Dlaczego wkroczyłem w okres dojrzewania, a od tego czasu nic nie rosłem?
Odpowiedzi
Ponieważ dopiero zaczynasz. Chłopcy rosną później niż dziewczęta. Urośniesz trochę 1 rok po okresie dojrzewania. Ale nie urośniesz dużo aż do 2 lat po okresie dojrzewania. Więc dopóki nie będziesz w stadium 4, nie urośniesz dużo. Stadium 2 trwa. Ostatnie 10 miesięcy. Stadium 3 trwa 1 rok. Stadium 4 trwa 2 lata. Średni wiek dla stadium 4 to 13 lat, a raczej późne 13. Albo 13 lat i 10 miesięcy, żeby być dokładnym. A chłopcy kończą okres dojrzewania pod koniec 17. roku życia. Tak więc to 5 lat i 10 miesięcy.
Ludzie nie rosną równomiernie, lecz skokowo (nazywanymi najwygodniej „skokami wzrostu”), co oznacza, że spędzają czas na jednej wysokości, potem rosną, potem spędzają czas na innej wysokości i tak dalej.
Możliwe, że to już Twój ostatni okres intensywnego wzrostu.
Możliwe jest również, że będziesz mieć ich jeszcze kilka. Ludzie zazwyczaj nie przestają ich mieć do ukończenia 18 lat, czasami dopiero po ukończeniu 20 lat, a niektórzy nigdy nie przestają (i umierają w wyniku powikłań, ponieważ to nie jest dobre… więc mamy sposoby, aby to skorygować)
Mam 168 cm wzrostu i 150 cm wzrostu, a pobiłem płaskostopie mojego ojca, wynoszącym 168 cm, dopiero gdy miałem 19 lat. Wiem o 150 cm wzrostu tylko dlatego, że dokuczał mi, gdy miałem 165 cm wzrostu, mówiąc, że nigdy go nie pokonam. Pokonałem go, ale tylko o włos.
Moja córka ma 157 cm wzrostu i przestała rosnąć całkowicie w wieku 13 lat. Od tego czasu nie miała już tak gwałtownego wzrostu.
Mój syn ma 193 cm wzrostu, był niższy od mojej córki w wieku 13 lat… ale miał jeszcze wiele zrywów, które miały nadejść.
Mój pasierb był niższy od wszystkich w szkole, gdy był w 6 klasie, trudno było go znaleźć w tłumie, gdy odbierałem go pod koniec dnia. Ma teraz 18 lat i 6 stóp wzrostu... i mógłby urosnąć. Ale miał dziwną historię, miał bardzo mało skoków, były po prostu duże, 4 cale lub więcej, skończyło się na tym, że opuścił pół semestru szkoły, ponieważ był bardzo chory i odczuwał tak wielki ból... mój syn miał wiele małych skoków, o wiele łatwiej było sobie z nimi poradzić.
Jednak najważniejsza rzecz, którą chcę ci powiedzieć, to to, że kiedyś byłem niski. Nosiłem podnośniki w butach, siedziałem na podłokietnikach i robiłem wszystko, co mogłem, żeby wyglądać na wyższego, i zajadałem się tym. Pewnego dnia przestałem być niski. Nie dlatego, że zmienił mi się wzrost, miałem około dwudziestu kilku lat i już dawno przestałem rosnąć. Nie, to dlatego, że miałem olśnienie. Nie jestem niski. Inni ludzie są wysocy. Porzuciłem podnośniki, przestałem robić z siebie idiotę, jeśli nie mogłem czegoś dosięgnąć, prosiłem kogoś wysokiego. Ale kiedy rozejrzysz się dookoła, okazuje się, że tak naprawdę mam przeciętny wzrost, nie żeby to miało znaczenie, a świat nie jest stworzony dla osób o wzroście 180 cm, to po prostu wrażenie, jakie masz, kiedy sam nie jesteś aż tak wysoki.
Mój syn natomiast, mający 193 cm wzrostu… ma problemy.
Uważaj więc, czego sobie życzysz.