Jak będziemy mieć dzieci w przyszłości?

Kiedy dzieci zaczynają pytać, skąd się biorą dzieci, rodzice stają się zdenerwowani i nerwowi, gdy starają się wyjaśnić seks , poczęcie, ciążę i poród. Chociaż może to być nieprzyjemna rozmowa, poczęcie dziecka jest dość prostym procesem, który pozostał niezmieniony przez wieki. Ale historia zyskała nowy zwrot w 1978 roku, kiedy urodziła się Louise Brown, często nazywana pierwszym dzieckiem z probówki. Narodziny Browna, pierwsze dokonane dzięki zapłodnieniu in vitro , zwiastowały przyszłość, w której niektórzy rodzice będą prowadzić zupełnie inny rodzaj rozmowy z dziećmi na temat ich pochodzenia.

Teraz, zamiast potrzebować tylko dwóch osób do poczęcia dziecka, niektórzy polegają na całym zespole specjalistów od płodności, dawców komórek jajowych i nasienia oraz surogatów, aby sprowadzić dziecko na świat. Dzięki postępowi w technologii reprodukcyjnej niepłodność nie jest już stałą przeszkodą dla tych, którzy chcą urodzić biologiczne dzieci. Możliwość posiadania dzieci niekoniecznie jest eliminowana, gdy kobieta osiąga pewien wiek lub w przypadku par homoseksualnych. Naukowcy nie tylko znajdują sposoby na zatrzymanie tykającego zegara biologicznego, ale także odkrywają sposoby na postawienie ciąży na głowie.

Postępy, które omówimy w tym artykule, niekoniecznie są tuż za rogiem, ale bioetycy już załamują ręce nad implikacjami przyszłej technologii reprodukcyjnej. Czy po prostu zapewniamy dziecku jak najlepszy start w życiu, czy też bawimy się w Boga? Ile lat jest za stary, aby mieć dziecko? Czy mężczyźni i/lub kobiety staną się przestarzałe? Czy następne pokolenie będzie armią klonów? Kogo będzie stać na ciążę i poród? A czy staromodna, dobra bułka na sianie stanie się najmniej popularnym sposobem na urodzenie dziecka? To są pytania, nad którymi zastanawiają się naukowcy. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, jak ptaki i pszczoły mogą rozmawiać w przyszłości.

Preimplantacyjna diagnostyka genetyczna (PGD) jest stosowana w niektórych klinikach leczenia niepłodności od lat 90., ale w przyszłości może stać się znacznie częstsza. Proces ten, znany również jako badanie przesiewowe zarodków , polega na pobraniu 3-dniowego zarodka i wyciągnięciu jednej z jego sześciu komórek w celu zbadania genetycznych markerów choroby. Embriony, które są czyste, to te, które są wszczepiane w łono kobiety.

Obecnie PGD jest najczęściej używany do testowania chorób takich jak rak , upośledzenie umysłowe i ślepota. Może być również używany do określenia, które embriony są najbardziej zdolne do implantacji u kobiet podatnych na poronienie , a niektóre pary wykorzystały go w swoich próbach stworzenia zbawiciela rodzeństwalub genetyczne dopasowanie chorego rodzeństwa wymagającego przeszczepu. Jednak niektóre kliniki już zaczęły używać tej technologii do selekcji embrionów pod kątem cech takich jak płeć, praktyka zakazana w miejscach takich jak Wielka Brytania, Indie i Chiny, ale obecnie legalna w Stanach Zjednoczonych. Niektórzy etycy obawiają się, że jesteśmy na śliskim zboczu, by zamówić designerskie dziecko tak, jak zamawiamy Whoppers – „Chciałbym mieć dziewczynę z blond włosami, niebieskimi oczami i bez szans na raka piersi” nie brzmi tak inaczej niż prośba o cheeseburgera z cebulą, bez majonezu i dodatkowe pikle.

W ankiecie przeprowadzonej przez New York University School of Medicine 75 procent respondentów poparło stosowanie PGD w celu wybrania przeciw upośledzeniu umysłowemu u zarodka, podczas gdy 10 procent uznało, że proces ten jest akceptowalny w celu przetestowania potencjalnych zdolności sportowych. Trzynaście procent respondentów widziało, jak można go użyć do wyboru embrionu w celu zwiększenia inteligencji (chociaż czynniki środowiskowe odgrywają rolę w takim pomiarze), podczas gdy kolejne 10 procent chciałoby wiedzieć o przewidywanej wysokości embrionu przed jego wyborem [źródło: Naik ] .

Jeśli ludzie wybierają wzrost, ponieważ nie chcą, aby ich dzieci były niskie, czy stracimy różnorodność genetyczną i staniemy się planetą gigantów? Cóż, nie wszyscy chcą być wysocy – jest też kwestia tzw. negatywnego wzmocnienia, czego przykładem mogą być rodzice wybierający się na karłowatość. Niektórzy głusi rodzice chcieli wybrać niesłyszące dzieci, argumentując, że chcą, aby ich dziecko było częścią ich kultury. Podczas gdy niektórzy ludzie mogą uważać karłowatość lub głuchotę za upośledzenie, niektórzy rodzice tego pragną i w tej chwili takie decyzje są nieuregulowane. Kto może powiedzieć, co jest dobre, a co złe, jeśli chodzi o życzenie rodzica dotyczące jego dziecka? Czy rodzice powinni mieć możliwość dokładnego wyboru rodzaju dziecka, które będą wychowywać – i czy będą mieli prawo pozbyć się dziecka, które nie spełnia specyfikacji? Spodziewaj się więcej dyskusji na te tematy w nadchodzących latach.

Podczas gdy technologia reprodukcyjna koncentrowała się do tej pory na zajściu w ciążę większej liczby kobiet, technologia przyszłości może sprawić, że nie będą musiały zachodzić w ciążę. Może nadejść dzień, w którym dzieci będą rosły w sztucznych łonach podłączonych do maszyny łożyskowej. W 2001 roku Hun-Chin Liu z Cornell University zaczął hodować arkusze tkanki endometrium; kiedy prześcieradła okazały się zbyt cienkie, aby pomieścić embriony, była w stanie zbudować wolnostojącą macicę. Kiedy wszczepiła oddane ludzkie embriony, zaczęły rosnąć w tkance, podobnie jak w łonie kobiety. Jednak embriony musiały zostać usunięte ze względu na przepisy, które ograniczają wzrost płodu ludzkiego w laboratorium [źródło: Reynolds ].

W 2003 roku Liu wszczepił mysie zarodki do sztucznej macicy; podczas gdy embriony prawie dojrzały, zostały zdeformowane, co oznacza, że ​​ta technologia musi przejść, zanim kobiety będą mogły zacząć zlecać proces ciąży. Mimo to etycy już zastanawiają się nad implikacjami sztucznych łon. Scott Gelfand z Oklahoma State University powiedział Nature, że może przewidzieć świat, w którym kobiety pragnące aborcji będą musiały umieszczać płody w sztucznych łonach; powstałe dzieci mogłyby być następnie adoptowane [źródło: Pearson ].

Inni naukowcy pracują nad hodowlą plemników i komórek jajowych w laboratorium. W 2009 roku naukowcy z Newcastle University w Anglii ogłosili, że stworzyli ludzkie plemniki z tkanki embrionalnej [źródło: Park ]. Podczas gdy wyprodukowane plemniki przypominały prawdziwy wygląd i działanie, naukowcy uważają, że plemniki wymagają 15-letniej dzierżawy niektórych jąder, zanim będą gotowe do zapłodnienia komórki jajowej [źródło: Park ]. Na razie naukowcy przewidują wykorzystanie wytworzonego nasienia do badania niepłodności męskiej.

Tymczasem naukowcy pracują nad produkcją jaj, a nawet całych embrionów. W przyszłości może się zdarzyć, że dwoje homoseksualnych mężczyzn będzie mieć wspólne dziecko bez pomocy zastępcy, ponieważ komórki jajowe mogą być zbudowane z komórek męskich; niestety, plemniki wymagają chromosomu Y, przez co pary lesbijskie muszą polegać na pomocy męskiej tkanki [źródło: Adam]. A taki zarodek trójki rodziców nie jest wykluczony – w 2008 roku naukowcy stworzyli taki zarodek w celu wyeliminowania ryzyka chorób mitochondrialnych. Naukowcy pobrali DNA od matki i ojca, ale usunęli części, które mogą przepowiadać stan, taki jak ślepota lub cukrzyca. To DNA zostało wszczepione do komórki jajowej dawcy, z której usunięto całą informację genetyczną z wyjątkiem odrobiny, która kontroluje produkcję mitochondriów, zapewniając, że płód otrzyma wszystkie geny, których potrzebuje, z wyjątkiem tych powodujących chorobę [źródło : BBC ].

Czy dzieci urodzone bez takiego genetycznego majsterkowania będą gorsze od tych urodzonych w laboratorium? Na razie pozostaje nam więcej pytań niż odpowiedzi, ale gdy zastanawiamy się nad możliwościami, nauka idzie naprzód.

Powiązane artykuły