Kiedy izraelski system obrony przeciwrakietowej Iron Dome został odsłonięty w 2011 r., Był to najnowocześniejsze narzędzie wojenne, które praktycznie wyrywało z powietrza nadlatujące rakiety krótkiego zasięgu, zanim zdążyły wyrządzić jakiekolwiek szkody. ich zamierzone cele.
Jeśli 10 lat później Żelazna Kopuła nie jest już niekwestionowanym najnowocześniejszym systemem obrony przeciwrakietowej na świecie - Ameryka ma między innymi większy system THAAD (terminalowa obrona obszaru na dużych wysokościach) i Patriot , Izrael może pochwalić się systemem Davida. Proca i są inne - wciąż tam jest, szczególnie w przypadku zagrożeń o mniejszym zasięgu. Stał się najczęściej używanym, najczęściej testowanym w walce i, jak wielu sugeruje, najskuteczniejszym systemem obrony przeciwrakietowej na świecie. Zawsze.
Co więcej, jak pokazał ostatni wybuch przemocy między Izraelem a Palestyną - bojówkarz Hamas wystrzelił tysiące pocisków krótkiego zasięgu na pozycje izraelskie od 10 maja 2021 roku - Żelazna Kopuła okazała się absolutnie niezbędna.
Jak działa żelazna kopuła
Amerykański koncern zbrojeniowy Raytheon we współpracy z Rafael Advanced Defence Systems z Izraela buduje system Iron Dome. Oto jak Raytheon opisuje broń :
A oto spojrzenie Rafaela :
Iron Dome składa się z trzech głównych części. Zaawansowany radar , który wykrywa przychodzące zagrożeń. System sterowania opracowany przez izraelską firmę mPrest, który pobiera informacje z radaru, natychmiast je analizuje i oblicza kolejne kroki. I mobilne „jednostki strzelające”, z których każda zawiera 20 rakiet Tamir, które przechwytują nadchodzący ogień. Izrael wykorzystuje kilka takich baterii, z których każda obejmuje około 60 mil kwadratowych (155 kilometrów kwadratowych) i podobno kosztuje 10 milionów dolarów za sztukę.
To, co czyni Żelazną Kopułę tak skuteczną, to jej zdolność do szybkiego wykrywania, co jest prawdziwym zagrożeniem (powiedzmy, rakieta zmierzająca w kierunku serca miasta, bazy wojskowej lub rozmieszczenia wojsk), a co nie (powiedzmy, stado ptaków lub rakiety, która leci po trajektorii, aby nie wyrządzić szkody), a następnie wystrzeliwuj rakiety przechwytujące Tamir w razie potrzeby.
Według firmy Raytheon Żelazna Kopuła została zaprojektowana do wykrywania zagrożeń z odległości około 2,5 do 43,5 mil (4 do 70 kilometrów). Robi to również, ponieważ Hamas często wystrzeliwuje dziesiątki rakiet jednocześnie ... oprócz moździerzy, innej artylerii, a nawet dronów .
Dowodzenie i kontrola
„Prawdopodobnie jednym z najbardziej imponujących elementów tego systemu jest jego dowodzenie i kontrola” - mówi Ian Williams , członek International Security Program w waszyngtońskim think tanku Centre for Strategic & International Studies , a także zastępca dyrektora CSIS. Projekt obrony przeciwrakietowej . „Te rakiety zbliżają się bardzo szybko. Oś czasu walki, [kiedy] musisz ustanowić kontrolę i zaangażować się, jest bardzo krótka. Są od sekund do minut. Poza tym to nie jest tak, że te [rakiety] pojawiają się pojedynczo i dwójkami. Pojawiają się za 10, 20 i 30 lat lub więcej ”.
Rakiety Tamir, które poruszają się z prędkością poddźwiękową (może kilkaset mil na godzinę), nie są kierowane przez ludzkie ręce. Są jednak wyposażone w różnego rodzaju czujniki pokładowe, w tym GPS i czujniki elektrooptyczne oraz płetwy sterujące, dzięki czemu mogą automatycznie dostosowywać swoje ścieżki w celu wyśledzenia ofiary. Ich „głowice wybuchowe” eksplodują w pobliżu nadlatujących celów (nie są zaprojektowane do tego, by je trafiać, choć to się zdarza), niszcząc je w powietrzu. „Chodzi o to, że zdetonuje głowicę” - mówi Williams. - Nie zniszczy całkowicie rakiety. W pewnym sensie ją zneutralizuje.
Nie zawsze jest czysty. Fragmenty eksplozji w powietrzu czasami powodują uszkodzenia, gdy wracają na Ziemię. Ale rekord Iron Dome jest imponujący. Rafael twierdzi, że wskaźnik sukcesu przekracza 90 procent.
Czego nie robi Żelazna Kopuła
Gdyby Hamas lub inny z wrogów Izraela kiedykolwiek wystrzelił potężniejszy pocisk, powiedzmy pocisk balistyczny , Żelazna Kopuła nie jest do tego przystosowana. Te pociski są większe i szybsze, mają dłuższe i bardziej strome trajektorie. Żelazna kopuła jest przeznaczona specjalnie do zagrożeń o mniejszym zasięgu.
Tak wiele nadchodzących pocisków, ilu Żelazna Kopuła może zniweczyć, pojawia się również pytanie o jego ograniczenia. Ale tak długo, jak ktoś jest skłonny sprzedawać (lub dawać) amunicję wrogom Izraela - Iran jest jej źródłem - rakiety będą zagrożeniem, a rozwiązanie długotrwałego konfliktu wydaje się odległe.
Hamas, uważany za organizację terrorystyczną przez wiele narodów (w tym Stany Zjednoczone), może również dostrzec długoterminową korzyść w kontynuowaniu bombardowań, pomimo Żelaznej Kopuły. Mimo że rakiety nie są szczególnie potężne i chociaż może tylko 10 procent się przez nie przebija, może to być dziesiątki, a może nawet setki zagrożeń, przed którymi Izrael musi uniknąć podczas długotrwałego konfliktu.
„Szkody kumulują się” - mówi Williams. - Z pewnością niepokoi ich liczba. Generalne zniszczenie życia. I tylko wpływ psychologiczny.
„Jeśli przeczytasz uwagi i propagandę Hamasu i niektórych Irańczyków, będą mówić o skutkach tego. Powiedzą:„ Och, wysłaliśmy 3 miliony Izraelczyków uciekających do ich schronów bombowych ”. To taki efekt ”.
Jednak bez względu na niedociągnięcia Żelazna Kopuła bez wątpienia odnosi sukcesy w tym, do czego została zbudowana.
TERAZ TO CIEKAWE
Raytheon i Rafael łączą siły, aby sprowadzić fabrykę Iron Dome do Stanów Zjednoczonych, a Raytheon, który dostarcza większość komponentów do izraelskiej rakiety Tamir, buduje amerykańską wersję Tamira, nazwaną SkyHunter, do użytku w kraju i za granicą przez USA i ich sojusznicy. Niektórzy sugerowali, aby Stany Zjednoczone rozmieściły również własną Żelazną Kopułę w miejscach na Bliskim Wschodzie , aby chronić swoje wojska.
