Czy moralność znajduje się w mózgu?

W każdym cyklu wyborczym wyborcy oceniają moralną pozycję kandydatów. Opinia publiczna chce wiedzieć, jak poglądy kandydata pasują do ich własnych. Wydaje się, że niektóre kwestie polityczne, takie jak badania nad komórkami macierzystymi , aborcja i małżeństwa homoseksualne , stały się cechami charakterystycznymi debaty na temat moralności . Inne kwestie, takie jak polityka zagraniczna i wojna, mogą wydawać się bardziej jawnie polityczne, ale istnieją również podstawy moralne. Na przykład, czy kandydat kazałby zbombardować wrogie miasto, gdyby stacjonowało tam jego własne dziecko? Czy kandydat uzna, że ​​stacjonujący tam ludzie należą do kogoś? Że każdy żołnierz jest czyimś ojcem lub matką, czyimś synem lub córką, czyimś mężem lub żoną?

Do pewnego stopnia wyobraźni, więc nie jest zbyt nierozsądne wyobrazić sobie pytanie kandydata, czy chciałby udusić dziecko na śmierć. Zadawanie takiego pytania może wydawać się ohydne, ale wyjaśnijmy. Wyobraź sobie, że jesteśmy na wojnie, a grupa ludzi ukrywa się przed złoczyńcami w piwnicy. Źli faceci są na górze, grasując po domu w poszukiwaniu dysydentów, kiedy dziecko w piwnicy zaczyna płakać. Czy dziecko powinno być uduszone na śmierć? Jeśli dziecko zostanie uciszone, wszyscy pozostali w grupie przeżyją. Jeśli dziecko nadal płacze, złoczyńcy cię znajdą, a wszyscy inni w grupie również umrą, w tym dziecko.

Możesz być w stanie racjonalnie zrozumieć, jak lepiej poświęcić dziecko dla dobra grupy, ale czy rzeczywiście możesz być tym, który zakryje jego usta dłonią? Chcesz prezydenta, który potrafi? Właściwie możemy nie mieć w tej sprawie tak dużego wyboru, jeśli wierzyć niektórym badaczom. Podczas gdy moralność od dawna jest domeną filozofów, teologów i osób palących marihuanę , neuronaukowcy wkraczają w determinację dobra i zła. Według niektórych istnieje bardzo prosty powód, dla którego kandydaci na prezydenta – lub ktokolwiek inny – odpowiadaliby na pytania dotyczące moralności w taki sposób, w jaki to robią. Jak można się domyślić z tytułu tego artykułu, sprowadza się to do tego ważnego organu, który zombie po prostu uwielbiają jeść: mózgów. Co dzieje się w mózgu, kiedy stajemy przed moralnym dylematem? A jeśli moralność każdego jest inna, czy pojęcie można zredukować do jednego miejsca w mózgu?

W 2001 roku zespół badawczy kierowany przez filozofa i neurologa Joshuę Greene'a opublikował artykuł szczegółowo opisujący prace nad wykorzystaniem funkcjonalnego MRI do skanowania mózgów ludzi zmagających się z dylematem moralnym . Greene i jego zespół chcieli sprawdzić, czy istnieje konflikt między obszarami mózgu, które zajmują się emocjami, a tymi, które zajmują się rozumem.

Osobom biorącym udział w badaniu przedstawiono scenariusz, w którym zabito osobę własnymi rękami w celu uratowania dużej grupy ludzi, jak na przykład okoliczności z płaczącym dzieckiem, które omówiliśmy na pierwszej stronie. W zmaganiu się z tym dylematem zapaliło się kilka obszarów mózgu badanych, w tym dwie części płata czołowego. Skany wykazały aktywność w części płata czołowego, która reguluje nasze emocje w stosunku do innych ludzi, a także w części płata czołowego, która wykonuje obliczenia umysłowe, takie jak rozumowanie [źródło: Pinker ]. Dodatkowo zaświecił się przedni zakręt obręczy, czyli część mózgu, która rozpoznaje konflikt w mózgu. Sugeruje to, że ludzie porównali korzyści płynące z uratowania grupy z emocjami związanymi z zabiciem niewinnego dziecka.

Następnie uczestnicy stanęli przed dylematem, w którym nie musieli brudzić sobie rąk. Ta sama osoba zginęłaby, ale zrobiłby to ktoś inny lub można było przestawić przełącznik, aby wykonać zadanie. W tym scenariuszu podczas skanów aktywna była tylko rozumna część mózgu. Kiedy ludzie nie musieli zmagać się ze swoimi emocjami, jak by się czuli, gdyby coś zrobili, po prostu kończyli utylitarną analizę tego, co jest najlepsze dla grupy.

W badaniu z 2007 roku naukowcy z kilku uniwersytetów próbowali dokładniej przyjrzeć się, jakie obszary mózgu wpływają na moralność i co może się stać, jeśli te obszary zostaną uszkodzone. Było to małe badanie — badani składali się z 12 osób bez uszkodzenia mózgu; 12 osób z uszkodzeniem mózgu w obszarach regulujących emocje, takich jak strach ; oraz sześć osób z uszkodzeniem mózgu w brzuszno-przyśrodkowej korze przedczołowej, uważanych za ośrodek takich emocji jak wstyd, empatia, współczucie i poczucie winy [źródło: Gellene ]. Badanym przedstawiono 50 hipotetycznych scenariuszy, z których niektóre wymagały podjęcia decyzji związanych z moralnością, a niektóre nie.

Odpowiedzi grup na niektóre scenariusze w dużym stopniu się pokrywały. W sytuacjach, które nie wymagały wyboru moralnego, każda z grup odpowiadała w ten sam sposób. Zapytany o scenariusze, które wymagały podjęcia decyzji moralnych, ale nie wyrządziły krzywdy innej osobie, na przykład pytanie o to, czy byłoby w porządku zakwalifikować niektóre wydatki osobiste jako wydatki biznesowe do odpisu podatkowego, grupy były skłonne nieco nagiąć zasady. Członkowie wszystkich grup zgodzili się, że nie zabiją ani nie skrzywdzą innej osoby dla egoistycznych korzyści, takich jak zabicie noworodka tylko dlatego, że rodzic nie chciał się nim opiekować. Ale różnica między grupami była oczywista, jeśli chodzi o decyzje moralne, które wymagały od uczestników decyzji, czy skrzywdzą lub zabiją inną osobę dla większego dobra. Osoby z uszkodzeniem brzuszno-przyśrodkowej kory przedczołowej były około dwa do trzech razy bardziej skłonne do poświęcenia jednej osoby dla większego dobra [źródło: Saletan ].

Wydaje się więc, że gdy uszkodzona jest część mózgu, która rządzi takimi emocjami, jak empatia i wstyd, ludzie częściej brali pod uwagę tylko tę analizę kosztów i korzyści większego dobra. Ale niektórzy martwią się ewentualnymi konsekwencjami takiego odkrycia. Czy świadomość, że mózg jest uszkodzony w ten sposób, może mieć jakiś wpływ na sprawy karne? Czy „uszkodzenie brzuszno-przyśrodkowej kory przedczołowej” może stać się powszechnym zarzutem sądu?

Może się to wydawać mało prawdopodobne, ponieważ różne kultury uważają różne rzeczy za przestępstwa. Jeśli poczucie moralności jest podłączone do mózgu, to dlaczego wszyscy mamy inną moralność? Przejdź do następnej strony, aby zapoznać się z niektórymi wiodącymi teoriami.

Różnice w postrzeganiu moralności przez ludzi można od razu przypisać wpływom kulturowym lub wychowaniu religijnym . Jednak niektórzy naukowcy twierdzą, że moralność jest w całości w naszych mózgach i jest jedynie kształtowana przez siły zewnętrzne. Jednym z takich naukowców jest Marc Hauser, który odwołuje się do tematów takich jak antropologia i językoznawstwo, aby pokazać, że moralność istniała na długo przed pojawieniem się pierwszych religii.

Antropologia wchodzi w grę, gdy weźmie się pod uwagę, że naczelne, takie jak małpy człekokształtne i małpy, wykazują zachowania związane z moralnością, takie jak rezygnacja z jedzenia , gdy zaszkodziłoby to innemu naczelnemu [źródło: Wade ]. Chociaż nie możemy poznać motywacji naczelnych, mogą one służyć jako model tego, jak moralność jest niezbędna do wspólnego życia, które człowiek mógłby doskonalić. Ale prawdziwy skok Hausera nastąpił w połączeniu pojęcia moralności z pojęciem języka.

W latach pięćdziesiątych lingwista Noam Chomsky postawił hipotezę, że rodzimy się z uniwersalnym poczuciem gramatyki, ale w każdym języku mamy własne zasady i dziwactwa. Hauser uważa, że ​​moralność jest taka sama. Rodzimy się z pewnymi normami moralnymi, takimi jak „nie krzywdź”, ale normy te kształtuje nasze wychowanie. Hauser uważa, że ​​jedną z przyczyn tego typu nieświadomego okablowania są ograniczenia czasowe. Gdybyśmy musieli żonglować bałaganem czasowników, rzeczowników i diagramów zdań za każdym razem, gdy mówimy, nigdy byśmy nic nie zrobili. Podobnie, nie mamy czasu, by za każdym razem rozwodzić się nad problemami moralnymi. Tak jak możemy od razu wiedzieć, kiedy ktoś mówi niepoprawnie, chociaż możemy nie być w stanie zidentyfikować konkretnej reguły, tak nieświadomie wiemy, czy coś jest dobre, czy złe [źródło: Glausiusz ].

Psycholog Jonathan Haidt zidentyfikował systemy moralne, które mogą być wrodzone w każdej osobie:

[źródło: Pinker ]

Możliwe, że te wrodzone systemy mogły służyć ewolucyjnej przewadze. Na przykład poczucie czystości mogło powstać w obliczu decyzji, kto zrobił najlepszego partnera i jakie pokarmy najlepiej jeść. Ponadto znalezienie grupy, która wierzyła w ten sam sposób, co ty, pomogłoby ci w indywidualnym przetrwaniu, ponieważ grupa pomogłaby ci w potrzebie. Grupa jako całość również przetrwałaby wzmocniona trzema ostatnimi zasadami.

Te systemy moralne mogą być kształtowane przez różne kultury, dzięki czemu ludzie mogą patrzeć na tę samą sytuację i wyciągać z niej inne wnioski. Mamy wszystkie pięć, ale kładziemy większy nacisk na jedną lub drugą w zależności od naszego wychowania. W przypadku zabójstw honorowych, w których kobieta jest zabijana za cudzołóstwo lub nawet rozmawianie publicznie z mężczyzną , który nie jest jej mężem, niektóre kultury Bliskiego Wschodu dostrzegają wyraźne naruszenia ze strony kobiety związane z sferą szacunku dla władzy i sensu. czystości, podczas gdy inne zachodnie kultury mogą postrzegać śmierć kobiety jedynie jako krzywdzącą krzywdę człowieka.

Czasami, argumentuje Haidt, nawet nie zdajemy sobie sprawy, w jaki sposób nasza kultura wykształciła w nas te idee [źródło: Wade ]. Dzieje się tak, ponieważ bardziej racjonalna strona mózgu, ta, która pojawiła się w eksperymentach obrazowania Joshuy Greene'a (omówionych na poprzedniej stronie), mogła ewoluować później niż strona emocjonalna, która zawiera nasze poczucie dobra i zła. Te systemy mózgowe mogą konkurować, a strona racjonalna próbuje dowiedzieć się, dlaczego strona emocjonalna reaguje w określony sposób. Kiedy strona racjonalna nie może dowiedzieć się, co zrobiła strona emocjonalna, nazywa się to osłupieniem moralnym , według Haidta [źródło: Wade ]. Czasami nie potrafimy wyjaśnić, dlaczego uważamy, że coś jest dobre lub złe, po prostu wiemy, że tak jest.

Jak można się spodziewać, niektórzy filozofowie mają urazę do wtargnięcia naukowców na ten teren [źródło: Wade ]. Zarówno naukowcy, jak i filozofowie wciąż muszą zmagać się z tym, co te odkrycia mogą oznaczać dla naszych mózgów i społeczeństwa. Jedyną rzeczą, która nie wymaga grapplingu, jest decyzja o przejściu na następną stronę. Znajdziesz tam dużo więcej informacji na temat moralności i mózgu.

Powiązane artykuły

Więcej świetnych linków