Po Księżycu Wenus jest drugim co do jasności naturalnym obiektem na nocnym niebie. Jednak ta planeta jest pokryta odblaskowymi chmurami, których nie mogą przeniknąć gołe oczy i teleskopy optyczne. Z ukrytą powierzchnią Wenus, pokolenia pisarzy beletrystycznych zwykły spekulować jak szalone na temat tajemniczego terenu pod tymi chmurami. Ze swojej strony twórca „Tarzana” Edgar Rice Burroughs przedstawił Wenus jako świat z bujnymi lasami i nadrzewnymi miastami w powieści z 1934 roku.
Ale wtedy interweniowała nauka. Pomysł, że Wenus nadaje się do zamieszkania, prawie implodował podczas zimnej wojny. W 1956 roku obserwacje radioteleskopów wykazały, że temperatura powierzchni planety przekracza 618 stopni Fahrenheita (326 stopni Celsjusza)!
Wierzcie lub nie wierzcie, ale te odczyty z '56 roku były dość niskie. Teraz wiemy, że średnia temperatura powierzchni Wenus wynosi 864 stopni Fahrenheita (462 stopnie Celsjusza). W rzeczywistości jest to najgorętsza planeta w naszym Układzie Słonecznym - mimo że Merkury znajduje się bliżej Słońca.
Na powierzchni Wenus ciśnienie atmosferyczne jest miażdżąco ekstremalne i ołów topi się w kałużę. Choć brzmi to piekielnie, to w rzeczywistości ma wiele wspólnego z Ziemią.
Zakręć Wenus
Te dwa światy są dość podobne pod względem wielkości. Ziemia ma powierzchnię około 197 milionów mil kwadratowych (510 milionów kilometrów kwadratowych). Dla porównania, powierzchnia Wenus jest bliższa 177 milionów mil kwadratowych (460 milionów kilometrów kwadratowych). A gdybyś wepchnął Wenus do wnętrza naszej planety Matrioszka w stylu lalki, zajmowałaby ona około 86% całkowitej objętości Ziemi .
Jednak Wenus pokonała Ziemię pod pewnymi kluczowymi względami. Ziemia wykazuje niewielkie wybrzuszenie w środku brzucha, które jest szersze wokół równika niż z jednego bieguna na drugi. Z drugiej strony Wenus jest prawie idealną kulą .
Co daje? Cóż, kiedy masywne ciało niebieskie (takie jak gwiazda lub planeta) szybko obraca się wokół własnej osi, siła odśrodkowa nada mu bardziej dramatyczne wybrzuszenie wokół równika. Jednak Wenus ma bardzo małą prędkość obrotową.
Wenus potrzebuje odpowiednika 243 ziemskich dni, aby wykonać jeden pełny obrót wokół własnej osi - i zaledwie 225 ziemskich dni, aby ukończyć nowe okrążenie wokół Słońca. Innymi słowy, dzień na Wenus trwa dłużej niż rok wenusjański! !
I zrozum: Z naszej egocentrycznej perspektywy Wenus obraca się do tyłu . Większość planet w tym układzie słonecznym obraca się z zachodu na wschód. Uran i Wenus odrzucają ten trend. Na tych dwóch światach słońce wydaje się wschodzić na zachodzie i zachodzić na wschodzie.
Nikt nie wie, jak to się stało. Astronomowie uważają Venus używany do przemieszczania się w kierunku przeciwnym jak Ziemia. Ale w pewnym momencie jego rotacja mogła się odwrócić. Alternatywnie, być może grawitacyjny wpływ słońca - lub zderzenie z dużym obiektem - spowodował, że cała planeta przewróciła się do góry nogami.
Wenus jest planetarną oranżerią
W grudniu 1962 roku Wenus stała się pierwszą planetą, która została odwiedzona przez statek kosmiczny wykonany przez człowieka. Wykorzystując krótkie okno okazji, sonda Mariner 2 NASA zbadała ten świat z bliska, z odległości nawet 21 606 mil (34 773 kilometrów).
Instrumenty pokładowe wiele nas nauczyły. Mariner 2 potwierdził, że Wenus nie ma pola magnetycznego podobnego do Ziemi i zarejestrował temperaturę powierzchni od 300 do 400 stopni Fahrenheita (149 do 204 stopni Celsjusza).
Zanim Mariner 2 wystartował, naukowcy wiedzieli już, że w atmosferze Wenus występował wysoki poziom CO2. I ta kompozycja powinna dać nam pauzę.
Dwutlenek węgla stanowi aż 96 procent atmosfery Wenus. Naukowcy przypisują to niekontrolowanemu efektowi cieplarnianemu . Teoretycznie planeta miała bardziej umiarkowany klimat, który mógł pozostać stabilny przez miliardy lat. W tamtych czasach oceany wody w stanie ciekłym mogły pokrywać jego powierzchnię (chociaż nie wiemy tego na pewno ).
Wszystko się zmieniło, gdy nasze rosnące słońce stało się gorętsze . Wszelkie oceany wyparowałyby w tym czasie - a astronomowie uważają, że duża część węgla w skałach Wenus wypłynęła i unosiła się w niebo. Atmosfera się zmieniła, ale lepiej zatrzymywała ciepło, tworząc błędne koło, które pogorszyło problem . Nieuchronnie wzrosły temperatury.
Wenus ma problem z gazami cieplarnianymi
Ponieważ nasza planeta ma poważny problem z gazami cieplarnianymi, Wenus może nam dostarczyć ważnych informacji na temat zmian klimatycznych . Jednak wysyłanie sond w celu ich zbadania zawsze stanowiło poważne wyzwanie.
Na Wenus grawitacja powierzchniowa jest porównywalna z tym, czego ty i ja doświadczamy na Ziemi. Co jest nie porównywalna jest ciśnienie atmosferyczne, które jest 92 razy większa od powierzchni Wenus niż to tutaj.
Nic dziwnego, że w obliczu ekstremalnych temperatur i wysokiego ciśnienia obiekty stworzone przez człowieka nie przetrwają długo w środowisku planety. Kiedy radziecka sonda Venera 13 wylądowała na Wenus w 1982 roku, pozostała nienaruszona przez rekordowe 127 minut, zanim została zniszczona.
Pamiętaj, to nie było pierwsze rodeo ZSRR. Poprzednie statki kosmiczne Venera z powodzeniem odwiedzały atmosferę planety i wylądowały na jej zewnętrznej skorupie. Chociaż ich wizyty były krótkie, sondy te uchwyciły pierwsze w historii zdjęcia powierzchni Wenus. Sonda kosmiczna Magellan NASA dostarczyła dalszych spostrzeżeń, ponieważ mapowała 98 procent powierzchni planety.
Podsumowując, Wenus może pochwalić się ponad 16 000 wulkanów i cech wulkanicznych - ale nie wiemy, czy którykolwiek z nich jest nadal aktywny. Odkryto tam również płaskowyże wyżynne, głębokie kaniony i kratery po uderzeniu meteorytów. Chociaż Wenus ma około 4,6 miliarda lat, uważa się, że jej skorupa jest znacznie młodsza , a szacowany wiek wynosi zaledwie 300 do 600 milionów lat.
Wenus nie posiada płyt tektonicznych, jakie znamy na Ziemi. Niemniej jednak niektórzy geolodzy uważają, że wypiętrzenia magmy od czasu do czasu poddają recyklingowi fragmenty skorupy.
Na długo zanim stała się przedmiotem badań naukowych - lub powieści Edgara Rice'a Burroughsa - Wenus zahipnotyzowała naszych przodków. Jasna i piękna, ozdobiona chmurami planeta wywodzi swoją nazwę od rzymskiej bogini miłości. Starożytni matematycy mapowali jego postępy na niebie, a Galileo Galilei robił szczegółowe notatki o fazach księżycowych .
W jakiś sposób świadomość, że Wenus jest duszną cieplarnią, nie umniejsza jej uroku. Każde nowe odkrycie wzbudza ciekawość i podziw.
TERAZ TO CIEKAWE
Młody Carl Sagan pomógł zaprojektować sondę Mariner 2. Bezskutecznie lobbował za wyposażeniem statku kosmicznego w kamerę, ponieważ zbliżenia Wenus mogłyby „odpowiedzieć na pytania, na które byliśmy zbyt głupi, by nawet postawić”.
Pierwotnie opublikowano: 17 października 2019 r
