Jakie znaki wskazują, że dziecko (10 lat) ma zaburzenie osobowości?

Answer 1

Larry to bardzo ważne pytanie, ponieważ zawsze kojarzę traumę z diagnozą borderline. Bez dalszych informacji o tym, jaki jest twój związek z dzieckiem, zakładam, że jesteś zaniepokojony. I to jest pierwszy znak, że każdy dorosły musi prosić o pomoc. Jesteśmy przecież odpowiedzialni za zdrowie i dobro dzieci.

W zależności od relacji z dzieckiem, możesz porozmawiać z nauczycielem, pedagogiem szkolnym, dyrektorem, pracownikiem socjalnym, służbą ochrony dzieci i szukać profesjonalnej pomocy u terapeuty traumy. Jeśli podejrzewasz nadużycie, zadzwoń do lokalnego wydziału policji, aby dowiedzieć się, jak zgłosić swoje obawy. Zawsze możesz złożyć zgłoszenie poufnie.

Wiele razy dzieci mają rany ropiejące tuż pod nosem rodziców i zaniepokojoną rodziną i sąsiadami. (Może ktoś inny też potrzebuje pomocy). Jako dorośli rozumiemy, jak to jest nie wiedzieć, a mimo to niewinnie wyrządzać krzywdę. Biorąc to pod uwagę, istnieje tak wiele rodzajów traumy, które należy uznać za pierwotne przyczyny zachowania dziecka.

Trauma i maltretowanie, a nawet zaniedbanie są szczególnie szkodliwe dla dzieci ze względu na rozwojowy i dorastający status dzieciństwa. Dzieci po prostu nie zapominają. Konieczna jest interwencja. Trauma obezwładnia centralny układ nerwowy i wpływa na mózg i rozwój w wielu obszarach. Jedynym uprawnionym do oceny jest licencjonowany i wykwalifikowany specjalista. I szczerze bycie selektywnym jest ważne. Naprawdę nie chcę nawet spekulować, ale to podstawy życia idą źle.

Trauma może i wpływa na sen, jedzenie, zdolność do zabawy, skupienie się na szkole i nauce, umiejętności społeczne, więź i przywiązanie do osób z ochrony i nie tylko. Wiele razy trauma jest już przeszła, tak jak w przypadku traumy międzypokoleniowej. Coraz więcej dorosłych rozumie, że możemy przerwać ten cykl. Wstyd związany z traumą może być trudny do wyleczenia, ale zmienia życie.

Jeśli jesteś zaniepokojony, skontaktuj się z lekarzami dziecka, szkołą, a nawet rodzicami. Nie jest łatwo powiedzieć rodzicom, że martwisz się o ich dziecko. Ale czy nie lepiej zająć się uczciwymi problemami teraz, kiedy naprawa jest łatwiejsza. I nie pozwól nikomu lekceważyć twoich obaw, nawet ty! Zawsze lepiej jest popełnić błąd po stronie ostrożności niż nie. Od twoich działań może zależeć życie dziecka. I nigdy nie wahaj się wykonać więcej niż jednego telefonu lub zgłosić! Nadmierny raport to praktyczna zasada! I szczerze mówiąc, nawet dziesięciolatek może popełnić samobójstwo i wymagać interwencji kryzysowej. Więc podejmij działania i zgłoś.

Dzięki za twoje pytanie! Potrzebujemy coraz więcej zatroskanych dorosłych, którzy wiedzą, co robić, ponieważ im zależy!

Błogosławieństwa~

Answer 2

Wow…

Moja odpowiedź może nie być dokładną odpowiedzią, której szukasz, więc możesz przeczytać inne odpowiedzi, a następnie sprawdzić to, gdy będziesz wolny. Ale plz przeczytaj i nalegam.

Wybacz mi, że nie jestem zawodem w tych sprawach, ale moja mama jest niepełnosprawną umysłowo nauczycielką uczniów, więc czytam też trochę o kognitywizmie i zaburzeniach osobowości u dzieci.

Jedyne rzeczy (według mnie), o których dzieci są zwykle znane, to

• AHD Nadmierna aktywność
• Autyzm

Są one również łatwe do zauważenia ze względu na przyspieszoną aktywność ruchową.

I proszę, bez względu na wszystko widzę tak wiele rzeczy stworzonych przez uczniów mojej mamy i ich talenty.

To niesamowite dzieciaki. Może nie są tak podobne do normalnych dzieci, ale są też wyjątkowe i piękne na swój sposób❤

Jest taki chłopiec o imieniu Ebin, który miał zaburzenia osobowości, śpiewa i wygłasza piękne przemówienia. Jego głos jest jak głos brytyjskiego nadawcy, taki wspaniały głos.

Również w Indiach istnieje ten żałośnie głupi sposób demonizowania niepełnosprawnych dzieci, jak pewna podatność, wynika to głównie z przesądów i braku świadomości.

Ale chętnie się zmienia.

Także jego dzieci. Oni dopiero się rozwijają. Zostałem oznaczony jako dobry do niczego (częściowo prawda), ponieważ brakowało mi tak wiele akademickich i artystycznych podstaw. Ale mimo tego, że nie mam żadnych specjalnych umiejętności, myślę, że mam kilka własnych profesjonalistów, nad którymi mogę pracować samodzielnie i próbować je opanować.

Na tym świecie nikt nie jest bezużyteczny. Wszyscy jesteśmy wyjątkowi na swój własny sposób.