Dlaczego denerwuję się / denerwuję, gdy ktoś płacze, zwłaszcza moja mama?
Odpowiedzi
Ponieważ ją kochasz. Kiedy ktoś kocha kogoś, nie może zobaczyć swojego kochanka w bólu, dlatego chcesz do niej dołączyć lub powstrzymać ją przed tym, złoszcząc się na nią.
Studiowałem psychologię przez lata i niewiele z tego mi pomogło, ale jeden z moich profesorów powiedział coś bardzo ważnego. Powiedział: „Bez względu na to, jak ktoś cię traktuje, możesz być pewien, że tak właśnie był traktowany, gdy dorastał”.
Czasami znęcanie się ze strony jednej osoby, może nawet nie rodzica, może spowodować, że dziecku zabraknie zaufania i empatii. Ponadto czasami rodzic lub oboje rodzice nie są tak naprawdę agresywni, ale są odlegli, znajdują się w swoim własnym świecie lub po prostu są zbyt traumatyczni, chorzy psychicznie lub fizycznie, lub są uzależnieni lub mają inny problem, który uniemożliwia im bycie odpowiedni rodzic, nawet jeśli się stara.
W niektórych przypadkach brak emocji może być cechą genetyczną. Choroba lub wypadek mogą również wpływać na umysł. Jednak bez względu na przyczynę, Bóg może cię uzdrowić, jeśli zwrócisz się do Niego z wiarą i ufnością.
Przed laty byłam w strasznej sytuacji, od lat przewlekle chora, wyobcowana z rodziny (moja matka zmarła, a ojciec ożenił się z kimś, kto mnie nienawidził), byłam też sama, miałam trzydzieści pięć lat i byłam zbyt chora, żeby iść do szkoły, pracy, randki lub robienia czegokolwiek. Postanowiłem więc się zabić i podchodziłem do tego dość poważnie. Wybrałem czas, miejsce, metodę, a nawet poszedłem do sklepu po potrzebne mi artykuły.
Martwiłem się jednak, czy istnieje Bóg, niebo i piekło. Kiedy byłem młodszy, przeczytałem książkę „Beyond Death's Door” napisaną przez doktora medycyny Maurice'a Rawlingsa. Był wybitnym lekarzem, który uczył medycyny ratunkowej w dużym szpitalu klinicznym i był osobistym lekarzem prezydenta Eisenhowera.
W swojej książce dr Rawlings opisał historie wielu pacjentów, których wybudzał ze stanu śmierci klinicznej. Rozmawiali o niebie i piekle. Naprawdę mnie to przestraszyło. Poprosiłem więc Boga o znak, a On dał mi znak zaledwie dziesięć minut później. Szedłem po lesie, a z zarośli wyszła kobieta i zaczęła mi głosić. Jakie są szanse? Dwa tygodnie później postanowiłem zostać chrześcijaninem, chociaż nie chciałem.
Potem, po latach, poszedłem do specjalisty od walki duchowej, a ona modliła się ze mną. Podczas tej wizyty żałowałem też za niektóre grzechy i myślę, że właśnie dlatego zostałem ostatecznie uzdrowiony. W ciągu godziny ból ustąpił i wiedziałam, że straszna choroba się skończyła. Byłem niepełnosprawny przez 23 lata z toczniem, który jest chroniczną, śmiertelną chorobą, na którą nie ma lekarstwa.
Chodzi o to, że gdyby Bóg mógł uzdrowić mnie z tocznia, może uzdrowić cię ze wszystkiego, co sprawia, że nie możesz doświadczyć empatii i miłości. Dzięki mojemu doświadczeniu jestem absolutnie pewien, że Bóg istnieje. Nie jestem na tej stronie, żeby kłamać. Mówię Ci prawdę. Dlatego tu jestem. Zaufaj Bogu i bądź Mu posłuszny, a On ci pomoże.
Pierwotne pytanie: Dlaczego brakuje mi tak dużej empatii? Nie czuję miłości i troski, nie potrafię też kochać i troszczyć się o innych. Ale czuję nienawiść i potrafię też nienawidzić. I w tym momencie zemszczę się na tej osobie bezlitośnie bez poczucia winy.