Kiedy wiem, że jestem sam

Witam! Nazywam się Karthik, Karthik Mehta. Pracuję jako dyrektor kreatywny w agencji reklamowej w Bombaju. Zastanawiasz się, dlaczego jestem dzisiaj na dworcu kolejowym? Nie ! mylisz się, nie podróżuję teraz. Jestem tu, żeby zarezerwować bilety na Karmabhoomi Express. Pozwólcie, że pokrótce opowiem o tej podróży.

Od dzieciństwa zawsze chciałem odwiedzić DudhKoshi. Plan jest taki, aby pojechać KarmaBhoomi Express do JayNagar samochodem, a następnie przejść 20–30 km pieszo, aby dotrzeć do Gokyo Lakes. Nie ma wiele do powiedzenia na temat planowania. Uwielbiam podróżować samotnie. Będę szczęśliwy, jeśli dołączysz do mnie w tej podróży. Obiecuję, że w Dudhkoshi będzie cudownie. Być może zastanawiasz się, dlaczego cię zapraszam, skoro powiedziałem, że uwielbiam podróżować samotnie. Właściwie nie lubię podróżować, jestem domatorem, który nie lubi wychodzić.

Ale uwielbiam podróżować z przyjaciółmi, zaprosiłem ich na ten wyjazd, ale każdy ma inne priorytety. Może nie byłem dla nich dobrym przyjacielem. To mnie nie boli.

Nie wszyscy szukają uwagi. Gdyby potrzebowali uwagi, staraliby się zabierać głos w tym tłumie, ale wydaje się, że coś jest innego z tego rodzaju ludźmi. Być może widziałeś kogoś takiego jak ja, Człowiek czuje się samotny, nawet jeśli jest otoczony ludźmi, Nie można wyrazić swoich uczuć, gdy go o to poprosisz.

Nawet moi współlokatorzy zapraszają mnie na randkę, kiedy jest im przykro, że jestem sama w domu. Co boli bardziej niż przyjaciel zapraszający cię na obiad tylko dlatego, że dowiedzieli się, że nie jesteś w porządku. Nie potrzebuję, żeby ktoś się nade mną litował. Szukam przyjaźni, ale okazują mi litość. Nie jestem częścią ich planów i po prostu dostaję zaproszenie, ponieważ nie chcą nikogo zostawić. Po wykluczeniu na cały dzień niektórzy ludzie nawet nie dbają o to, że zostawiają innych samych lub w tyle. W życiu najważniejsza jest opieka, którą otrzymujesz wtedy, gdy jest najbardziej potrzebna.

Więc proszę nie żałujcie i dołączcie do tej wyprawy. Jeśli naprawdę tego chcesz, nie ma za co, inaczej „Dziękuję!”. To nie wynika z nastawienia, zostałem zraniony i nie chcę zostać ponownie zraniony.