Dlaczego edukacja żywieniowa powinna znaleźć się w menu amerykańskich szkół

Godzinna rozmowa z Judith Martin to wszystko, czego potrzebujesz, aby zrozumieć, jak ważna jest rola edukacji żywieniowej w budowaniu nie tylko zrównoważonej przyszłości żywnościowej, ale także bardziej integracyjnego świata.

W miarę jak liczba ludności na świecie zbliża się do 9 miliardów do 2050 r., wyzwania związane z naszą produkcją i pozyskiwaniem żywności, zwłaszcza związane z globalnym wpływem na zdrowie publiczne i środowisko, będą na czele niektórych z naszych największych wyzwań w sektorze prywatnym i publicznym.

Pani Martin jest zastępcą dyrektora w Waters Elementary w Chicago, IL, a ostatnio usiedliśmy, aby porozmawiać o tym, jak ona i jej koledzy-nauczyciele nieustannie pracują nad włączeniem edukacji żywieniowej do ich codziennego programu nauczania za pomocą Pilot Light, krajowa organizacja non-profit zajmująca się rozwojem edukacji w zakresie żywności i rolnictwa w amerykańskich systemach szkolnych.

Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że poziom nauczania, jaki uczniowie otrzymują na temat nawyków żywieniowych w edukacji od wczesnego do średniego wieku w USA, jest odpowiedni.

Ale przyjrzyj się bliżej, a zauważysz szare obszary, w których nie tylko luźne wymagania co do tego, co obejmuje „edukacja żywieniowa”, ale także brak koordynacji organizacyjnej i zasobów umożliwiających konsekwentne rozwijanie zdrowych nawyków, zrozumienie bioróżnorodności żywności , poszerzenie perspektyw kulturowych i narzędzia do zrównoważonego zarządzania żywnością.

„Naprawdę nie rozmawiamy o roli, jaką jedzenie odgrywa w naszym życiu w edukacji”, mówi pani Martin, a głębsza analiza danych mogłaby to potwierdzić.

Chociaż według National Center for Education Statistics (NCES) „praktycznie wszystkie szkoły publiczne (99%) oferują edukację żywieniową gdzieś w ramach programu nauczania”, wymagania dotyczące edukacji żywieniowej są znacznie niższe na każdym poziomie klasy.

Na przykład tylko 50% wszystkich szkół ma wymagania na poziomie dystryktu lub stanu, 40% ma te wymagania dla uczniów dziewiątej i dziesiątej klasy, a tylko około 20% dla uczniów klas jedenastej i dwunastej. Odżywianie jest również głównym tematem każdej edukacji żywieniowej w amerykańskich szkołach dzisiaj i istnieje znikoma liczba dowodów na poparcie nauczania pojęć i implikacji wykraczających poza odżywianie, aby pomóc w nauce o tym, jak żywność wpływa na nasze społeczności, gospodarkę i zdrowie środowiskowe.

Ponadto bardzo brakuje koordynacji zorganizowanej edukacji i informacji o żywności. Badania pokazują, że skoordynowana edukacja żywieniowa może przedstawiać uczniom bardziej ukierunkowany przekaz, wspomagając proces uczenia się i zapamiętywania. Pomaga również zbudować zintegrowany plan edukacyjny, który rozwija się wraz z rozwojem ucznia, pozwalając na głębsze zrozumienie, w jaki sposób nasz system żywnościowy wpływa nie tylko na zdrowie osobiste, ale także na różne aspekty zależności społecznych, środowiskowych i ekonomicznych.

Według NCES „większość szkół publicznych (61%) nie ma koordynacji edukacji żywieniowej, co oznacza, że ​​każdy nauczyciel jest odpowiedzialny za swoje lekcje żywieniowe”. Dodatkowe statystyki pokazują, że tylko około 9% szkół w USA ma jedną osobę w szkole koordynującą edukację żywieniową, 24% koordynuje za pośrednictwem grupy lub komitetu, a około 6% wykorzystuje zewnętrzną pomoc do koordynacji.

Widząc lukę w systemie edukacyjnym, pani Martin zwróciła się do programu stypendialnego Pilot Light o inspirację i wsparcie. „Pilot Light przyniósł mi chęć jak najwcześniejszego uświadamiania. Stypendium zapoznało mnie z wieloma szefami kuchni i organizacjami pasjonującymi się edukacją żywieniową i świadomością żywieniową. Posiadanie tych kontaktów pomogło nam w uzyskaniu narzędzi do realizacji różnych lekcji w naszej klasie. A lekcje Pilot Light były zawsze lekcjami, na które uczniowie najbardziej czekali” — opowiada.

Jedna z tych lekcji pokazała, jak jedzenie może wypełnić lukę między pozornie różnymi grupami i kulturami. W swoim kursie Starożytne cywilizacje dla uczniów klas piątych i szóstych pani Martin skupiła się na tym, jak powstały różne cywilizacje w oparciu o podobne praktyki żywieniowe stosowane w różnych częściach świata.

Na innej lekcji pani Martin przedstawiła aktualne wydarzenia i problemy związane z obozami dla uchodźców, trudności, z jakimi borykają się rodziny w tych obozach, oraz dlaczego wspólne gotowanie wspólnego posiłku pomogło zbliżyć ludzi w czasach zamieszek. „Pomogło to wzmocnić przekonanie, że jedzenie jest tym, co nas łączy”. Bezproblemowe włączanie tych zasad do jej istniejących planów nauki to narzędzie, którego nauczyła się dzięki programowi stypendialnemu Pilot Light.

Pilot Light, organizacja non-profit założona w 2010 roku przez uznanych szefów kuchni, Matthiasa Mergesa, Jasona Hammela i Paula Kahana, została stworzona, aby stworzyć świat kompetentnych i zaangażowanych twórców zmian na rzecz sprawiedliwej, zrównoważonej i dostępnej żywności w przyszłości.

Aby to osiągnąć, organizacja koncentruje się na poszerzaniu dostępu do wysokiej jakości edukacji żywieniowej w amerykańskich systemach szkolnych poprzez bezpośrednią współpracę z nauczycielami i okręgami szkolnymi w celu włączenia lekcji do istniejących programów nauczania.

We współpracy z ekspertami ds. żywności i rolnictwa oraz specjalistami w dziedzinie edukacji firma Pilot Light opracowała zestaw standardów edukacji żywieniowej, które stanowią podstawę ich planów lekcji w całej edukacji K-12.

Jednak zdając sobie sprawę, że nauczyciele już teraz noszą na swoim talerzu tak dużą odpowiedzialność, lekcje i ćwiczenia są specjalnie opracowane tak, aby były spójne z tematami już nauczanymi w klasie i obejmowały techniki nauczania oparte na doświadczeniu, które pomagają uczniom zachować informacje, jednocześnie zwiększając zaangażowanie. „Praca za pośrednictwem nauczycieli jest potężna, ponieważ nie tylko jest skalowalna i wymaga mniejszych funduszy, ale także umożliwia dostosowanie lekcji do osobistych doświadczeń uczniów, co sprawia, że ​​lekcje mają o wiele większy wpływ. Nauczyciele najlepiej rozumieją swoich uczniów i ich sytuację życiową, a także cieszą się dużym zaufaniem wielu swoich uczniów. Upoważniając naszych nauczycieli do kierowania planami lekcji, docieramy do większej liczby uczniów w znaczący sposób, mniej zakłócając ich zaufane rutyny,

Wyjście poza podstawy edukacji żywieniowej ma kluczowe znaczenie, zwłaszcza że według prognozy globalnego raportu żywnościowego World Resources globalne zapotrzebowanie na żywność do 2050 r. wzrośnie o ponad 50%, a mimo to według dzisiejszych danych ponad 800 milionów ludzi głoduje lub niedożywiony.

Pozostaje pytanie – w jaki sposób możemy edukować, informować i tworzyć innowacyjne strumienie dystrybucji, aby wypełnić tę lukę? Rolnictwo wykorzystuje prawie połowę gruntów porośniętych roślinnością na świecie, przyczyniając się do około 25% rocznej emisji gazów cieplarnianych. „Zwiększenie produkcji żywności w sposób, który szanuje dobrostan ludzi i środowisko, stanowi ogromne wyzwanie” – czytamy w raporcie. Dlaczego ma to znaczenie, jeśli chodzi o edukację naszych dzieci?

Gdy patrzymy na przyszłość naszego systemu żywnościowego, nawyków żywieniowych, stabilności ekonomicznej i zdrowia społecznego, nasze dzisiejsze dzieci będą w najlepszym wieku dorosłym przez następne 27 lat, ponosząc dużą część odpowiedzialności, tak jak my dzisiaj, za sprostać tym wyzwaniom.

Pani Martin przypisuje programowi Pilot Light rozbudzenie pasji i potrzeb w niej i jej kolegach nauczycielach, aby wyjść poza standardowe zasady uczenia się i pomóc jej uczniom zadawać trudne pytania. „Są ludzie, którzy nie mają bezpieczeństwa żywnościowego i nie mają takiego dostępu jak my. Więc co możemy zrobić? Jakie połączenia możemy zbudować w naszej społeczności? Postrzegam swoją rolę jako pomaganie uczniom w zadawaniu pytań, w jaki sposób możemy być aktywnymi uczestnikami a) zrozumienia roli, jaką odgrywa żywność b) upewnienia się, że każdy ma dostęp do żywności w sposób zrównoważony oraz c) bycia dobrymi szafarzami zarządzanie żywnością?”

Zdaniem pani Martin pytania te budują empatię i poczucie odpowiedzialności u uczniów, którzy wyrastają na członków społeczeństwa.

Pani Kathleen Smallwood jest obecnie członkiem programu stypendialnego Pilot Light w Waters Elementary i uczy uczniów czwartej klasy o marnowaniu żywności. Jej główny projekt polega na współpracy ze szkolną stołówką w celu zbierania resztek ze stołówki i inspirowania jej uczniów do wykorzystania tych składników do wymyślenia nowego pysznego posiłku, którym można podzielić się z innymi uczniami i pracownikami szkoły. Co tydzień gotują w swojej klasie.

„Świadomość, że nasi czwartoklasiści zabierają ze swojego budynku składniki, które w przeciwnym razie zostałyby wyrzucone, i tworzenie posiłku ze świadomością, że ten nowy posiłek może wyżywić nas wszystkich, ma ogromne znaczenie” — mówi pani Martin.

Nauczyciele podkreślali również znaczenie kompostowania i zwracania żywności do naszych społeczności dla tych, którzy jej potrzebują, co podkreśla inny stopień społecznego i emocjonalnego uczenia się uczniów.

W rzeczywistości w Far Brook School w Short Hills, NJ, Megan Gottlieb, która uczy PreK do 4 klasy, również zauważyła zmianę: „Poziom zaangażowania i wzmocnienia pozycji w kwestiach żywieniowych zmienił się u moich uczniów. Mówiąc o braku bezpieczeństwa żywnościowego i dostępie do żywności, w szkole podstawowej zaczęliśmy prowadzić bardzo mocne rozmowy na temat równości / dostępu i naszych obowiązków w tym zakresie” – mówi.

Włączenie lekcji na temat żywności i rolnictwa w odniesieniu do żywienia osobistego, konstrukcji społecznych, równości i więzi oraz środowiska jest konieczne, gdy budujemy przyszłych liderów naszego zglobalizowanego społeczeństwa. „Nie jest to coś, o czym od razu myślimy, kiedy myślimy o „naukowcach”, ale musimy być w stanie funkcjonować jako ludzie poza matematyką, naukami ścisłymi i badaniami społecznymi… a jedzenie jest powszechnym punktem dostępu”, mówi pani Martin.

Spoglądając w przyszłość, pani Martin wspomina, że ​​chce, aby jej uczniowie łamali się chlebem z innymi. Chce widzieć swoich uczniów w otoczeniu, w którym dzielą się, rozmawiają, burzą swoje mury i są wobec siebie bezbronni — ponieważ w ten sposób budujemy bardziej odporny, integracyjny, zrównoważony i empatyczny świat.

A cóż to byłby za świat.

Chcesz się zaangażować i wspierać edukację żywieniową w amerykańskich szkołach? Połącz się z Pilot Light , wesprzyj misję TUTAJ lub wyślij e-mail na adres [email protected] .

Shilpa Gadhok jest założycielką i dyrektorem generalnym SEE GOOD STRATEGY GROUP, firmy konsultingowej zajmującej się strategią marki i wpływem społecznym, która pomaga aktywować rozwój marki i organizacji poprzez znaczący wpływ na społeczeństwo, środowisko i gospodarkę. Jest również członkiem Rady Doradczej Pilot Light i gościnnym wykładowcą w Bloomberg School of Public Health na Uniwersytecie Johnsa Hopkinsa oraz w Szkole Biznesu Booth University of Chicago. Kliknij TUTAJ, aby uzyskać więcej informacji o SEE GOOD STRATEGY GROUP.