Podsumowanie Fallouta: Apokalipsa robi się bardzo mroczna (i bardzo dobra)

[Nota wydawcy: To jest podsumowanie piątego odcinka Fallouta . Podsumowanie szóstego odcinka zostanie opublikowane 17 kwietnia.]

Wojna nigdy się nie zmienia.

To pierwsza linijka niemal każdej gry wideo Fallout , nużące przypomnienie – wyrażane najczęściej przez wielkiego Rona Perlmana – że choć okoliczności zagłady mogą się zmienić, impulsy kierujące w jej stronę ludzkość prawdopodobnie się nie zmienią. Jest to pomysł, w którym serial telewizyjny Fallout do tej pory głównie krążył, ilustrując autodestrukcyjne impulsy ze strony różnych obłąkanych dziwaków zamieszkujących Pustkowia, bez szczegółowego ich badania. Ale teraz nadeszła „Przeszłość” i nadszedł czas na rozliczenie.

Pisząc o „ Ghulach ” zauważyłem, że Fallout nie był specjalnie zainteresowany byciem „tajemniczym serialem”, jednym z tych przebiegłych, zawiłych pudełek z łamigłówkami, z których tak dobrze znani są producenci seriali Jonathan Nolan i Lisa Joy . Cóż, nadchodzi odcinek piąty, który rozwiewa to szczególne przypuszczenie napromieniowanej wodzie, podczas gdy Fallout w tej godzinie skupia się na szeregu głównych tajemnic, a w szczególności: Co do cholery właściwie dzieje się z Kryptą 33?

Wcześniej jednak mamy do czynienia z jednym z najbardziej przerażających egzystencjalnie spotkań, jakie ostatnio pamiętam, gdy Lucy natrafia na szczątki naprawdę nierozsądnego związku pomiędzy Maksymem a Thaddeusem. (W tej godzinie śmiechu Aaron Moten i Johnny Pemberton dostają największego chichotu, flirtując w drodze do małego rytualnego brandingu między pąkami.) Jednak gdy Maximus ujawnia prawdę o swojej tożsamości, sprawa się kończy i Thaddeus odchodzi jego „rycerz” sparaliżowany w zbroi, czekający na pożarcie przez robaki. To prawdziwy koszmar, przez który Lucy wygląda jeszcze promienniej, gdy ratuje Maximum i negocjuje pomoc w zamian za leki antyradiacyjne, które pomogą jej poradzić sobie z wodą, którą wypiła w poprzedniej części.

Tematem przewodnim tej godziny będzie „Zaufanie”, ponieważ nasi dwaj główni bohaterowie (Walton Goggins pomija ten temat) mogą spędzić trochę czasu na zachowywaniu się jak prawdziwi ludzie, opierając się na krótkiej relacji, jaką mieli w „ Celu ”. U podstaw tego leży oczywiście trucizna – Maximus, który właśnie spalił się na punkcie szczerości, trzyma się kłamstwa o „Rycerzu Tytusie” – ale prawdziwą ulgę daje obserwowanie, jak w tym programie dwoje ludzi w zasadzie zachowuje się wobec siebie normalnie przez jakiś czas. minuta. Moten i Ella Purnell dobrze się razem bawią, śmiejąc się i żartując w sposób, który wydaje się mniej zalotny niż zwykła ulga na myśl o spotkaniu kogoś, przy kim nie muszą się pilnować. Wszystko to rozpada się w momencie, gdy widzą dwie inne istoty ludzkie, a Fallout przypomina nam, jak szybko i śmiertelnie napięta może stać się ta seria.

W „Przeszłości” jest więcej „ważnych” scen, momentów, które będą miały większe znaczenie dla nadrzędnej fabuły serialu. Ale powolna konfrontacja, która ma miejsce pomiędzy Maximusem i Lucy oraz dwoma przypadkowymi nieznajomymi na jakimś przypadkowym moście kolejowym w Kalifornii, to fragment tego odcinka, który najmocniej utkwi mi w pamięci. Odruchowo nieznajomi (i Maximus!) kłamią na temat posiadania broni. Sposób, w jaki Lucy prawie błaga wszystkich, żeby chociaż ten jeden raz nie popadli w psychozę. Powolne przetasowanie, podczas którego obie strony próbują przez pół minuty współistnieć. To po mistrzowsku pełna napięcia sekwencja, a kiedy druga para, wszystkie głodne oczy i chropowata skóra, dostrzega potencjalnie wartościowego Pip-Boya Lucy i wyciąga żelazo, jest to o wiele bardziej ponura lekcja prawa Pustkowi niż cokolwiek, czego doświadczył nasz młody Mieszkaniec Krypty nauczane z rąk Ghula.

Nic dziwnego, że tęskni za Kryptą i jest bardzo podekscytowana, gdy ona i Maximus zostają schwytani i wrzuceni z powrotem do jednego pod koniec odcinka. Przecież nie przechodziła przyspieszonego kursu w zakresie paskudnych sposobów, w jakie Vault-Tec budował swoje małe raje, jakie przez tę godzinę przeżywał jej brat Norm. Co zrozumiałe, przerażony wszystkimi ciałami, które on i Chet znaleźli w pozostałościach Krypty 32, Norm przekopuje komputery skarbca i zdaje sobie sprawę, że każdy wybrany na Nadzorcę Krypt 32 i 33 w ciągu ostatnich 200 lat był kimś, kto przeniósł się z ich „przyjaciółmi” w Krypcie 31 (schemat powtarza się w tym odcinku, gdy Betty grana przez Leslie Uggams z łatwością wyrywa wybory spod rąk swoich nieszczęsnych przeciwników). Przy odrobinie wiedzy na temat procedur operacyjnych Vault-Tec w grach Fallout , naprawdę nie ma ograniczeń co do tego, jak mroczny może być ten konkretny wątek fabularny. Ale przynajmniej zaczyna się wydawać, że uprzejma głupota okazywana przez mieszkańców Krypty 33 może nie wynikać wyłącznie z ich dosłownie chronionej natury, a nie z jakiegoś przerażającego spisku.

Jednak wciąż nie odkryłem najciemniejszego odkrycia, jakie ma do zaoferowania „Przeszłość”. Opiera się to na przypadkowej, zakłócającej chronologię uwadze Maximusa, że ​​bomby spadły „kiedy był dzieckiem”, co ostatecznie ujawnia, że ​​ruiny miasta, przez które on i Lucy obecnie przechodzą, nie są pozostałością jakiegoś przedwojennego miasta. miasto, które zostało zrównane z ziemią przez chińskie bomby. To Shady Sands, miasto założone 70 lat po zrzuceniu bomb, w którym mieszkało ponad 30 000 mieszkańców, zanim pojawił się ktoś i ponownie zdetonował to cholerstwo. To podwójnie druzgocące odkrycie dla Lucy, która zdaje sobie sprawę, że choć wojna była zajęta i nigdy się nie zmieniała, ona, jej przyjaciele i rodzina chowali głowy w piasek, czekając na „Dzień Rekultywacji”, który już nadszedł i minął. W końcu przespanie jednej apokalipsy można przypisać nieszczęściu, ale dwie? To po prostu słaba forma.

„Przeszłość” to ciężka godzina w telewizji, ale szczerze mówiąc, Fallout prawdopodobnie na nią zasługiwał. W serialu wciąż pojawia się trochę głupstw, czy to w postaci chybotania śmiesznych ciastek Jell-O z Krypty 33, czy też uporczywej radości Pembertona z powodu założenia sobie na szyi wielkiego, płonącego „T”. Jednak serial nie ucieka od mroczniejszych aspektów tej serii, wkraczając na jej drugą połowę, i stworzył jedną z najbardziej zapadających w pamięć, nieodpartych części w dotychczasowej historii.

Błędne obserwacje

• Zabawa z osią czasu dla nerdów! W kanonie Fallouta (i jak pokazano w „ Końcu ”) bomby spadły (po raz pierwszy) w 2077 r. Oryginalna gra Fallout rozpoczyna się niecałe 100 lat później, w 2161 r., a kontynuacja następuje 80 lat później w 2241 r. , następnie Fallout 3 w 2277, Fallout: New Vegas w 2281 i Fallout 4 w 2287. ( Fallout 76 , mimo że jest najnowszą grą z serii, jest w rzeczywistości najwcześniejszą chronologicznie, osadzoną wokół Krypty, która została otwarta zdecydowanie za wcześnie Akcja serialu Fallout rozgrywa się w roku 2296, najdalej na osi czasu, jaką dotychczas widzieliśmy. Nie jest jasne, czy serial i gry są ze sobą kanoniczne, ale o tym za chwilę.
  
• Kącik gier Fallout : Dobra, ten jest zajebisty. Shady Sands to miasto odwiedzane w oryginalnym Falloucie , które ostatecznie okazało się, że zostało założone przez ocalałych z Krypty 15. (Gracz bezskutecznie szuka przez nie zamiennego chipa wodnego). Mniej więcej sto lat później Sands staje się stolica Republiki Nowej Kalifornii – obiekt najbliższy w pełni funkcjonalnemu społeczeństwu, jaki widzimy w grach Fallout . Pomiędzy Fallout: New Vegas — ostatnią grą, która pokazała, że ​​RNK w większości żyje i ma się dobrze — a serialem, minęło 15 lat, więc hipotetycznie możliwe jest, żew międzyczasie ponownie mogli zostać zaatakowani bronią nuklearną. Jednak myślenie o tym jest cholernie przygnębiające.
• RIP do Tytusa i Tadeusza, „The T-Boys!”
• Oczywiście Lucy jest maniakiem pancerza wspomaganego.
• Obecna teoria: mieszkańcy Krypty 32 – zwłaszcza bardzo zabawny, wąsaty Davey grany przez Leera Leary’ego – są wychowywani na idealnych bohaterów serialu komediowego.
• Lucy wspomina swoją mamę bawiącą się w „sztucznym” słońcu, co jest albo bardzo słodkie, albo bardzo zwiastujące, w zależności od tego, jak potoczą się kolejne trzy odcinki.
• „Więc Ziemia jest okrągła, Ziemia jest płaska, gdzie obecnie jesteście w tej kwestii?”
• „Wykorzystujecie przedwojenną technologię do wyszukiwania i gromadzenia przedwojennej technologii, aby mieć pewność, że nikt nie będzie miał przedwojennej technologii?”

• Akcja rozgrywa się w bardzo mrocznej scenie, ale przypomnienie, że Lucy ma bardzo odbarwiony, wcześniej posiadany palec, jest miłym akcentem.
• Pozdrowienia dla projektanta, który przyłapał Lucy i Maximusa z fałszywymi drzwiami namalowanymi na ścianie, prawdopodobnie Wile E. Coyote.