Będąc nastolatkiem, jaką radę chcesz udzielić wszystkim nastolatkom?
Odpowiedzi
Przyjmę inny takt niż inni, oto on:
Że KAŻDY Z WAS przechodzi metamorfozę.
Twoje ciało zmienia się fizjologicznie, twój mózg dalej się rozwija, a ty jesteś ZALANY HORMONAMI.
Więc mam tylko jedną radę dla was wszystkich:
Kiedy widzisz kogoś popularnego, szczęśliwego, wrednego lub wrogiego… czy to w Socials lub Real Life.
Nie osądzaj ich.
ONI TEŻ cierpią, ponieważ okres dojrzewania jest najtrudniejszym etapem/przemianą w życiu, a dzieci wkraczają w to obecnie znacznie młodsze.
Wiedz, że w porządku jest być nastrojowym. W porządku jest czuć się nieusatysfakcjonowanym, zamkniętym, odrzuconym, niezwyciężonym, zły, smutnym, zdezorientowanym i czuć, że twoje życie jest niesprawiedliwe.
To, o czym musisz pamiętać, to to, że jeśli masz dobrych rodziców, NADAL będziesz z nimi walczyć i odwrotnie, ale spróbuj zrozumieć, że Twoje zachowanie poznawcze i perspektywa życiowa uległy zmianie. Jeśli wspierają cię i czujesz się zbyt przygnębiony, by wstać z łóżka, lub łobuz grozi ci lub cały czas płaczesz bez powodu. POWIEDZ SWOIM RODZICOM.
Jeśli nie pochodzisz z dobrej rodziny, która cię wspiera, wiedz, że istnieją inne możliwości. Nauczyciele, radni szkolni, osoby religijne, policja, urzędy miejskie, radne i burmistrzowskie, Pomoc społeczna, Opieka nad dziećmi, Szpitale, organizacje charytatywne, szczególnie te dobrze znane z tego, że pomagają dzieciom radzić sobie w trudnych czasach, a nawet Przyjaciele… wszyscy mogą Ci dać najłatwiejsza droga do poprawy.
Depresja jest bardzo powszechna i powinna być skierowana do autorytetów w TEJ dziedzinie, takich jak psychologowie, różnego rodzaju terapeuci, a nawet psychiatrzy.
Pamiętaj jednak o TRZECH rzeczach:
- To, co WIDZISZ, nigdy nie jest PEŁNĄ Rzeczywistością (pomyśl o popularnym tłumie lub idealnym facebooku i instagramie, które przedstawiają życie ludzi, którzy wydają się nic nie wiedzieć o nieszczęściu. Uwierz mi, DOROSŁYCH… ich życie NIE jest bardziej wartościowe, zabawne lub mniej trudne ponieważ lepiej to ukrywają.
- To NORMALNE, że czujesz się niezrównoważony i niepodobny do swojego poprzedniego ja, kiedy byłeś młodszy. JEŚLI prowadzi to do fizycznych konsekwencji wirtualnego lub rzeczywistego nękania, myśli o samookaleczeniu lub desperacji, które są po prostu ZBYT DUŻE, abyś mógł sobie z nimi poradzić (ilość stresu, z którą nie możesz sobie poradzić bez względu na to, jak bardzo się starasz)… PROSZĘ, poproś o wsparcie i szukaj pomocy tam, gdzie możesz. W zależności od dostępnych zasobów, wejdź na Google, wyszukaj POMOC nie zemsta, nie gniew, nie samookaleczenia ..Zacznij po prostu zadzwonić na infolinię, jeśli chcesz uzyskać wskazówki dotyczące kolejnych kroków, które możesz podjąć, aby poradzić sobie ze zmianami w twoim ciele a twój mózg doświadcza. Nie czekaj. Nie daj się połknąć CAŁEGO. jak powiedziałem, jest OK być zbuntowanym i mieć naprawdę złe dni - ale jest różnica między problemem diagnozowalnym, a zatem FIXABLE/LEREABLE,
- Pamiętaj, że nie jesteś sam. i wierzcie lub nie, ADOLESCENCJA SIĘ KOŃCZY, a rzeczy POPRAWIAJĄ SIĘ LEPIEJ, ponieważ zaczynasz dorastać, stając się dorosłym, jakim będziesz, i zobaczysz małe rzeczy, które kiedyś powodowały, że czułeś się upokorzony, samotny, przestraszony, zmartwiony, zmęczony, zestresowany , przytłoczony itp. Przestanie mieć znaczenie. Tak funkcjonuje ludzkie życie i ośmielam się rzucić mi wyzwanie (że okres dojrzewania nie jest jednym z, jeśli nie najtrudniejszym okresem w życiu nastolatków/teraz także przed nastolatkami), zarówno dziewczynek, jak i chłopców.)
Więc szukaj pomocy, jeśli czujesz, że jesteś w dziurze, z której nie możesz się wydostać, ale wiedz, że jest pomoc przede wszystkim, jeśli po prostu sięgniesz (wymaga to odwagi, ale masz ją w sobie, Obiecuję) i że reszta twojego życia NIE jest podyktowana kilkoma latami.
Miej cel i patrz w przyszłość.
Co z pracą domową, zajęciami dodatkowymi, rodzicami i wszystkimi innymi problemami, z którymi mierzymy się my, nastolatkowie, presja może do ciebie dotrzeć i masz ochotę po prostu się poddać. Dlatego potrzebujesz celu. Może to być nagroda, którą chcesz wygrać, egzamin, który chcesz zdać, drużyna, do której chcesz się dostać, uniwersytet, na który chcesz zostać przyjęty… cokolwiek Cię motywuje. Uważam, że to naprawdę pomaga ci skupić się i próbować dalej.
Pomyśl o radach, których udzieliłabyś swojemu dawnemu ja.
Cofnij się myślami o kilka lat, a kiedy już uporasz się z przypomnieniem swoich żałosnych żartów i złej mody, zastanów się nad wszystkim, o czym powinieneś wiedzieć i jakie rady im udzielisz. Następnie zastosuj tę radę we własnym życiu.
Nie bądź suką.
Nie chowaj urazy. Nie bądź złośliwy dla ludzi. Nigdzie cię nie zaprowadzi i jest niepotrzebną nienawiścią i negatywnością, których nie potrzebujesz w swoim życiu. Będziesz o wiele szczęśliwszy, jeśli skupisz się na ludziach, którzy cię kochają i troszczą się o ciebie, a ty będziesz miły dla innych. Wszyscy jesteśmy ludźmi, wszyscy jesteśmy w tym życiu razem, po prostu spróbuj o tym pamiętać.
Znajdź swoją rzecz i bądź sobą.
Przestań śledzić to, co robią inni, co jest modne lub „fajne” i znajdź pasję. Coś, co cię uszczęśliwia. I znajdź muzykę, którą kochasz, a nie taką, której słuchają wszyscy inni. Ludzie mogą pomyśleć, że jesteś dziwny, ale zobaczmy, kto za 10 lat miał lepsze życie i robił coś, co naprawdę kocha i jest w tym dobry.
To są główne rady, które dałbym innym nastolatkom. Ciężko jest robić te rzeczy w całym stresie i niepokoju związanym ze szkołą i innymi ludźmi, ale bardzo ci to pomoże.
Twoja dziewczyna,
<3 kilo <3