Joga i astrologia

Purusza i Prakryti: Słońce i Księżyc
Ruch dobowy i nocny

W filozofii jogi Purusza jest duchem, czystą wieczną świadomością. Prakryti to wszystko inne, które ma nazwę i formę, w tym umysł i sferę karmy.

W tradycyjnej astrologii ruch dobowy lub główny ruch nieba jest związany z tym, co wieczne. Jest to związane z przewidywalnym, niezachwianym cyklem Słońca. Słońce w starożytnej astrologii jest naszym daimonem lub duchem, naszą dharmą, witalnością i wolą.

Nocny ruch, czyli wtórny ruch nieba, to ruch, który obserwujemy, gdy planety poruszają się po niebie — pod prąd i przeciwnie do ruchu wskazówek zegara względem ruchu pierwotnego, czasem do przodu, czasem do tyłu — przez zodiak, na tle stałych gwiazdy. Ruch wtórny związany jest z królestwem Księżyca, który jest dystrybutorem losu i świata materialnego.

W starożytnym świecie planety były znane jako wędrujące gwiazdy. Byli uważani za agentów karmy i odnosili się do tymczasowego królestwa „pochodzenia i przemijania”. Słowo „planeta” w astrologii indyjskiej brzmiało graha lub „grabber”.

Planety w nieskończoność powtarzają swoje tranzyty, przecinając pierwotny ruch nieba, przypominający cykle śmierci i odrodzenia, rzucając swoje promienie przez sfery niebieskie na Ziemię - tak jak i my jesteśmy bezradnie porwani przez siły natury i świata materialnego, czyli Prakriti, i zapominając lub po prostu nie rozpoznając istnienia tego, co jest naszą prawdziwą wieczną naturą, czyli Puruszą.