Wieczorem 15 kwietnia 2019 roku świat w oszołomieniu patrzył, jak płonęła katedra Notre Dame, Matki Bożej Paryskiej. Średniowieczny gmach był miejscem niezliczonych wydarzeń historycznych, od koronacji Napoleona Bonaparte i Henryka VI Anglii po beatyfikację Joanny d'Arc . Prezydent Francji Emmanuel Macron zobowiązał się do odbudowy struktury, która zachowała swoje zwieńczone podwójnymi wieżami, ale straciła słynną iglicę i dwie trzecie oryginalnego drewnianego dachu wykonanego z 5000 dębów . Zanim pożar został całkowicie ugaszony, jeden europejski miliarder obiecał 113 milionów dolarów na odbudowę 800-letniej gotyckiej katedry. Ale co w ogóle było potrzebne do jej zbudowania?
Kamień węgielny katedry Notre Dame został położony w 1163 roku n.e. na rozkaz króla Ludwika VII, którego jedyną inną pretensją do sławy było to, że był pierwszym mężem Eleonory z Akwitanii (co w zasadzie przypominało poślubienie XII-wiecznej Beyoncé). Zbudowany na Île de la Cité, naturalnej wyspie pośrodku Sekwany i miejscu pierwszej osady, która rozwinęła się w dzisiejszy Paryż, Notre Dame została postawiona na gruzach dwóch starszych kościołów (które miały wcześniej zastąpił starożytną pogańską świątynię) i małą średniowieczną okolicę. Maurice de Sully, ówczesny biskup Paryża, przekonał koronę do zainwestowania astronomicznej kwoty w ten projekt - katedra kosztowała według dzisiejszych danych prawie 1 miliard dolarów .
W średniowieczu Kościół zaczął udzielać przebaczenia grzechów ludziom, którzy albo szli na wyprawę krzyżową, albo pracowali przy budowie jednej z wystawnych katedr, które pojawiały się w całej Europie. Budowa katedry Notre Dame, jaką znamy dzisiaj, zajęła prawie dwa stulecia - została ukończona w 1345 roku n.e. - a przy jej budowie pracowało ponad 1000 stolarzy, murarzy, kowali i innych robotników. Oczywiście wielu z tych ludzi nigdy nie widziało jej ukończenia, chociaż biskup Sully odprawił pierwszą mszę przy ołtarzu Notre Dame w 1182 roku n.e.
Notre Dame została zbudowana w czasie, gdy architekci przekraczali granice technologii, dążąc do wykonania wyższego budynku z cieńszymi ścianami i większą liczbą okien. Pierwotne plany Notre Dame zakładały znacznie grubsze ściany, aby utrzymać ciężki dach. Kilku wiodących architektów pracowało przy Notre Dame w ciągu dwóch stuleci budowy i z czasem doszli do wniosku, że sposobem na wsparcie ogromnych, spektakularnych witraży Notre Dame i sufitu o wysokości 115 stóp (35 metrów) jest dodanie latających przypór, aby zachować ściany przed wypadaniem na zewnątrz.
W ostatnich stuleciach Katedra Notre Dame została trochę pobita z powodu koktajlu zanieczyszczeń, naturalnych warunków atmosferycznych spowodowanych deszczem i zimnem, a także poważnych zaniedbań i złego traktowania podczas rewolucji francuskiej. Powieść Victora Hugo „Dzwonnik z Notre-Dame” w znacznym stopniu wywarła wpływ na rozkład katedry, który w połowie XIX wieku zaowocował pewną renowacją.
Ale teraz potrzeba jeszcze więcej renowacji budynku, który Hugo nazwał „ symfonią w kamieniu ”, która strzegła Paryża przez większą część tysiącleci.
„Każda twarz, każdy kamień tego czcigodnego pomnika” - pisał Hugo z Notre Dame - „jest nie tylko stroną historii kraju, ale także historii nauki i sztuki”.
Teraz to jest interesujące
Iglica Notre Dame nie była oryginalna - została dodana podczas gruntownej renowacji w latach czterdziestych XIX wieku.
