W „Akolicie” wszystkie ścieżki zbiegają się w obliczu widmowego zagrożenia

Po tym, jak zeszłotygodniowy odcinek The Acolyte zabrał nas w przeszłość, aby poznać fascynującą historię Mocy i perspektywy , w „Day” sprawy powracają do większych tajemnic sezonu. Ale dar kontekstu z zeszłego tygodnia pozwala serialowi ponownie przyjrzeć się głównym postaciom w nowym świetle… w samą porę, aby to światło pogrążyło się w ciemności.

Po tym, jak „Destiny” dało nam pokrętną eksplorację wychowania Mae i Oshy na Brendok, która poprosiła nas o zakwestionowanie wszystkiego, co myśleliśmy, że wiemy – nawet tego, co widziały nasze oczy – na pozór „Dzień”, czwarty odcinek The Acolyte , wydaje się stosunkowo proste w porównaniu. Gdy Jedi i agenci Ciemnej Strony spotykają się na planecie Khofar w dżungli – gdzie kolejny cel na liście trafień Brendoka Jedi Mae, mistrz wookie Kelnacca, przebywa na wygnaniu – Mae i Osha zaczynają kwestionować swoje miejsce w sercu tej tajemnicy , w samą porę, aby czynnik zewnętrzny ponownie wszystko wywrócił do góry nogami (ale o tym później).

To szybki odcinek – czasami prawdopodobnie zbyt szybki, co sprawia, że ​​jego kulminacyjny, szokujący klif staje się jeszcze bardziej drażniący, przy którym można siedzieć przez cały tydzień. Ale w tej energicznej prostocie Akolita wciąż znajduje wiele do zaoferowania swoim głównym siostrom… i tak jak miało to miejsce do tej pory, odzwierciedlenie ich perspektyw pozwala serialowi na dokonywanie porównań i przekręcanie małych momentów, które mogą potencjalnie wywrócić tę sytuację do góry nogami równowaga światła i ciemności w grze. „Day” bardziej niż jakikolwiek dotychczasowy odcinek serialu naprawdę podkreśla fakt, że jest to historia sióstr bliźniaczek, a nie opowieść opowiedziana z perspektywy jednej połowy związku, a dzięki temu zapewnia nam chwile introspekcji i punkty porównawcze między Mae i Oshą, które malują zaskakującą przyszłość przed którąkolwiek z nich.

Jedno zdanie w opowieściach Mae i Oshy z „Day” jest takie, że obie te siostry są wykorzystywane przez otaczające je siły. Ponieważ Jedi – nadal zadowalają się grą w politykę i próbą ukrycia jak największej części śledztwa Sola, dla wyglądu liczy się tak samo, jak jakikolwiek szczególny strach przed odrodzeniem Ciemnej Strony – Sol musi dokonać trudnego poświęcenia, aby wykorzystać Oshę jako narzędzie, przeciągnij Vernestrę, aby zaangażowała go w śledztwo, aby udowodnić, że istnieje sposób na sprowadzenie Mae i nakłonienie Jedi, aby dowiedzieli się, kto szkolił ją w czarnej magii. Nawet wtedy jest zmuszona towarzyszyć Khofarowi nie jako sojusznik, a bardziej jako karta przetargowa – z drugiej strony zmuszona jest nosić „cywilne szaty”, które wyraźnie przedstawiają ją jako nie jedną z nich wśród Jedi, tę samą użyteczność i status jako Bazil, tropiciel Tynnana, również ubrany w te białe szaty, stworzenie, którego wynajęty przez Jedi również używa jako narzędzia, na które narzekają, gdy ucieka na połowę odcinka.

Nawet Sol, największy zwolennik Oshy, zaczyna traktować ją jako test, lekcję, której musi się jeszcze nauczyć – gdy jest już tak blisko powiedzenia jej, że to, co pamięta z tamtej nocy na Brendok, nie daje pełnego obrazu. i że musi być gotowa na prawdę, bez względu na to, jaka ona będzie. Tylko tak naprawdę Jecki traktuje Oshę w tym odcinku jak sprzymierzeńca, jak całą osobę samą w sobie – kiedy w chwili zwątpienia co do swojej przeszłości jako padawanej Jedi i dzieciństwa, Jecki przypomina jej, że ludzi definiuje to, co przetrwać, a nie to, co przeżyli. I co Osha przeżyła do tej pory poza samymi Jedi: zabranie jej, szkolenie, wypuszczenie, a teraz użycie jej jako narzędzia przeciwko rodzinie, o której mówiono, że została zniszczona?

Tymczasem wszystko to kontrastuje z Qimirem, który towarzyszy Mae, gdy ta przygotowuje się do zamachu na Kelnaccę, nieustannie szturchając i szturchając jego towarzysza podróży z całą subtelnością cegły w twarz – która przypomina trochę Akolitę , serialu, który pokazał, że nie ufamy temu, co jest w nim napisane w sensie dosłownym, i krzyczymy „hej, ten facet może szczególnie interesować się przerażającymi maskami i czerwonymi mieczami świetlnymi!” – aby przypomnieć jej, że zawodzi swojego pana, że ​​jej Udział w jego planie zależy od tego, czy będzie ona jego bronią, a nie od samodzielnego podejmowania jakichkolwiek decyzji. Za każdym razem, gdy Mae próbuje przejąć inicjatywę, Qimir jest przy niej, by ją wkłuć, że nie tego chce ich pan – żadnych pytań, żadnych myśli, tylko ostrze, które ma zostać ukształtowane w ciemność. I tak jak Sol próbuje przygotować Oshę na prawdę, prawdę, która może otrząsnąć się z poczucia, że ​​Mae nie jest godna odkupienia, że ​​jej zemsta jest źle poprowadzona... Mae sama zaczyna widzieć, że świadomość, że jej siostra żyje, uwalnia ją z całej tej nienawiści i złości, którą czuła przez szesnaście lat. Nie potrzebuje Qimira i pana, jeśli ma siostrę – wciąż jest szansa, że ​​może się zmienić.

Na tym polega tragedia „Dnia”. Wszystko zaczyna się zmieniać – Mae migocze w stronę światła, Osha w stronę ciemności – lustrzane ścieżki bliźniaków zaczynają odzwierciedlać się w inny sposób. Tak jak Mae przejmuje inicjatywę, wciągając Qimira w linową pułapkę, aby mogła pogodzić się z Kelnaccą i oddać się przybywającym Jedi, i podobnie jak Osha zbiera się w sobie, by z zapałem trzymać w dłoni blaster, który przyniosła, by stawić czoła siostrze zaczęła pragnąć zemsty, ich ścieżki zmierzały ku zbieżności... pojawia się rozwidlenie dróg. Mae znajduje Kelnaccę już martwego, z płonącą raną na piersi. Sol czuje chłód w powietrzu, gdy Jedi otaczają dom Kelnacca, i odwraca się, by zobaczyć postać w czerni unoszącą się w powietrzu niczym szept, prosto do Oshy. Zamaskowana postać, która z rykiem ożywa nie słowami ani czynami, ale syczącym, nagłym i ostrym zapłonem czerwonego miecza świetlnego.

Niezależnie od tego, czy od razu zacząłeś się zastanawiać, czy Mistrz był pospiesznie uwolnionym Qimirem, czy też kimś innym, ich pojawienie się na scenie, gdy „Dzień” dobiega końca, jest niezwykle skuteczne. To złoczyńca-slasher pojawiający się w kulminacyjnym momencie policyjnej procedury – wszystko zmienia się gwałtownie wraz z ruchem nadgarstka Mistrza, gdy Jedi i Osha wlatują w napisy końcowe. I moment, w którym drogi Mae i Oshy się splotły, szansa, aby te refleksje na nowo odnalazły coś w sobie, ginie w chaosie.

Prędzej czy później prawda o tym, co wydarzyło się na Brendok wyjdzie na jaw. Podobnie jak to zmieni ścieżki, którymi podążają teraz Osha i Mae – jedną spowitą bólem i nieufnością, drugą ośmieloną szansą uwolnienia się od tego bólu – żadnej z nich nie są to ścieżki, których oczekiwaliśmy od każdej z nich , a teraz mamy szansę zmienić bieg wszystkiego, co myśleliśmy, że wiedzieliśmy o The Acolyte w jego pierwszej połowie. Jednak aby prawda wyszła na jaw, zarówno bohaterowie, jak i antagoniści muszą przetrwać zemstę Sitha… a  przynajmniej niektórzy z nich to przeżywają.

---

Chcesz więcej wiadomości o i9? Sprawdź, kiedy spodziewać się najnowszych premier Marvela i Gwiezdnych Wojen , co dalej z uniwersum DC w filmie i telewizji oraz wszystko, co musisz wiedzieć o Domu Smoka i Władcy Pierścieni: Pierścieni Mocy .