Co do cholery dzieje się z tą kosmiczną chmurą?

Wygląda trochę jak łódka albo mocna fedora. Czym więc do cholery jest ta rdzawo-brązowa pajęczyna kosmicznej chmury?

Jeśli mamy być całkowicie precyzyjni, jest to galaktyka soczewkowata NGC 4753, która znajduje się około 60 milionów lat świetlnych od Ziemi, w gwiazdozbiorze Panny. Powyższe zdjęcie zostało wykonane przez Kosmiczny Teleskop Hubble'a NASA/ESA; teleskop patrzy na galaktykę niemalże od strony krawędzi, co oznacza, że ​​obserwujemy ją z boku, przez jej średnicę, a nie z góry, co odsłoniłoby jej pełną strukturę.

Chmury soczewkowate są eliptyczne – na Ziemi i na niebie. Odpowiednio soczewkowate chmury są czasami porównywane lub nawet mylone z latającymi spodkami. W końcu są całkiem obce w porównaniu z naszymi normalnymi, puszystymi chmurami cumulus.

Galaktyki soczewkowate mają słabo zdefiniowane ramiona spiralne, przez co wyglądają bardziej jak podłużne plamy niż klasyczne wiry wirowe w galaktykach spiralnych . Jeśli groziło Ci utrata poczucia skali, NGC 4753 jest częścią chmury w konstelacji Panny, składającej się z około 100 galaktyk i gromad galaktyk. Wszechświat jest bardzo, bardzo dużym miejscem, a ta galaktyka soczewkowata to po prostu stacja benzynowa na jednej z głównych dróg wszechświata.

Uważa się, że NGC 4753 powstała w wyniku połączenia galaktyk pomiędzy nią samą a galaktyką karłowatą około 1,3 miliarda lat temu. Według komunikatu NASA, widoczne na zdjęciu chrupiące, brązowe linie pyłu prawdopodobnie ukształtowały się w wyniku połączenia .

Nowy obraz galaktyki jest jej najostrzejszym jak dotąd, począwszy od jej odkrycia w 1784 roku. Według tego samego komunikatu większość masy galaktyki jest zamknięta w halo ciemnej materii, co oznacza, że ​​nie można jej sfotografować, a jej obecność można wykryć jedynie na podstawie jej oddziaływania grawitacyjnego na materię widzialną. Większość galaktyk zawiera ciemną materię, gdyż stanowi ona około 85% całej materii Wszechświata, choć wydaje się, że w niektórych nie .

Ciemna materia bierze także udział w soczewkowaniu grawitacyjnym – zjawisku, które powiększa obszary czasoprzestrzeni, umożliwiając astronomom obrazowanie bardzo odległych i słabych obiektów, z którymi w przeciwnym razie mieliby trudności. Kosmiczne Teleskopy Hubble'a i Webba mogą obrazować te same obszary przestrzeni , aby oświetlić obiekty w szerszym zakresie widma elektromagnetycznego, pomagając naukowcom udoskonalić modele ciemnej materii i charakterystykę tych obiektów.

Galaktyka soczewkowata NGC 4753 może podważyć Twoje uprzedzenia dotyczące typowych form galaktycznych, ale to tylko jeden z przykładów różnorodności wśród 100 galaktyk i gromad w samym Obłoku Panny II. Wszechświat jest pełen różnorodnych galaktyk; w zasadzie, jeśli możesz to sobie wyobrazić, wszechświat prawdopodobnie to ma. Możliwość jego zobrazowania to inna sprawa, ale w tym przypadku teleskop Hubble'a nas o tym poinformował.

Więcej: Najlepsze zdjęcia kosmosu w 2023 r