Czy lubisz zawstydzać swoje dzieci?
Odpowiedzi
Nie lubię i nie sprawia mi przyjemności upokarzanie moich dzieci. Nie będę ich publicznie zawstydzać ani wyśmiewać, ani umieszczać w sytuacjach, w których to się im przydarzy.
Mimo to chcę, żeby moje dzieci były szczere co do faktu, że wszyscy rodzice są żenujący!
Jestem zbyt zajęta, żeby przejmować się tym, co mam na sobie, kiedy biegnę kupić mleko lub paczkę gwoździ. Widziano mnie w miejscach publicznych w dziwnych kraciastych dresach i brzydkich koszulkach z potarganymi włosami i gorszymi rzeczami. Dobra strona tego jest taka, że żadne z moich dzieci nie jest niewolnikiem mody i w dużej mierze czuje się komfortowo w swojej skórze.
Czy mogę ich „zawstydzić” w prywatności w żartobliwy sposób, który sprawia, że się rumienią? Czasami. Znów, kiedy to robię, to jest to raczej lekkie przekomarzanie, aby nie popadali w zbytnią samozadowolenie. „Tato, twoje żarty są żenujące!” Oni robią to samo ze mną… mamy zdrową relację opartą na lekkim łamaniu jaj i przekomarzaniu.
Nie wierzę w humor, który sprawia, że moje dziecko czuje się jak gówno, tylko po to, żebym ja mogła czuć się większa i lepsza od niego!
Jeśli prosisz o pozwolenie na poniżanie swojego dziecka, na publiczne mówienie mu, że jest nic niewarte, albo coś w tym stylu… nie dam ci takiego pozwolenia.
Niszczenie dziecka nie pomaga mu dorosnąć.
Nieee! Jestem bardzo świadoma ich potrzeby zachowania godności. Staram się unikać zawstydzania ich, jeśli mogę. Niestety, nie zawsze potrafię zrozumieć, co może być zawstydzające, więc moje dobre intencje są nieco ograniczone przez moją emocjonalną głuchotę.