Jak wzięcie miesiąca wolnego od pracy miało kluczowe znaczenie dla mojego zdrowia psychicznego

May 10 2023

Moje podwórko w Arizonie

W świetle Miesiąca Świadomości Zdrowia Psychicznego uznałem za ważne, aby podzielić się moją ostatnią historią poświęcania czasu, aby skupić się na zdrowiu psychicznym. W dzisiejszym społeczeństwie prośby o zwolnienie z pracy w celu wsparcia zdrowia psychicznego są często piętnowane. Jednak po miesiącu przerwy, aby to zrobić, mogę śmiało powiedzieć, że była to jedna z najlepszych decyzji, jakie podjąłem w mojej karierze. Wróciłam do pracy odświeżona, spokojna, naładowana, pewna siebie i gotowa.

Możesz mieć jakieś pytania, więc starałem się na nie odpowiedzieć, ale jeśli masz więcej, skontaktuj się ze mną.

Po pierwsze, jak się tu dostałem?

Jeśli chodzi o przeszłość, jestem dumny z tego, że jestem najlepszym wykonawcą, troskliwym liderem i motorem innowacji. Przygotowując się do wolnego czasu, zadawałem sobie pytanie: „Jak się tu dostałem?”

Krótka odpowiedź:

Idealna burza wypalenia zawodowego i osobistego żalu doprowadziła do wyczerpania emocjonalnego, poznawczego i fizjologicznego.

Długa odpowiedź:

Ponad dwa miesiące przed moim urlopem doświadczyłem przytłaczającej choroby i straty mojego najlepszego futrzastego przyjaciela od 9 lat, Eltona (naszego ukochanego adoptowanego mopsa). W tym samym czasie, gdy działo się to wydarzenie, odczuwałem prawdziwe wypalenie zawodowe. Na początku sierpnia 2022 r. przyjąłem na siebie rozszerzone obowiązki w roli lidera, co stworzyło mi wiele możliwości uczenia się jako liderowi, i rzuciłem się na całość, aby stawić im czoła kosztem równowagi między pracą a życiem prywatnym. Przywiązywałem wagę do swoich sukcesów/porażek w pracy i opinii innych o mnie, co potęgowało mój niepokój i stres oraz wykańczało mnie psychicznie i emocjonalnie. Im bardziej intensywne stawały się uczucia, tym bardziej czułem się jak porażka.

Znalazłam się we łzach z powodu poczucia, że zawodziłam w pracy i że nie udało mi się uratować Eltona przed chorobą, która odebrała mu życie. Próbowałam się uśmiechnąć, ale jestem prawie pewna, że wszyscy to widzieli. Czasami na spotkaniach czułem się zamrożony i bałem się mówić (co jest bardzo do mnie niepodobne). Trzymałem się nitki. Wiedziałem, że muszę coś zrobić, kiedy byłem na lotnisku w podróży służbowej ze współpracownikami i musiałem nosić okulary przeciwsłoneczne, aby ukryć łzy przed wszystkimi wokół mnie. Kim była ta osoba, którą stałem się w ciągu ostatnich kilku miesięcy?

Mój fantastyczny mąż widział, jak to się odbija na mnie i zachęcił mnie do wzięcia trochę wolnego. Liderka w pracy poparła ten pomysł i zachęciła mnie do wytchnienia i skupienia się na sobie.

Jak wyglądały przygotowania do wzięcia urlopu?

Jakby niepokój nie był już problemem, dni poprzedzające czas wolny również wywoływały niepokój, ale czułem wsparcie.

Oto kilka pytań, które krążyły mi po głowie:

Co ludzie myśleli o moim urlopie? Co jeśli nie tęsknili za mną? Co by było, gdyby inni po prostu lepiej wykonali moją pracę? Czy straciłem zdolność do tego? Czy muszę znaleźć inną pracę? Co muszę zrobić do końca tego miesiąca? A co jeśli to zrobię i nie będzie lepiej?

Powiedziałem tylko garstce moich najbliższych zwolenników i przywódcy, dlaczego poświęcam na to czas. Większość zespołu po prostu wiedziała, że biorę miesiąc wolnego. Wspaniałe było to, że wszyscy, którzy znali szczegóły mojej sytuacji, poparli ją. To trochę złagodziło niepokój. Wsparcie ze strony przyjaciół, rodziny, współpracowników i pracodawcy ma kluczowe znaczenie.

Jak to było mieć wolne?

Zmieniający życie!

Gdy tylko podpisałem umowę na miesiąc, poczucie „no cóż, co teraz?” zalało mnie. Mąż powiedział mi, że jedyne twoje zajęcie w tym miesiącu to zająć się sobą, ułożyć listę obowiązków i raz dziennie wyjść z domu (na spacery itp.). Nie jestem pewien, czy ostatnia część była dla mnie, czy dla niego. Pozwolił mi być, odpocząć i ponownie połączyć się ze sobą. To pozwoliło mi dać sobie tę przestrzeń.

Co robiłeś w czasie wolnym?

Wylogowałem się

Stworzyłem przestrzeń między sobą a pracą i utrzymywałem ją przez cały kwiecień: bez luzu, bez e-maili, bez SMS-ów w pracy. Naprawdę go wyłączyłem, co było krytycznym elementem, który musiałem zrobić. Musiałem dać sobie przestrzeń, aby ponownie się odnaleźć.

wyszedłem na zewnątrz

Przed wyjazdem siedziałem przy biurku od 6:30 do czasami 18:00 z małą przerwą, a nawet jadłem lunch przy biurku. W kwietniu chodziłem na spacery, wędrowałem po kilku szlakach, a nawet siedziałem na naszym podwórku (zdjęcie na górze artykułu). Słuchanie muzyki, podcastów i książek było niesamowite podczas zaczerpnięcia świeżego powietrza.

Połączyłem się z moją siecią wsparcia

Z natury uwielbiam kontakt z człowiekiem. Spędziłem czas z moim trenerem, przyjaciółmi, rówieśnikami i siecią przywódców. Spędzanie czasu z moją siecią wsparcia pomogło mi ponownie połączyć się z moim celem i mocnymi stronami. Łączenie się z tą grupą było kluczowe dla przezwyciężenia porażki, którą odczuwałem w tym miesiącu.

Eksplorowałem kreatywne sklepy

Znalezienie miejsca, w którym mogłabym być sobą, bez osądzania, było jednym z zaskakujących momentów ah-ha. W mediach społecznościowych znalazłem kreatywne miejsca do wyrażania siebie, tworzenia treści, a nawet prowadzenia wywiadu w stylu „podcastu” z jednym z członków mojej sieci wsparcia.

Zainwestowałem czas w odpoczynek

W niektóre dni po prostu odpoczywałem. Kilka dni spędziliśmy nad plażą w Meksyku. Inne dni były skupione na dbaniu o siebie, jak masaże i maseczki. Ale to, co było najważniejsze, to czas spędzony na odpoczynku dla mojego umysłu i ciała. Wypalenie i smutek dały się we znaki obojgu.