Jak wykonać salto w tył na wózku inwalidzkim?

Mówią, że potrzeba jest matką wynalazków. Tak jest w przypadku skateboardingu i późniejszych sportów ekstremalnych. Kiedy fale nie istniały w południowej Kalifornii w latach 70., surferzy wyszli na ulice na deskorolkach. Jazda na łyżwach na parkingach w Los Angeles działała przez jakiś czas, ale stało się jasne, że pionowość jest kluczem do rozwijającego się sportu. Puste baseny spełniły tę potrzebę i wkrótce ustąpiły miejsca halfpipe i wynalezieniu skateparku. Park w Carlsbad w Kalifornii, uznawany za pierwszy na świecie, został otwarty dla biznesu w 1976 roku i od tego czasu świat sportów ekstremalnych nie jest już taki sam. Rury do skateboardingu stały się wyższe, rampy stały się bardziej strome, a łyżwiarze wkrótce zaczęli opuszczać „obręcz” rury i łapać powietrze. Dopiero stamtąd wszystko potoczyło się dalej.

W tym samym czasie motocross i BMX zaczęły działać na własną rękę. Nagle dzieci, które nie były zainteresowane baseballem ani piłką nożną, mogły wybrać nowy rodzaj sportu. Zawody i sponsorzy korporacyjni usankcjonowali sporty skateboardingu i jazdy na rolkach, a także BMX i motocross. Następnie stworzenie X Games połączyło to wszystko w schludny i wysoce rynkowy pakiet.

Sportowcy ekstremalni znani są z tworzenia nowych trików, które przesuwają granice grawitacji. Ten duch innowacji doprowadził do ciągłej ewolucji tych stosunkowo młodych sportów. Tak jest w przypadku ekstremalnego sportowca Aarona „Wheelza” Fotheringhama. Siedemnastoletni Aaron wynalazł zupełnie nowy sport, który łączy świat BMX i skateboardingu z wyjątkowym akcentem. Nazywa to "siedzeniem hardkorowym", co jest dziwną nazwą dla sportu ekstremalnego. Ale jeśli weźmiesz pod uwagę, że Aaron ma rozszczep kręgosłupa i od 8 roku życia jeździ na wózku inwalidzkim, to wszystko ma sens.

Aaron Fotheringham, twórca hardcorowego siedzenia, urodził się z rozszczepem kręgosłupa w 1991 roku w Las Vegas w stanie New. Rozszczep kręgosłupa to stan, w którym kręgosłup nigdy nie zamyka się całkowicie w pierwszych miesiącach ciąży . Wyniki różnią się w zależności od przypadku, a dla Aarona oznaczało to, że w wieku 8 lat potrzebował wózka inwalidzkiego na pełny etat, po kilku próbach chirurgicznych, aby poprawić swój stan.

Mniej więcej w tym czasie Aaron obserwował, jak jego starszy brat Brian wykonuje sztuczki na swoim rowerze w parku BMX. Brian zasugerował, aby Aaron spróbował „wpaść” na wózku inwalidzkim. Pomysł go zdenerwował, ale Aaron dał mu szansę. Ponieważ nikt nigdy nie próbował robić trików na BMX i deskorolce na wózku inwalidzkim, Aaron od początku był samoukiem. Skorzystał z rad i pomysłów innych skaterów i motocyklistów, aby stworzyć własną wersję popularnych trików, takich jak grindowanie i skręty w powietrzu o 180 stopni.

Dostał specjalny wózek inwalidzki firmy Colours in Motion, który pozwolił na płynniejszą i mocniejszą jazdę. Z biegiem lat krzesło było modyfikowane, aby odpowiadać niezwykłym potrzebom Aarona – dodając system amortyzujący oraz specjalne metalowe pręty wzmacniające zawieszenie i chroniące amortyzatory.

Ekstremalne środki ostrożności Aarona dotyczące bezpieczeństwa podczas siedzenia są podobne do tych, które można zobaczyć na BMX lub deskorolce. Nosi ochraniacze na łokcie, rękawiczki i kask na całą twarz, a do tej pory tylko raz złamał łokieć i dostał standardowe uderzenia i siniaki. Od 2005 roku rywalizuje u boku rowerzystów BMX i ma ponad 10 sponsorów korporacyjnych. Zdobył trofeum podczas finałów BMX Intermediate Vegas AmJam 2005 i spędza około 30 do 40 godzin tygodniowo ćwicząc wymyślony przez siebie sport.

Aaron otrzymał sporo uwagi za swoje osiągnięcia, ale wszystko zmieniło się 13 lipca 2006 roku, kiedy jako pierwszy wykonał salto w tył na wózku inwalidzkim.

Prezent w wysokości 20 000 $

W grudniu 2008 roku Aaron otrzymał prezent w wysokości 20 000 dolarów w ramach programu telewizyjnego FOX „Secret Millionaire”. Spektakl śledzi tajnych multimilionerów, którzy odwiedzają i przekazują pieniądze potrzebującym. W przypadku Aarona milionerem był Greg Haerr. Poznał Aarona, udając „zwykłego Joe”, a następnie wypisał mu czek na 20 000 dolarów, aby mógł założyć firmę, która pomagałaby dzieciom na wózkach w nauce i rywalizacji w hardcorowym siedzeniu.

Po opanowaniu podstawowych sztuczek wymyślonego przez siebie sportu, Aaron postawił sobie za cel wyczyn, którego nigdy nie próbował — przewrót do tyłu na wózku inwalidzkim. Został ponaglany przez przyjaciół i innych skaterów, żeby spróbował flipa, więc zaczął ćwiczyć. Jeśli zastanawiasz się, jak ktoś ćwiczy przewracanie się na wózku inwalidzkim, nie jesteś sam. Kiedy ćwiczysz każdy trudny trik BMX, zaczynasz od piankowych poduszek. Wydawało się, że to logiczne miejsce, aby zacząć również dla Aarona.

Po około 50 do 60 próbach użycia poduszek, Aaron przeszedł do „rezi”, twardszej plastikowej powierzchni na poduszkach. Po tym jedynym kroku, który pozostał, było wypróbowanie go na twardej betonowej rampie skateparku. Zajęło Aaronowi około 15 nieudanych prób, zanim wylądował pełnym flipem w tył. Wcześniejsze próby obejmowały krótkie podchodzenie i uderzanie hełmem o ziemię, a także przekręcanie się i lądowanie na plecach. W końcu, około godziny 21:00, 13 lipca 2006 roku, przed małym tłumem innych łyżwiarzy, Aaron wylądował na pierwszym na świecie flipie na wózku inwalidzkim.

Aaron mówi, że kluczem do triku jest budowanie i utrzymywanie odpowiedniej prędkości niezbędnej do wykonania ruchu bez przekręcania. Teraz opanował tę sztuczkę i wykonuje ją na konkursach i wystawach na całym świecie. W październiku 2008 r. „Księga Rekordów Guinnessa” zatwierdziła Aarona jako jedynego wynalazcę i wykonawcę flip-back na wózku inwalidzkim [źródło: Ammerman ].

W przyszłości Aaron planuje rozwijać swój sport, nadal inspirując ludzi na całym świecie. Chce pomóc zalegalizować hardkorowe siedzenie, podobnie jak wcześni pionierzy skateboardingu i BMX przed nim. Jego ostatecznym celem są oczywiście X Games , gdzie ma nadzieję pewnego dnia rywalizować. Ma też na celu kilka bardziej ekstremalnych trików na wózku inwalidzkim – pierwszy zwrot w powietrzu o 1080 stopni, a może nawet podwójny salto w tył. Chciałby również opracować hardkorową grę wideo siedzącą i kontynuować pracę z dziećmi z rozszczepem kręgosłupa i innymi schorzeniami, które wymagają wózka inwalidzkiego.

Ale młody człowiek, który twierdzi, że rozszczep kręgosłupa był „wspaniała szansą”, pokazał, że życie na wózku inwalidzkim może nie ograniczać się.

Powiązane artykuły

Więcej świetnych linków