Czy to źle chcieć zostać sam z rodziną?

Answer 1

Wcale nie, jednak jeśli zdecydujesz się wybrać tę trasę, może się okazać, że w czasie stresu (rozstania, bezrobocie) lub uniesienia (urodziny i Boże Narodzenie) będziesz chciał, aby do Ciebie dzwonili.

Jeśli przestaniesz się z nimi kontaktować, w końcu przestaną kontaktować się z Tobą. To może być przygnębiające, a twoi przyjaciele mają tendencję do trzymania się ciebie mniej niż twoja rodzina na bardzo dłuższą metę (dziesiątki lat).

Uczucia nigdy nie są „złe”, po prostu musisz dowiedzieć się, dlaczego wychodzą w ten sposób. Myślę więc, że zastanawiasz się, dlaczego tak jest, a następnie poruszasz to w rozmowie z rodziną, jeśli są jakieś kwestie do omówienia.

Może są rzeczy, o których myślisz, że nigdy im nie wybaczysz, ale pamiętaj, że niewiele osób jest czyściutkich, więc może mają powód, by „myśleć, że nigdy ci nie wybaczą”. Ale… będą… ponieważ krew płynie gęściej niż woda.

Answer 2

Jeśli ma miejsce nadużycie, tak, ważne jest, aby wyjść z tej sytuacji. Ale powiedzmy przez chwilę, że nie ma nadużyć. I po prostu czujesz, że potrzebujesz trochę miejsca. To też jest w porządku, pozostając kochającym i pełnym szacunku. Wiem, że kiedy wyprowadziłam się z rodzinnego miasta w wieku 23 lat, mogłam wreszcie wyjść na swoje i stać się bardziej niezależna niż kiedykolwiek wcześniej. Mamy dużo emocjonalnego przywiązania do naszych rodzin. Aby w pełni wkroczyć w swoją suwerenność, potrzebny jest skok wiary, a czasem pewien fizyczny dystans od ludzi, na których opierałeś się jako dziecko. Nie jest to łatwe, ale robienie tego pomaga ci stać się dorosłym i stać się jednostką z dala od rodziny. Wtedy faktycznie zaczynasz zdobywać więcej pewności siebie, a nawet szacunku ze strony innych.