Chcę to teraz! Uzależnienie i pragnienie gratyfikacji

Pragnienie gratyfikacji lub przyjemności rządzi ludźmi, którzy chcą rozładować napięcie i ból, które narastają, gdy brakuje satysfakcji. W klasycznej teorii psychoanalitycznej Zygmunt Freud powiedział, że zasada przyjemności jest siłą psychiczną, która motywuje ludzi. Szukają natychmiastowej satysfakcji z instynktownych, libidalnych impulsów, takich jak seks, głód, pragnienie i eliminacja. Dominuje w id i przebiega bardzo silnie w dzieciństwie. Później, w wieku dorosłym, zasada przeciwstawnej rzeczywistości ego, zwana także zasadą przyjemność-ból, oznacza, że ​​zarówno szukamy przyjemności, jak i unikamy bólu, aby zaspokoić nasze biologiczne lub psychologiczne potrzeby. Ponownie, siła przewodnia id to robi, jak zauważył Zygmunt Freud.

Freud stanowczo opowiadał się za tą zasadą, mówiąc nam, że „o celu życia decyduje po prostu program zasady przyjemności”. I chociaż niektórzy twierdzą, że nasz cel w życiu jest nieco wyższy niż nasze podstawowe instynkty, ból i przyjemność nadal motywują nas do dążenia do naszych celów.

Id i zasada przyjemności działają razem, każąc nam jednocześnie zaspokajać nasze potrzeby. Wtedy pojawia się stres i napięcie, którego nie można zaspokoić od razu. Tak więc id wymaga od organizmu tymczasowego zmniejszenia ciśnienia. Bezpośredni proces obejmuje tworzenie mentalnego obrazu poprzez śnienie na jawie, fantazjowanie, halucynacje lub inne metody. Na przykład, gdy jesteś spragniony, możesz fantazjować o szklance wody z lodem — w psychoanalizie zasada zaspokajania potrzeb i unikania nieprzyjemnego napięcia. Jest zasadą rządzącą wrodzonymi instynktownymi impulsami, w przeciwieństwie do zasady rzeczywistości ego.

Niektóre zachowania mogą powodować wstyd, niepewność lub odłączenie, aby złagodzić napięcie. Dla niektórych jest to naturalnie związane ze strachem. Ale przyjemność jest integralną częścią tego, czym jest bycie człowiekiem. Znalezienie siły dostępu i czerpania przyjemności z lodówki nie polega na dążeniu do lepszej diety. Zamiast tego zaspokojenie potrzeb daje pewność siebie i siłę, które wpływają na wszystkie aspekty naszego życia.

Uzależnienie polega na intensywnym pragnieniu czegoś, utracie kontroli nad używaniem tego i kontynuowaniu zaangażowania pomimo szkodliwych konsekwencji. Uzależnienie zmienia mózg, zmieniając sposób rejestrowania przyjemności i psując inne normalne popędy, takie jak uczenie się i motywacja. Autostrady uzależnień mózgu, czy to od alkoholu, zachowań, czy innych substancji, są dla niektórych osób trudne do zjechania. Wydaje się niemożliwe, aby ci sami ludzie oczekiwali, że uwolnią się od nałogów tylko dzięki zasadom psychologii.

Uzależnienie od narkotyków wiąże się z przecenianiem przyjemności, niedocenianiem ryzyka i brakiem uczenia się na powtarzających się błędach. Powrót do zdrowia polega na zwracaniu uważnej i systematycznej uwagi na problemy związane z zachowaniami uzależniającymi i bodźcami, które wyzwalają je do działania. Mózg jest bardzo podatny na uzależnienie, ale może robić niesamowite rzeczy, jeśli osoba pod czaszką potrzebuje pomocy. Z biegiem czasu mózg może wstrzymać się od uzależnienia od narkotyków. Chociaż skutki uzależniających narkotyków mogą być szkodliwe dla mózgu, abstynencja i powrót do nałogu mogą uzdrowić mózg i ciało.

Pozbycie się uzależnienia koncentruje się na tym, co działa, a nie na tym, co nie; na sukcesach, a nie porażkach; na temat adaptacji. Tak więc my, jako jednostki, pracujemy nad sprzątaniem, poślizgnięciami, a następnie zaczynaniem od nowa. Wymaga pchnięcia, nawet pchnięcia desperacji.