Caitlin Clark może w tym roku zrobić jeszcze więcej niż zwykle – zawroty głowy
Oczekiwania wobec Caitlin Clark są obsceniczne. Miejmy to już z głowy. Ma przed sobą serię meczów o tytuł mistrza kraju i kolejne sezony, w których zdobywała średnio 27 punktów. Chociaż jest prawie pewne, że ponownie pobije 27 punktów PPG, powtórzenie tego samego sukcesu zespołowego może być trudne. Iowa to nie UConn w Południowej Karolinie ani (chyba) LSU, a bliskość Hawkeyes do reszty stada była widoczna w czwartkowy wieczór.
Nie zamierzam zachowywać się jak ekspertka od koszykówki w college'u kobiet, ale jako miłośniczka koszykówki Clark naprawdę musiała się napracować, aby zdobyć 44 punkty, a trzecia drużyna stanu Iowa potrzebowała ich wszystkich w wygranym 80-76 meczu z numerem 1 w tabeli. 8 Wirginia Tech. Charakter jej najważniejszych momentów sprawia, że myślisz, że to Steph Curry i chociaż nie jest daleko, bardziej przypomina Curry z pierwszej klasy niż z drugiej klasy, która zabrała Davidsona do Elite 8.
Nie myl czepiania się z hejtem, ponieważ burger 44 przeciwko drużynie z pierwszej dziesiątki jest wzorowy. Tyle, że 44 punkty w 31 próbach – podczas gdy najbliższy kolega z drużyny oddał tylko dziewięć strzałów – to dużo. Po odejściu wieloletniej partnerki Clarka, Moniki Cziano, zespół potrzebuje drugiego banana.
Ponieważ w ogóle nie zależy mi na sukcesie Iowa, powinien to być przynajmniej świetny telewizor. Bardziej trafnym i aktualnym porównaniem Clarka i Iowa byłoby porównanie Caleba Williamsa i USC, ale chyba o to właśnie chodzi: trudno jest powtórzyć sukces w kolejnych sezonach uniwersyteckich. Kampania Lamara Jacksona w ramach Heismana miała miejsce przed jego drugim rokiem na kampusie, podobnie było w przypadku Bryce’a Younga.
Rotacja w składzie dotyczy nas wszystkich, więc nie jest to niespodzianką. Sezon temu Clark oddał zaledwie 31 strzałów w meczu, aż do finałowej czwórki, w której Hawkeyes pokonali 1-rozstawioną Karolinę Południową. Może to wydawać się obrzydliwe, gdy jeden z graczy ma więcej prób niż pozostałych czterech starterów razem wziętych, ale gdy wykształci się świetny zawodnik, nie będzie to uczucie puste.
Może więc złagodź niektóre z tych aspiracji i docenisz indywidualną wielkość?
Caitlin Clark and the Smush Parkers to niezła nagroda pocieszenia. Idealnie byłoby, gdyby fani otrzymali powtórkę najwyższych stawek najlepszych graczy w marcu ubiegłego roku. Do tego czasu zobaczymy, jak gorąco potrafi biegać. Jeśli będzie coś takiego jak czwartkowy wieczór, czeka nas spektakl.
Milwaukee ma dość piłek do koszykówki dla dwóch Batmanów
Ponieważ Damian Lillard nie grał z powodu naderwania łydki w czwartkowym meczu z Indianą, Giannis Atetokuonmpo przesłał NBA przypomnienie, że kiedy duet Bucks sobie z tym poradzi, będzie to druzgocące. Dwukrotny MVP stracił 54 punkty w 19 z 25 oddanych strzałów (sprawdź skuteczność, Caitlin), ale Milwaukee i tak przegrał 126-124.
Skład Bucksów z najwyższej półki powinien być odpowiedni dla dwóch graczy częściej korzystających z gry, a każdy z nich musi zdać sobie sprawę, że może być tak samo agresywny jak zwykle. 76ers są doskonałym przykładem tego, jak to powinno działać. Joel Embiid i Tyrese Maxey oddają odpowiednio 21 i 19 strzałów. Antetokounmpo i Lillard mają po 17 i 16 lat.
A co z rozgrywaniem, pytasz? Zespół z Filadelfii notuje średnio 13 asyst między nimi, podczas gdy tandem z Milwaukee daje tylko 8. Produkcja z ostatnich lat wskazuje, że Dame i Giannis powinni grać na poziomie Joela i Tyrese.
Czy budzi pewność, że główny trener pierwszego roku Adrian Griffin został wyrzucony w czwartek i zwolnił swojego najlepszego asystenta w ataku przed sezonem? Nie, nie, więc jest to ciągła historia do oglądania.
Oczekiwania wobec Milwaukee w ataku były na tyle wysokie, że uczyniły z nich faworytów do tytułu, a Giannis powtórzył sposób myślenia Vegas przeciwko Pacers. Drugą stroną jest nieobecność Lillarda, która pokazuje, że obaj powstrzymują się, gdy dzielą kort.
