Nowe zdjęcia z Juno sugerują, że lodowa skorupa Europy „swobodnie unosi się” po ukrytym oceanie Księżyca

29 września 2022 roku należąca do NASA sonda kosmiczna Juno przeleciała najbliżej Europy, zbliżając się na odległość 355 kilometrów od zamarzniętej powierzchni księżyca Jowisza. Zdjęcie Europy z bliska ujawniło niesamowite szczegóły chaotycznego terenu Księżyca, co sugeruje, że jego lodowa skorupa nie znajduje się tam, gdzie była kiedyś. Zdjęcia pokazały także nowo odkrytą cechę, którą ze względu na swój dziwny kształt nazwano „Dziobakiem”.

Odkrycia, możliwe dzięki obrazom z JunoCam, zostały niedawno opublikowane w czasopiśmie Planetary Science Journal , natomiast wyniki uzyskane na podstawie zdjęć statku kosmicznego o wysokiej rozdzielczości, zarejestrowanych przez jego Stellar Reference Unit (SRU), opublikowano w czasopiśmie JGR Planets .

Według NASA , pod lodową skorupą znajduje się słony ocean, w którym znajduje się dwa razy więcej wody niż wszystkie oceany na Ziemi razem wzięte . Nierówny teren Księżyca charakteryzuje się zawiłą siecią grzbietów i ciemnych plam, co sugeruje możliwe chmury pary wodnej ulatniające się w przestrzeń kosmiczną.

Czarno-biały obraz powierzchni Europy został uchwycony przez sondę SRU Juno podczas bliskiego przelotu i ukazuje obszar poprzecinany siecią drobnych rowków i podwójnych grzbietów, czyli parami długich równoległych linii, co wskazuje na wzniesienia w lodzie . Małe białe kropki widoczne na zdjęciu to wysokoenergetyczne, przenikające cząstki powstałe w wyniku silnego promieniowania środowiska wokół Księżyca. Tymczasem ciemne plamy można powiązać z bulgotaniem cieczy spod lodu (znanym również jako aktywność pióropusza kriowulkanicznego).

W prawym dolnym rogu zdjęcia znajduje się Dziobak, który w najszerszym miejscu ma 67 kilometrów. Zawiera wyraźne grzbiety i ciemnoczerwono-brązowy materiał z grudkowatym materiałem matrycowym wypełnionym blokami lodu o szerokości od 1 do 7 kilometrów.

Wokół krawędzi dziobaka formacje grzbietowe zapadają się w wyraźny element. Formacje te potwierdzają teorię, że lodowa skorupa Księżyca może ustąpić w regionach, w których pod powierzchnią czają się kieszenie słonej wody z podpowierzchniowego oceanu. „Te cechy wskazują na dzisiejszą aktywność powierzchniową i obecność podpowierzchniowej wody w stanie ciekłym na Europie” – stwierdziła w oświadczeniu Heidi Becker, główna współbadacz SRU w Jet Propulsion Laboratory NASA .

Zdjęcia zarejestrowane przez kamerę światła widzialnego znajdującą się na pokładzie statku kosmicznego Juno, JunoCam, ukazują bardzo szczegółowo pęknięcia, grzbiety i pasma przecinające powierzchnię Księżyca. Według NASA te cechy na powierzchni Europy wymazały teren starszy niż około 90 milionów lat .

Te cechy powierzchni potwierdzają teorię, że zewnętrzna skorupa lodowa Europy porusza się i zasadniczo unosi się swobodnie. Teoria „prawdziwej wędrówki polarnej”, jak jest znana, głosi, że lodowa skorupa na północnym i południowym biegunie Europy nie jest już tam, gdzie była kiedyś.

„Prawdziwa wędrówka polarna ma miejsce, gdy lodowa skorupa Europy zostanie oddzielona od jej skalistego wnętrza, co powoduje wysoki poziom naprężeń w skorupie, co prowadzi do przewidywalnych wzorów pęknięć” – Candy Hansen, współbadacz Juno, która kieruje planowaniem JunoCam w Planetary Science Instytut w Tucson w Arizonie, podał w oświadczeniu. „Po raz pierwszy zmapowano te układy spękań na półkuli południowej, co sugeruje, że wpływ prawdziwej wędrówki polarnej na geologię powierzchni Europy jest bardziej rozległy, niż wcześniej sądzono”.

Obrazy z JunoCam skłoniły do ​​ponownej oceny godnej uwagi cechy na powierzchni Europy. Hansen zauważył, że Gwern, początkowo uważany za krater uderzeniowy o szerokości 13 mil (21 km), w rzeczywistości przecinał grzbiety, tworząc owalny cień.

Wysłana przez NASA misja Juno została wystrzelona w 2011 roku w celu zbadania Jowisza i jego różnych księżyców. Europa jest przedmiotem szczególnego zainteresowania naukowców, którzy chcą wiedzieć, czy życie mogło wyewoluować na lodowatym Księżycu. Dlatego Księżyc otrzymuje więcej statków kosmicznych, które badają jego dziwne cechy. Oczekuje się, że misja NASA Europa Clipper dotrze do Jowisza w 2030 roku i zbada pole magnetyczne Europy, aby potwierdzić, czy pod jej lodową skorupą rzeczywiście istnieje ocean. Misja JUICE Europejskiej Agencji Kosmicznej udaje się do układu Jowisza, aby zbadać gazowego olbrzyma i jego trzy księżyce oceaniczne.

Jeśli chcesz więcej lotów kosmicznych w swoim życiu, śledź nas na X i dodaj do zakładek stronę poświęconą lotom kosmicznym Gizmodo .