Jeśli porozmawiasz z lunatykiem, czy zapamięta rozmowę, kiedy się obudzi?

Answer 1

Nie, ponieważ wstając następnego ranka, większość ludzi zapomina o 90% swoich snów.

Answer 2

Pytanie naprawdę lepiej jest rozważyć jako „jeśli rozmawiasz z lunatyczką, czy zapamiętają to, kiedy się obudzą?” Lunatykowanie, moczenie nocne, lęki nocne – to wszystkie zaburzenia snu wolnofalowego (SWS). W przeciwieństwie do Rapid Eyemovement (REM) Sleep, SWS jest niezwykle trudne do pobudzenia ludzi i praktycznie niemożliwe jest prowadzenie z nim czegoś interaktywnego, takiego jak „rozmowa”. Sen podczas SWS jest bez wątpienia najtrudniejszy do wybudzenia. Rodzice znają stan, w którym ich dziecko zasypia pod koniec jazdy. Można je odpiąć i bezwładnie wyciągać z fotelika samochodowego, na zimnie, włożyć do piżamy, umieścić w toalecie, umyć zęby i niezdarnie wsunąć do łóżka - bez żadnych oznak przebudzenia (z wyjątkiem sikania do toalety, jeśli ma się szczęście) . To jest SWS w czystej postaci.

Co ciekawe, złożone zachowania, takie jak lunatykowanie, pojawiają się podczas głębokiego wycofywania SWS ze środowiska. Lunatyków można prowadzić, ale przetwarzają rzeczy tak, jakby byli zombie z filmu. Być może filmowe tropy zombie zostały stworzone przez pisarzy, którzy zajmowali się lunatykującymi dzieciakami? Kiedy fale mózgowe są monitorowane podczas lunatykowania lub jego ohydnego, wrzeszczącego kuzyna z dzieciństwa – nocnych lęków – ich wzorce EEG zazwyczaj nadal wykazują duże wolne fale SWS. Wydarzenia są zwykle krótkie (do kilku minut), a dramatyczne – zwykle niecelowe. Zachowania nauczone i wzorce motoryczne, takie jak rzucanie przykryć, stanie, otwieranie drzwi, podróżowanie do kuchni – mogą się pojawić i wydawać się znaczące. Ale organizują się w takie rzeczy, jak wkładanie jedzenia do popielniczek itd. – sekwencje częściowych zachowań, które normalnie nie mają związku. Zaprowadzony z powrotem do łóżka,

Eksperymentalnie wykazano, że systemy pamięci są szczególnie dotknięte podczas SWS. Osoby, które są zmuszone do budzenia się z SWS przez głośne, silne bodźce, mogą zostać wytrenowane do wykonywania zadań pamięciowych, ale proces ten jest znacznie dłuższy i pełen błędów. Po powrocie do łóżka osoby, które wracają do SWS, są bardzo mało prawdopodobne, by sobie przypominały lub demonstrowały naukę podczas porannych testów. Co ciekawe- SWS wiąże się również z poprawą i trwałością pamięci dla materiału wyuczonego w ciągu dnia, ale amnezja dla materiału wyuczonego tuż przed SWS.

Złożoność „rozmowy” w tę i z powrotem podczas SWS jest niezwykle mało prawdopodobna. Gdyby niektóre z nich zostały osiągnięte, byłoby bardzo mało prawdopodobne, aby zostały przywołane po śnie.