Grzechy ojców: przegląd

Recenzja drugiej powieści Dire Tladi — od Babatunde Fagbayibo

Druga powieść Dire Tladi, Sins of the Father , to intrygująca opowieść o władzy, podstępach i spiskach. Nie tylko zachowuje formę thrillera akcji, ale także sprytnie wprowadza czytelnika w zawiłości prawa międzynarodowego i polityki. To samo zrobił autor ze swoją debiutancką powieścią Krew na piasku sprawiedliwości. Dire Tladi jest przecież profesorem prawa międzynarodowego, który zajmuje się działalnością naukową i praktyczną tej dyscypliny. To poczucie znajomości przejawia się w sposobie, w jaki powieść bada drobiazgi interakcji dyplomatycznych (w tym plotek) oraz w żywym opisie budynków (i okolic), w których odbywają się działania związane z prawem międzynarodowym. Nie zawsze jest to jednak zaleta, ponieważ znajomość tematu może czasami przeszkodzić pisarzowi w przekroczeniu wrodzonej sztywności dyscypliny. Na szczęście Dire Tladi do tej pory unikał tego w swoich twórczych wyczynach.

Krótka narracja na stronie 12 powieści jest ważna, ponieważ zawiera krótkie podsumowanie pierwszej powieści i pokazuje obecną sytuację głównego bohatera, Tolamo Moagi. Nie można było nie odczuwać radości i niepokoju o Tolamo w tym samym czasie — szczęśliwego, ponieważ już się ustabilizował („uwolnił się od demonów alkoholizmu i rozwiązłości, które prześladowały go, gdy czytelnicy po raz pierwszy zetknęli się z nim we Krwi na piasku sprawiedliwości”) — zaniepokojony, ponieważ można było wyczuć niebezpieczeństwo, które wkrótce zakłóci jego nowo odkryty siedzący tryb życia. Terrorystyczny atak bombowy w Lumumbashi, podczas spotkania między Demokratyczną Republiką Konga a przedstawicielami Republiki Południowej Afryki, spowodował, że Tolamo znalazło się w samym sercu serii wydarzeń obejmujących kilka krajów, z udziałem organów śledczych na całym świecie, korupcji w kręgu dyplomatycznym, zamachów bombowych w Republika Południowej Afryki i intrygi stosunków międzypaństwowych. Zamach bombowy w Lumumbashi został poprzedzony wiadomością tekstową do urzędnika z RPA, która brzmi: „Chcemy go. Pierwszy będzie ostrzeżeniem. Będzie ich znacznie więcej. Poniesiesz odpowiedzialność, jeśli nie zostanie wydany” (s. 25).

Współpracując z asertywnym i kompetentnym urzędnikiem Południowoafrykańskiego Dyrektoriatu ds. Przestępstw Priorytetowych (Hawks), Nyeleti Pistoriusem, Tolamo został uwikłany w sprawy, które często były przytłaczające i niebezpieczne. W ich zdeterminowanym, wspólnym celu, jakim jest dotarcie do sedna terrorystycznych spisków, czytelnik jest narażony na ich mocne i słabe strony. W powieści jest kilka lekkich momentów, które sprytnie wykorzystano, by złagodzić wszechobecne niebezpieczeństwo. Jednym z takich przykładów jest to, w jaki sposób muzyka jest wykorzystywana jako technika objawienia i odwrócenia uwagi od ciężaru ich zadania. Podczas jednej z wielu podróży po kraju w poszukiwaniu wskazówek Nyeleti wyraził zdziwienie, że Tolamo słucha piosenek miłosnych (s. 285).

Powieść napisana jest prostym i przejrzystym językiem, dzięki czemu łatwo prześledzić złożoną fabułę. Podobnie powieść zawiera pewne punkty kontekstowe, które pomagają w zrozumieniu wątków pobocznych i podtekstów. Przykłady obejmują odniesienia do Libii (s. 204, 210, 217, 318) oraz sprytne wstawienie komentarzy społecznych na temat polityki Republiki Południowej Afryki. Jednak dyskusja na temat Południowoafrykańskiej Unii Celnej (SACU) w ostatnich dwóch akapitach na s. 240 lepiej pasuje do czasopisma akademickiego niż do powieści. Ponadto powieść mogła stworzyć listę glosariuszy zamiast tłumaczenia każdego użytego lokalnego słowa (na przykład tłumaczenie „Mahlamba Ndlopfu” na s. 7).

Rzeczywiście, Sins of the Father jest odważną próbą skłonienia czytelnika do wizualizacji, w formie filmu, wielu intryg związanych z prawem/stosunkami międzynarodowymi oraz tego, jak rozgrywa się ono w złożonych interakcjach międzyludzkich. Ponieważ ta powieść jest kontynuacją pierwszej powieści Dire Tladi, Blood in the Sand of Justice, spostrzegawczy czytelnik nie może się powstrzymać przed postrzeganiem jej jako części proponowanej trylogii. Niezależnie od tego, czy autor zdecyduje się realizować ten cel, nie ma wątpliwości, że kolejne powieści będą odbiegać od pełnej akcji, thrillera.

Babatunde Fagbayibo mieszka w Pretorii, gdzie pracuje jako nauczyciel prawa. Jego wiersze i opowiadania publikowane były zarówno w antologiach internetowych, jak i drukowanych. Należą do nich Jalada, Absolute Africa, Aerodrome, Vox Poetica, Kalahari Review, African Writers, Red Ogre Review, Nigeria LitMag, Litnet, Ake Review, Imbizo i Imbiza. Ponadto napisał kilka artykułów społeczno-politycznych i prawnych dla gazet i blogów na kontynencie i poza nim. Można go śledzić na Twitterze @babsfagbayibo