8 szans na uratowanie Victorii Climbié

Nov 27 2022

„Można ją było bić, a ona wcale by nie płakała. Mogła znieść bicie i ból jak wszystko.

Ośmioletnia Victoria Climbié na zawsze zapisze się w umysłach i sercach brytyjskiej publiczności jako mała dziewczynka, której społeczeństwo zawiodło na każdym poziomie. 25 lutego 2000 r. malutkie ciało Victorii o wadze 52 funtów uległo hipotermii po długotrwałym okresie fizycznego znęcania się i zaniedbania, w wyniku czego zmarła.

Victoria Climbié (Źródło: Bing — zdjęcie do bezpłatnego udostępniania i używania)

Victoria była nie tylko poważnie maltretowana przez krewnego, który miał ją kochać i troszczyć się o nią, ale została również przeoczona przez lokalne władze, personel medyczny i systemy opieki społecznej, które mają chronić najbardziej bezbronnych.

Tło

W 1998 roku rodzice Victorii dostrzegli wspaniałą okazję, gdy członek rodziny Marie-Thérèse Kouao zaproponował, że zabierze Victorię z jej zubożałego domu na Wybrzeżu Kości Słoniowej i przeprowadzi się z nią do Francji. Mimo początkowej niechęci ze względu na odległość, zalety lepszego wykształcenia przeważyły o decyzji rodziców o wypuszczeniu córki. W końcu Victoria byłaby bezpieczna pod opieką swojej godnej zaufania ciotecznej babki – a przynajmniej tak myśleli.

Victoria zamieszkała z Kouao i jej chłopakiem, kierowcą autobusu Carlem Manningiem , w jego maleńkiej kawalerce w Tottenham w Londynie. W ciągu 18 miesięcy od opuszczenia ojczystego kraju zniosła tak wiele znęcania się, że jej maleńkie ciało w końcu uległo 128 przerażającym urazom i zmarła na oddziale intensywnej terapii w St Mary's Hospital w Paddington w Londynie. Miała zaledwie 8 lat i 3 miesiące. Patolog z Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, który badał ciało Victorii, opisał to, co uważał za „najgorszy przypadek znęcania się nad dzieckiem” , z jakim kiedykolwiek miał do czynienia. Pomimo obaw zgłaszanych przez członków społeczeństwa, a nawet spotkań z lekarzami i opieką społeczną, władze brytyjskie nie podjęły działań.

Osiem porażek

W tym artykule opisano 8 przypadków, w których śmierci Victorii Climbié można było zapobiec, i dokładnie wyjaśniono, dlaczego jej przypadek słusznie wywołał poważne zmiany w brytyjskiej polityce ochrony dzieci:

Między kwietniem a lipcem 1999 r. Victoria towarzyszyła Kouao przy 7 różnych okazjach w odwiedzinach u pracowników socjalnych w celu zapewnienia wsparcia mieszkaniowego. Jeden z pracowników zauważył rozczochrany i bliski niedowagi wygląd Victorii, porównując ją nawet do dziecka, które może pojawić się na plakacie „ActionAid”. Jednak wszelkie prawdziwe obawy zostały obalone, ponieważ dorośli często przyprowadzali zaniedbane dzieci, aby uzyskać litość i nadać im priorytet.
W czerwcu 1999 roku odwiedziła go daleka krewna imieniem Esther. Po wyjściu anonimowo skontaktowała się z lokalnymi władzami w sprawie swoich obaw związanych z wykorzystywaniem po tym, jak zauważyła świeżą bliznę na ciele Victorii, a także poinformowała, że młoda dziewczyna szybko traci na wadze. Była tak podejrzliwa, że skontaktowała się z władzami po raz drugi, tylko po to, by sprawdzić, czy poczyniono postępy. Zapewnili Esterę, że coś zostanie zrobione, ale w rzeczywistości nie podjęto żadnych działań.
W lipcu 1999 roku Kouao przeprowadziła się do innego londyńskiego mieszkania ze swoim nowym chłopakiem, Carlem Manningiem, a znęcanie się nad Victorią nasiliło się. Kouao zaczął pracować, więc zatrudnił opiekunkę o imieniu Avril, która była tak zaniepokojona obrażeniami Victorii, że zabrała ją bezpośrednio do szpitala. Lekarz przeprowadził 2-godzinne oględziny obrażeń Victorii i stwierdził przypalenia od papierosów na jej udzie. Jednak inny konsultant lekceważy oparzenia jako objaw świerzbu i twierdzi, że Victoria właśnie je drapała z powodu podrażnienia. Oparzenia papierosami zostały ostatecznie uznane za samookaleczenie i została zwolniona.
W tym samym miesiącu Victoria została ponownie przyjęta do szpitala z poważnymi oparzeniami głowy i szyi, co spowodowało przerażające zniekształcenie twarzy. Marie-Thérèse po prostu wyjaśniła, że Victoria trzymała głowę pod wrzącą wodą, aby pozbyć się świerzbu. Zostało to przyjęte jako wyjaśnienie, mimo że personel pielęgniarski zauważył odcisk klamry paska na ciele Victorii. Zaobserwowali także relację „pan-sługa” oraz to, jak Victoria była tak przerażona, gdy jej opiekun przyszedł z wizytą, że się zmoczyła. Victoria pozostała w szpitalu 2 tygodnie, ale nikt jej bezpośrednio nie pytał o obrażenia. Została zwolniona i wróciła do domu z powrotem do swoich oprawców.
Po dwutygodniowym pobycie w szpitalu z powodu poważnych oparzeń niektórzy lekarze wierzyli, że Victoria była maltretowana, i powiadomiono policję. Funkcjonariuszka została wyznaczona do śledzenia i odwiedzenia domu Victorii, ale nie zrobiła tego z powodu obaw, że złapie świerzb od artykułów gospodarstwa domowego lub mebli. Oprócz niekompetencji policji, nie było kontroli domowej ze strony pielęgniarki środowiskowej, co było wymagane ze względu na charakter przyjęcia Victorii do szpitala.
Po zwolnieniu Victoria wróciła z Kouao, aby zamieszkać z Carlem Manningiem w innym rejonie. W związku z tym posunięciem Victorii przydzielono nowo wykwalifikowaną pracownicę socjalną o imieniu Lisa Arthurworrey, która nadal powinna była pracować pod nadzorem doświadczonego pracownika socjalnego, ale tak się nie stało. W sierpniu 1999 roku złożyła pierwszą wizytę i zauważyła, że zarówno Victoria, jak i dom wydają się być dobrze zaprezentowane. Jednak nie udało jej się porozmawiać bezpośrednio z Victorią. Zadowolona ze swoich ustaleń odeszła. Do czasu, gdy odwiedziła ją ponownie w październiku, Manning zmuszał Victorię do spania w worku na śmieci w wannie, a ona była zmuszana do jedzenia, gdy miała związane ręce. Strach przed Manningiem spowodował, że Victoria stała się niekontrolowanie nietrzymająca moczu, aw zamian została poddana dodatkowemu znęcaniu się fizycznemu. Jeszcze raz,
Pracownik socjalny Lisa Arthurworrey poinformowała Kouao, że zostanie zakwalifikowana do lepszego mieszkania, jeśli Victoria będzie zagrożona. W listopadzie Marie-Thérèse Kouao skontaktowała się z opieką społeczną, twierdząc, że jej chłopak Carl Manning wykorzystywał seksualnie Victorię. Wyjaśniono Kouao, że Manning zostanie aresztowany, a Victoria będzie musiała zostać zbadana, zanim otrzyma mieszkanie, którego chciała. Po wysłuchaniu tego Kouao wycofała swoje zarzuty i nie podjęto żadnych dalszych działań. Przez następne 4 miesiące Manning i Kouao unikali wszelkich kontaktów z opieką społeczną, a Victoria była nieustannie poddawana torturom i głodowaniu, w tym miażdżeniu jej palców u nóg młotkami. W tym czasie ich uniki nie skutkowały żadną interwencją ani działaniami ze strony władz.
W lutym 2000 roku Kouao zaczął zabierać Victorię do kościoła, twierdząc, że jej pogarszający się stan jest spowodowany przez diabła i nalegając na egzorcyzmy. Członek kongregacji twierdził, że Victorię należy zabrać do szpitala, ale nic więcej nie zrobiono. 25 lutego rada zamknęła sprawę Victorii po tym, jak nie udało się nawiązać skutecznego kontaktu, ao 15:30 tego samego dnia 8-letnia dziewczynka została przewieziona do szpitala ze 128 różnymi obrażeniami na całym ciele. Victoria Climbié została uznana za zmarłą. Kiedy po raz ostatni została przyjęta do szpitala, temperatura ciała Victorii była tak niska, że personel nie miał instrumentów, które mogłyby ją rejestrować.

Przekonania i wyroki

Podczas postępowania sądowego ojciec Victorii zalał się łzami po tym, jak pokazano mu zdjęcia córki z brakującym zębem i przerażającymi śladami oparzeń pokrywającymi większą część jej twarzy.

Ciotka Marie Thérèse Kouao
Victorii została uznana za winną morderstwa w Old Bailey w styczniu 2001 roku. Kouao, obywatel Francji, konsekwentnie zaprzeczał jakiemukolwiek złemu traktowaniu i zamiast tego twierdził, że traumatyczne obrażenia Victorii zostały samookaleczone. Kouao była pierwszą skazaną morderczynią, która złożyła zeznania podczas publicznego przesłuchania, podczas którego twierdziła, że jest niewinna i twierdziła, że jest ofiarą spisku, jednocześnie krytykując zdruzgotanych rodziców Victorii.

Partner Carla Manninga
Kouao również został uznany za winnego zabójstwa Victorii. W mrożącym krew w żyłach wyznaniu, odczytanym w sądzie, powiedział policji: „Można ją było bić, a ona wcale by nie płakała. Mogła znieść bicie i ból jak wszystko. W nagranym na wideo materiale dowodowym odtwarzanym podczas śledztwa w sprawie śmierci Victorii przeprosił za rolę, jaką odegrał w cierpieniu dziewczynki, a także powiedział, że nie można obwiniać agencji ochrony dzieci.

8 szans na uratowanie Victorii Climbié

Tło

Osiem porażek

Przekonania i wyroki

Źródła