„Jaka jest prosta emocjonalna podróż?”

Refleksje na temat jednego z moich ulubionych cytatów pisarskich.

Dawno temu, w 2013 roku, Czarna lista gościła swoje pierwsze laboratorium scenarzystów. Impreza odbyła się w Las Vegas. Oto zdjęcie scenarzystów z laboratorium i mentorów scenarzystów.

Pośrodku, w szarej koszuli, siedzi Billy Ray , którego autorem są Shattered Glass, State of Play, The Hunger Games, Richard Jewel oraz seriale telewizyjne The Last Tycoon i The Comey Rule. Billy był nominowany do Oscara za scenariusz Kapitan Phillips.

Nie jestem pewien, gdzie przeczytałem ten jego cytat, ale jest to jeden z moich ulubionych:

„Na górze mojego komputera, dużymi, pogrubionymi literami, jest napisane: „Jaka jest prosta emocjonalna podróż?” Cały czas na to patrzę”.

Pamiętam to z własnego pisania. Często przypominam o tym moim studentom. To niezwykle ważna obserwacja dotycząca procesu tworzenia historii.

Bez względu na to, jak złożona jest fabuła… ile postaci zamieszkuje uniwersum opowieści… jakie tematy staramy się eksplorować… które sceny mogą się wyróżniać jako potencjalne „momenty zwiastunowe”… nic z tego nie ma znaczenia, chyba że widzowie są emocjonalnie związani z materiałem.

Ale obserwacja to coś więcej, bo jest takie słowo… proste . Możemy mieć tendencję do odrzucania tego słowa jako oznaczającego uproszczenie.

Nie sądzę, żeby to miał na myśli Billy Ray. To, co wynoszę z tego słowa, to:

• Proste jak czyste. Emocje towarzyszące tej podróży są klarowne.
• Proste jak uniwersalne. Emocjonalna podróż ma zasięg globalny, ponieważ szeroka publiczność może postrzegać ją jako autentyczne doświadczenie.
• Proste, jak potężne. Fakt, że emocjonalna podróż bohatera rezonuje z publicznością, daje jej moc wpływania na ich stan psychiczny.

A gdzie najlepiej skupić się na prostej emocjonalnej podróży opowieści?

Powiedziałbym… Protagonista.

To ich podróż. Znajdują się w centrum narracji. To postać, która zazwyczaj przechodzi najbardziej znaczącą transformację psychologiczną. Wszystkie pozostałe postacie są powiązane z Protagonistą i jego podróżą.

Joseph Campbell mówi: „Podróż, którą odbywa bohater, jest podróżą, którą musi odbyć”.

Jeśli uda nam się wniknąć w głąb psychiki Protagonisty i odkryć, jaka jest jego najgłębsza potrzeba – to, co nazywam ich nieświadomym celem – będzie to droga do odkrycia prostej emocjonalnej podróży opowieści.

Spróbuj tego. Weź kartę indeksową. Albo karteczkę samoprzylepną. I zapisz na nim to spostrzeżenie: Jaka jest prosta emocjonalna podróż? Następnie umieść to gdzieś na biurku pisarza, gdzie będzie dobrze widoczne.

Korzystaj z tego, aby stale powracać do emocjonalnego życia swojej historii… i roli Protagonisty w tej podróży.

Oto wywiad z Billym Rayem:

Twitter: @BillyRay5229.

W piątek 19 maja polecę do Los Angeles, aby wziąć udział w moim 22. laboratorium scenarzystów Czarnej Listy, tym razem we współpracy z Women In Film. Jestem pewien, że w pewnym momencie, gdy będziemy pracować nad scenariuszami scenarzystów, zacytuję Billy'ego Raya: Jaka jest prosta emocjonalna podróż?