LaMarcus Aldridge był o wiele lepszy, niż będziemy pamiętać
Kiedy LaMarcus Aldridge nagle przeszedł na emeryturę wczoraj z powodu problemów z sercem ,
opuszcza
NBA jako jedną z najbardziej niedocenianych
gwiazd swojej epoki.
Frazesem jest nazwanie kogoś niedocenianym, ale Aldridge - który traci zaledwie 49 punktów przed 20 000 - po cichu uosabiał to, podczas swojej 15-letniej kariery w NBA strzelając na polach frontowych Konferencji Zachodniej, zdobywając 19,4 punktu i 8,2 zbiórek. Kiedy patrzysz w górę i zdajesz sobie sprawę, że podczas Konferencji Zachodniej wystąpił siedem razy w gwiazdach, może cię to oszołomić jak dźgnięcie w piwny brzuch, ale był tak konsekwentny przez całą swoją karierę, mimo że nigdy nie był znany jako ten sam facet w tym samym. tak jak jego rówieśnicy.
Siedem wycieczek All-Star dla byłego Portland Trail Blazer i San Antonio Spur: To więcej niż, między innymi, Nate „Tiny” Archibald, Joe Dumars, Shawn Kemp, Ben i Rasheed Wallace oraz Adrian Dantley. Jeśli chodzi o gwiazdy z jego epoki, to więcej niż Amar'e Stoudemire, Blake Griffin, Pau Gasol, Kevin Love, Al Horford i DeMarcus Cousins. Zaczął nawet All-Star Game 2015, zdobywając 18 punktów w 18 minut.
Być może najbardziej wymowne było to, że Aldridge był kluczowym komponentem w każdej drużynie NBA, w której grał od momentu, gdy wszedł do ligi przez University of Texas w 2006 roku. Jego dziewięcioletni szczyt w latach 2010-2019 przyniósł mu średnio 21,0 punktów, 9,2 zbiórek, 2,1 asysty i 1,1 bloku na konkurs podczas strzelania 49% z boiska i 83% z paska dobroczynnego w cieniu poniżej pięciu prób na linię faulu na mecz. Aldridge osiągnął nawet średnio 20,8 punktów i 8,5 zbiórek w 72 meczach play-off w karierze, w których strzelił około 46 procent z boiska. Poza tym przez dziewięć z 14 lat grał w koszykówkę na Zachodzie, sięgając aż do finałów Konferencji Zachodniej w latach 2016-17 i nigdy nie wiemy, jak daleko posunęliby się Spurs, gdyby nie to:
To niezwykłe, biorąc pod uwagę, że Chris Haynes z Yahoo Sports poinformował wczoraj, że Aldridge miał do czynienia z nieregularnym biciem serca przez całą swoją karierę.
Kiedy Aldridge stawał twarzą do góry i strzelał do obrońców z odległości 17 stóp, a także ustawiał się na dolnym bloku, wysysając strzały przez twoje prawe ramię, tworząc wystarczająco dużo miejsca na fadeaway, liga zmieniła się drastycznie w krótkim czasie. Kiedy został powołany, zespoły nadal regularnie przyjmowały skoczków ze średniego dystansu, nawet do 22 stóp , i to nie przez pomyłkę. To dość zaskakujące, gdy patrzysz na to teraz. Jednak we wczesnych latach 2010, z drużynami takimi jak Houston Rockets i New York Knicks, rzut za trzy punkty dramatycznie zyskał na wartości. Trzy zawsze to więcej niż dwa, ale zespoły NBA nie za bardzo przyjęły się do ostatniej dekady.
Trzypunktowy boom pochłonął wielu dużych graczy, którzy nigdy nie rozwinęli gry zewnętrznej, ale Aldridge był zbyt dobry. On dostosowany, próbując trzy trzy wskaźniki na mecz w zeszłym sezonie, a to obecny sezon, kręcił około 39 procent zza łuku. Ale wcześniej trzy razy nigdy nie stanowiły więcej niż 1,5 próby na mecz w jego nocnym repertuarze. Prowadził nawet ligę w dwupunktowym boisku. próby bramkowe cztery razy w swojej karierze. Ale nadal, w jego czasach, bardzo niewielu było tak biegłych 1 na 1 wewnątrz łuku. Bardzo niewielu mogłoby powiedzieć, że zdobyli 56 punktów w grze tylko jedną marką na trzy. I bardzo niewielu dużych graczy kiedykolwiek mogłoby powiedzieć, że nie tylko rozegrało siedem meczów All-Star w ciągu ośmiu lat, ale również zarobiło pięć ofert w All-NBA (2 druga drużyna , 3 trzecia drużyna ) w najlepszych latach gry.
Może Aldridge był bardziej powrotem do przeszłości niż jednym z nich, ale jego wyjątkowość we współczesnej grze jest powodem, dla którego się wyróżniał, nawet jeśli zrobił to dyskretnie, budując dyskusyjne CV godne Basketball Hall of Fame. Jeśli tak jest na dobre, pozdrów wybitną karierę i priorytetowe traktowanie zdrowia, co jest rzadkością, gdy się rozglądasz, nawet w tym klimacie.
