Ludzie chronieni w tej rurze lawowej przez tysiące lat

Trzy potrzeby mają fundamentalne znaczenie dla przetrwania: żywność, woda i schronienie. Według nowych badań starożytni ludzie co najmniej dwie z tych trzech potrzeb zaspokajali przez co najmniej 7000 lat długi na niemal milę tunel lawowy położony około 125 kilometrów na północ od Medyny w Arabii Saudyjskiej.

Wspomniana rura lawowa nosi nazwę Umm Jirsan i jest najdłuższą z rur lawowych na polu wulkanicznym Arabii Saudyjskiej, Harrat Khaybar. Dziś jaskinię zamieszkują wilki, lisy i węże , ale kiedyś było to popularne miejsce dla pasterzy i ich udomowionych zwierząt. Nowe badanie, opublikowane dzisiaj w czasopiśmie PLoS One, dotyczyło pozostałości fauny i sztuki naskalnej w regionie, stanowiąc uzupełnienie rosnącej liczby badań nad tym systemem.

„Odkrycia w Umm Jirsan wyznaczają nowy typ stanowiska archeologicznego w regionie, w którym materiał organiczny, taki jak kości i głęboko ułożone osady, jest znacznie lepiej zachowany” – powiedział Mathew Stewart, zooarcheolog z Griffith University w Australii i główny autor badania w e-mailu do Gizmodo. „Nie spodziewaliśmy się, że znajdziemy archeologię w Umm Jirsan. W rzeczywistości najbardziej interesowało nas zobaczenie dużych składów kości, o których wcześniej informowano”.

Rzeczywiście zespół, w skład którego wchodził Stewart, znalazł w 2021 r. dowody na to, że hieny pręgowane tworzyły skrytki z kościami w tylnej części jaskini. Zespół odkrył, że w Umm Jirsan znajdują się setki tysięcy kości należących do co najmniej 40 gatunków i datowanych od neolitu aż do epoki wiktoriańskiej.

Chociaż najstarsze datowane szczątki fauny w jaskini mają około 7 000 lat, Stewart powiedział Gizmodo, że zwierzęta prawdopodobnie korzystały z rur lawowych od chwili ich powstania, czyli miliony lat temu. Według Globalnego Programu Wulkanizmu prowadzonego przez Smithsonian Institution siedem strumieni lawy w Harrat Khaybar ma mniej niż 1500 lat, a według badania z 2022 r. region nadal ma potencjał do prowadzenia działalności .

W swoim nowym artykule naukowcy przedstawili dowody na zamieszkiwanie przez człowieka tunelu lawowego w okresie od neolitu do epoki brązu – innymi słowy, ludzie korzystali z tunelu przez tysiąclecia. Analiza izotopowa szczątków ludzkich w jaskini wykazała wzrost zawartości w ich diecie pokarmów o wysokim poziomie pewnego izotopu węgla, związanego z rolnictwem oazowym.

Zespół doszedł jednak do wniosku, że Umm Jirsan prawdopodobnie nie była zamieszkana na stałe. Uważają raczej, że było to dogodne miejsce dla pasterzy, aby zatrzymać się i zapewnić swoim stadom cień i wodę. Na podstawie sposobu, w jaki ludzie korzystali z okolicy – ​​czego dowodem są pobliskie malowidła naskalne i inne zapisy dotyczące fauny – zespół wysunął hipotezę, że rura lawowa „zlokalizowana była wzdłuż szlaku pasterskiego łączącego kluczowe oazy”. Możesz więc myśleć o Umm Jirsan bardziej jako o starożytnym przystanku dla ciężarówek niż o miejscu zamieszkania.

Sztuka naskalna opisana przez zespół została odnaleziona w pobliskiej zapadniętej rurze lawowej na północny wschód od Umm Jirsan. Naukowcy zgłosili 16 paneli ze sztuką naskalną przedstawiających bydło, owce, kozy i prawdopodobnie koziorożce.

Chociaż ludzie nie byli stale obecni w rurze lawowej, naturalna struktura zapewniała schronienie ludziom i ich stadom przez tysiące lat. W surowym pustynnym środowisku obietnica odpoczynku od słońca, wiatru i upału uczyniła Umm Jirsan idealnym prehistorycznym postojem.

Więcej: Hieny pozostawiły ogromny stos kości w saudyjskiej rurze z lawą