Congee, czasami pisane conjee, to klasyczna chińska owsianka ryżowa, często spożywana na śniadanie. Ale ponieważ prawdopodobnie nie ma go w menu w twoim ulubionym miejscu na śniadanie lub brunch, prawdopodobnie nie wiesz o nim zbyt wiele, chyba że podróżowałeś po Azji.
Aby lepiej zrozumieć ten podstawowy element kuchni azjatyckiej, skontaktowaliśmy się z dwoma ekspertami, aby zagłębić się w to, jak ją przyrządzać, jak smakuje i jaka jest jej historia.
Co to jest Congee?
dr Lisa Lim , jest profesorem lingwistyki z Hongkongu, która pisze na temat języka w swoim felietonie „Language Matters” dla South China Morning Post's Post Magazine. Lim mówi, że congee – czasami znana jako owsianka ryżowa – jest głównym daniem w całej Azji. Ale w zależności od tego, gdzie je jesz, danie może się różnić.
„Jest to zasadniczo przygotowanie ryżu (choć istnieją wersje z innymi ziarnami lub roślinami strączkowymi) gotowanego w wodzie (choć niektóre wersje używają mleka lub mleka kokosowego), przy użyciu ziaren, które mogą być długie lub krótkie, całe lub połamane” – mówi. e-mail. „Może być podawany bez dodatków z dodatkami, od solonych jaj kaczych lub owoców morza, przez marynowane warzywa, duszone mięso lub może być ugotowany razem ze składnikami, takimi jak kurczak, jajko konserwowe lub zioła”.
Nazwy tego dania są tak samo zróżnicowane, w tym: jūk (kantoński), zhōu (mandaryński), muay (hokkien, teochew), chok / khao tom (tajski), cháo (wietnamski), hsan pyok (birmański), bâbâr (khmerski). ), bubur/kanji (malajski, indonezyjski), lúgaw (tagalog) i (o)kayu (japoński).
Deanna Ting , wielokrotnie nagradzana chińsko-amerykańska dziennikarka, mówi, że congee to wygodne jedzenie . „To takie pocieszające” – mówi w e-mailu. „Dla mnie jest to odpowiednik ciepłego, podgrzewanego koca grawitacyjnego”. Ting mówi, że uwielbia jego prostotę; pozostawia nieskończone możliwości, aby danie było własne.
„Konsystencja jest różna i co jest wspaniałe, kiedy ją gotujesz, możesz zdecydować, jak gęsta lub cienka ma być, dostosowując stosunek płynu do ryżu” – mówi. „Możesz też spersonalizować go dowolnymi dodatkami, które chcesz do niego dodać”.
Ting chce również wyjaśnić, że congee to nie tylko chińskie danie. „Tak wiele różnych kultur i kuchni azjatyckich ma swoje własne wersje congee” – wyjaśnia. „Niektóre z nich to koreańska juk z muszelek , indonezyjski bubur ayam , filipiński arroz caldo , wietnamski cháo i indyjskie kanji , żeby wymienić tylko kilka”.
Skąd pochodzi słowo Congee?
Lim mówi, że chociaż danie kojarzy się z kuchnią Azji Wschodniej, słowo congee w rzeczywistości wywodzi się z Azji Południowej – a konkretnie z południowych Indii i Sri Lanki. Pochodzi od tamilskiego słowa kanji , od kanji „ wrzenia ”, które odnosi się do wody, w której gotowano ryż.
„Portugalczycy napotkali to w swoich koloniach w Azji podczas ich imperium: słowo zostało po raz pierwszy udokumentowane jako canje w portugalskim lekarzu i botaniku Garcii de Orta z 1563 r. „ Coloquios dos Simples, e Drogas he Cousas Medicinais da India ” – najwcześniejszym traktacie o medycynie i zakłady gospodarcze Indii” – wyjaśnia Lim. „W języku portugalskim canja oznacza dziś bulion z kurczaka. Słowo to zostało później zaadaptowane z języka portugalskiego na język angielski. Kiedy Brytyjczycy zaczęli zakładać własne kolonie i sieci handlowe, często przyjęli słowa, które zostały przyjęte przez wcześniejszych europejskich kolonizatorów. "
Jak zrobić Congee
Robienie congee jest podobne do robienia ryżu, po prostu dodaje się dużo więcej płynu. Ting mówi, że lubi robić congee z naprawdę dobrego, aromatycznego wywaru, takiego jak wywar z kurczaka lub wołowiny, a nawet wywar z indyka. Jej rodzina tradycyjnie robi congee z indyka dzień po Święcie Dziękczynienia.
„Czasami nawadniam suszone grzyby shiitake, oszczędzam wodę i używam jej jako wywaru dla congee” – mówi. „Proponuję również użyć ryżu, który wolisz do congee. Dla mnie jest to zwykle ryż jaśminowy”. Mówi, że można również wykorzystać wodę, ale wywar zapewnia o wiele więcej smaku, więc jest to jej ulubiona metoda.
Ting mówi również, że możesz przyspieszyć ten proces za pomocą Instant Pot . „Uwielbiam robić congee za pomocą mojego Instant Pot, ale tak naprawdę wszystko, czego potrzebujesz, aby zrobić to w domu, to płyn, ryż, kuchenka, garnek i trochę czasu”, mówi.
Jeśli chodzi o dodatki, ogranicza Cię tylko to, co lubisz jeść, a Ting mówi, aby eksperymentować z różnymi możliwościami. Ale typowe dodatki do congee to sos sojowy, odrobina oleju sezamowego i/lub oleju chili; Lao Gan Ma chrupiący ostry sos chili; kolendra; szalotki; biały pieprz; surowe jajko; i chrupiące skórki wieprzowe.
„Uwielbiam kroić youtiao (chiński cruller) i dodawać to również do mojego congee” – mówi Ting. „Sos rybny też jest świetny. Zrobiłam już nawet bekon i jajko congee, dla zabawy i szczerze mówiąc, było całkiem dobre! Eksperymentowanie i sprawdzanie, co lubisz, nigdy nie zaszkodzi”.
Lim mówi, że podobnie jak Ting, congee jest dla niej również pocieszeniem. „Jedną z moich ulubionych jest pei dan chok — owsianka z wiecznego jajka” — mówi. „Ale najbardziej swojski jest moja babcia i krewetek i wieprzowa Klops mojej mamy chok , który był regularny danie kiedy dorastałem. Gdybyśmy mieli mniej«istotny»dania inne, moja babcia zawsze mieć ChoKa na rękę„, aby wypełnić dziury w naszym żołądku! Moja mama i siostra nadal regularnie go gotują."
Obejmując Congee
Ting mówi, że zaczyna widzieć, jak coraz więcej osób przyjmuje congee w nieoczekiwanych miejscach, takich jak na przykład Kopenhaga w Danii, gdzie, jak twierdzi, miała fantastyczne congee z kurczaka w lokalnej sieci owsianki o nazwie Grød .
„W tej chwili jedna z moich ulubionych szefów kuchni, Amanda Cohen z Dirt Candy , przygotowuje pikantne kongee owsiane z bulionem ze sfermentowanej czarnej fasoli” – mówi Ting. „Mam nadzieję, że zobaczę więcej osób eksperymentujących z własnymi wersjami congee i uczących się kochać je tak samo jak ja”.
Teraz to ciekawe
Według historyka Tobiego Meyera-Fonga , congee datuje się na dynastię Han (206 p.n.e. do 220 ne), choć autorka książki kucharskiej Eileen Yin-Fei Lo datuje je jeszcze dalej — do dynastii Zhou około 1000 p.n.e.
