaw w odpowiednim czasie. Odpowiedź mówiła również, że chcesz ubierać się jak dziewczyna. To kwestionuję. Twoje pytanie nie mówi, czy chcesz być dziewczyną. Nie mówi, że czujesz się uwięziony w złym ciele, więc odpowiadam, zakładając, że jesteś taki jak ja - zwykłym, codziennym mężczyzną, a w twoim przypadku 13-letnim mężczyzną. Mężczyzną, który lubi charakter i osobowość kobiecego ubioru. To nie czyni cię kobietą, dziewczyną ani nie umniejsza twojej wartości jako osoby. Nadal jesteś sobą. Dotyczy to również wszystkich kobiet, które najechały i teraz przyjęły cały męski styl ubioru, nadal są kobietami.
Znasz swoją matkę o wiele lepiej ode mnie, ale jeśli wolisz ubrania, które społeczeństwo nadal nazywa damskimi, a czujesz się uwięziony i narzucany, co inni uważają, że powinieneś nosić, w tobie narasta uraza. Tak było ze mną. Miałem zaledwie 10 lat, kiedy wiedziałem, że wolę alternatywne ubrania i wtedy nic nikomu nie mówiłem, głównie z powodu ówczesnego społeczeństwa, proszę zauważyć, że urodziłem się w 1963 roku, a także dlatego, że wiedziałem w mojej rodzinie, że nie mogłem. Patrząc wstecz, chciałbym to zrobić, ponieważ wpłynęło to na mnie jako osobę, a to z kolei miało efekt domina w innych dziedzinach mojego życia, np. w szkole, uczestnictwie itp. Wiem, że wpłynęło to na moje życie jako młodego dorosłego, ponieważ nie mogłem być sobą, a inni mogli. Przynajmniej powinienem był powiedzieć rodzicom, ponieważ to oni cię prowadzą, chronią i pomagają ci zacząć życie. Poznałem moją żonę w 1987 roku i powiedziałem jej o tym w ciągu kilku miesięcy. Ze względu na nastawienie społeczeństwa (zauważ mój wstępny akapit) mój wybór ubrań z damskiej garderoby pozostał w domu, ale ostatecznie musiałem mieć go jako ja, więc w 2011 roku upubliczniłem go, zauważając, że w internecie wielu mężczyzn tak robiło i o tym mówiło. To dobra strona internetu, wiesz, że nie jesteś sam. W okresie poprzedzającym 2011 rok moja żona była bardzo zaniepokojona negatywną reakcją opinii publicznej. Nie przejmowała się w najmniejszym stopniu moim wyborem ubrań. W końcu zdobyła się na odwagę, abym upublicznił to i nie mamy problemów. Spotykamy się dość przelotnie, niewielka mniejszość daje znać, że uważa to za dziwne, śmieszne itp., ale tylko jedna osoba kiedykolwiek mnie wyzwała, a była to kobieta w miejscu, w którym pracuję jako wolontariusz. Jako mężczyzna, który akceptuje damską garderobę, rozmawia ze mną tyle samo osób, co w oczekiwanych męskich ubraniach. Nie wszyscy się ze mną komunikują, ale nie wszyscy to robili, gdy byłem w oczekiwanych męskich ubraniach. Nie mam problemów w pubach, restauracjach, szpitalach, u lekarzy itp. Byłem również na weselach i pogrzebach. Zaakceptuj, że niektórzy będą patrzeć, jesteś inny, ale to dotyczy wszystkich aspektów życia, to jest ludzka natura. Nie będę tego popierał, tak jak kobiety w ich dzisiejszych wyborach ubioru, to wszystko, czego mężczyźni lub większość mężczyzn chce, ale wielu mężczyzn tak robi, otwarcie i publicznie, a wielu pozostaje prywatnych w domu. Znam jednego w moim życiu, który do dziś ogranicza swoje życie, ponieważ nie robi tego otwarcie. Mówię to w nadziei, że da ci to siłę i pewność siebie w tym, co cię czeka na wczesnym etapie życia i preferencjach dotyczących ubioru. Spotykam wielu członków społeczeństwa na zewnątrz i otrzymuję o wiele więcej pozytywizmu niż pośrednich negatywnych.
Twoja matka, gdy po raz pierwszy o tym usłyszy, będzie miała mnóstwo natychmiastowych myśli. Musisz pamiętać, że w społeczeństwie mężczyźni nadal mają oczekiwania. Bądź bardzo jasny i precyzyjny, gdy mówisz. Moi rodzice i starszy brat są w porządku, mój młodszy brat nie. Teraz nigdy o tym nie rozmawiamy, więc nie znam jego obecnych myśli, ale chodzę w jego obecności w spódnicy i nie mam problemu. Nasi przyjaciele byli w porządku, ale ja ich nie zaskoczyłam. Powiedziałam im osobiście, gdy byłam w oczekiwanym męskim ubraniu. Jestem pewna, że u ciebie będzie tak samo, ale są wyjątki i tylko ty znasz swoją matkę. Dla ciebie szkoła może być problemem. Możesz nie nosić preferowanego przez siebie stroju w szkole, ale inni w szkole cię poznają. Pomyśl o tym. Nauczyciele i personel będą cię wspierać.
Musisz być otwarta wobec siebie i zwierzać się tym, z którymi możesz rozmawiać. Jak mówisz swojej matce, nie mogę odpowiedzieć, ale po prostu zacznij. Musisz od początku stwierdzić, że nadal chcesz być sobą, ponieważ niestety w społeczeństwie, jeśli mężczyzna lub chłopiec chce zmienić oczekiwaną rolę, stać się jednostką, przyjąć wolność wyboru i ekspresji, to jest kwestionowany. Nigdy dziewczyna, kobieta, samica. Mężczyzna jest uważany za takiego, który chce być kobietą, ma problemy itp.
Mam bardzo szczegółową stronę internetową, proszę zajrzyj. Może ci pomóc, a nawet sformułować myśli, które przechodzą ci przez głowę. Strona znajduje się pod adresem www.theskirtedman.co.uk. Zawiera linki do innych stron trzecich, forum męskich spódnic, które z czasem przestało zawierać mężczyzn w kiltach, ale wszystkie style spódnic. Moja strona zawiera linki do licznych artykułów o mężczyznach w spódnicach. Jest jeden lub dwa artykuły dotyczące dzieci, a nawet jeden o ojcu noszącym spódnicę, aby pomóc synowi spełnić jego preferencje.
Powodzenia i wszystkiego najlepszego. Jeśli mogę pomóc, skontaktuj się ze mną przez moją stronę internetową. Mieszkam w Wielkiej Brytanii, więc moje doświadczenia, jak powyżej, opierają się na Wielkiej Brytanii i podróżach po Europie.