Czy żądło martwego płaszczki nadal jest śmiertelne?

Mar 02 2009
Czy żądło martwego płaszczki może cię zabić? Jest to bardzo mało prawdopodobne, ale i tak czeka Cię świat bólu, jeśli zostaniesz użądlony.
Steve Irwin, „Łowca krokodyli” z rodziną w kwietniu 2006 r.

Poniedziałek, 4 września 2006 roku, był ciemnym dniem zarówno dla ludzi, jak i dla Dasyatidae. Tego dnia, wzdłuż Wielkiej Rafy Koralowej u wybrzeży Queensland w Australii, Steve „Łowca krokodyli” Irwin zginął podczas kręcenia filmu dokumentalnego. Podczas pływania nad dużą płaszczką (z rodziny Dasyatidae), przyrodnik i prezenter telewizyjny zginął, gdy kolczasty ogon chrzęstnej ryby podniósł się i dźgnął Irwina kilkakrotnie w klatkę piersiową. Zadzior z ogona oderwał rybę i utkwił w sercu mężczyzny .

Przed wypadkiem Irwina tylko dwie inne osoby zmarły w wyniku użądlenia płaszczki u wybrzeży Australii [źródło: Peatling ]. Tym, co sprawia, że ​​śmierć Irwina jest jeszcze bardziej tragiczna, jest to, że pomimo swojego groźnego i pierwotnego wyglądu płaszczki są ogólnie posłusznymi stworzeniami. W rzeczywistości często nazywa się je „cipkami morza” [źródło: Williamson ]].

Dasyatidae obejmuje około 70 gatunków płaszczek, różniących się wielkością od zaledwie jednej stopy do nawet 6,5 stopy (30 centymetrów do 2 metrów) średnicy [źródło: McEachran i Carvahlo ]. Płaszczki są zwykle spotykane w stosunkowo płytkich przybrzeżnych regionach słonowodnych, chociaż niektóre typy można znaleźć w słodkowodnych jeziorach i rzekach w Ameryce Południowej. Ryby jedzą mięczaki , skorupiaki i małże, używając mocnych talerzy mielących w pyskach do kruszenia muszli swojej ofiary. Płaszczki używają swoich potężnych żądeł tylko do obrony; nie używają ich do chwytania zdobyczy. Członkowie rodziny Dasyatidae są zazwyczaj łagodnymi stworzeniami, ale nieprawdopodobna śmierć Steve'a Irwina pokazała, że ​​ich żądła mogą wyrządzić poważne szkody.

Powszechnie wiadomo, że inna potencjalnie niebezpieczna wodna forma życia, meduza (rodzina Cyaneidae), nadal może stanowić zagrożenie poprzez kontakt z nicieniami (żądłami) znajdującymi się na jej mackach, nawet po ich śmierci. Te nematocysty niosą toksyny wytwarzane przez meduzy, których używa do obrony i chwytania zdobyczy. Martwa meduza wyrzucona na brzeg na plaży może nadal zadawać ból osobie, która ma pecha, aby na nią nadepnąć. Płaszczki wytwarzają również toksyny dostarczane przez kolce na ich żądłach. Rodzi to pytanie: czy żądło płaszczki nadal jest śmiertelne, nawet po jego śmierci?