Krótki wiersz dnia — poniedziałek, 28 listopada 2022 r

Kaptur

Poszedłem do czarnych dziur przerzuconych w moim śnie NREM-3 z myślą, że ideacja się nie zaczęła, Horyzont zdarzeń, podłoże skalne w przynętzie, osad, spojrzenie w dół najbardziej stromej studni Wyżłobienie w oknie, przebudzenie do entropii, Kartezjańskie światło, do genezy, było światłem, a ucieczka świata, Wiele imion, wiele twarzy, szczątki, Idąc naprzód, i żadnej umiejętności czytania, tylko kreski, żadnej umiejętności czytania do przełęczy, Śniłem, często byłem zakapturzony przez Kaptur, Nigdzie nie znaleziono w dzień na jawie Nibylandia obietnicy, jakoś platoniczna, Nowe prześcieradła rozwinęły się do brzegów gwiaździstych nocy z mojej budzącej się monety Szerokość entropii, jak piasek opadający ze wzgórza Aż wkrótce potem śniło mi się, że moneta przebijająca okna, to było to mojeI byłem zobowiązany wziąć udział w sądzie sów, Mój kaptur, już nie działająca koncepcja,ale unosiłem się z sowami Z uderzeniami rozległego nieba, mieniącego się do żaru rozpoczynającego oddech konsoli, widziałem kolory, które były wzorami terenu, ale nie pod parasolem kaptura Światło dzienne promienie w latach świetlnych, Z tego wszystkiego może się powiększyć, Gwiaździste niebo zwraca się do wewnątrz intonując sny Brzmi błogo, po prostu dobrze — pozostałość Nieśmiertelność i szerokość jak twoje skamieniałe nagrania Kaptur powraca jako zapisy kopalne — zbieżności jak taniec na niebie Brzęczące łodygi koloru.po prostu dobrze — pozostałość Nieśmiertelność i rozpiętość jak zapisy kopalne Kaptur powraca jako zapis kopalny — zbieżności jak taniec na niebie Brzęczące łodygi koloru.po prostu dobrze — pozostałość Nieśmiertelność i rozpiętość jak zapisy kopalne Kaptur powraca jako zapis kopalny — zbieżności jak taniec na niebie Brzęczące łodygi koloru.