Miłość może NIE być odpowiedzią

„Następnym razem, gdy zobaczę kogoś smutnego, nie poproszę go o uśmiech. Lub powiedz im, że poprawa jest wyborem. Jeśli naprawdę chcę pomóc, dam im znać, że nawet jeśli nie rozumiem, co jest nie tak, będę tam, jeśli będą mnie potrzebować”. — Adri

Jest późno w nocy, a ja czytałem dobrą książkę przygodową, kiedy poczułem ochotę na obejrzenie banalnego filmu. To się zdarza i chociaż trzymam się ścisłego harmonogramu czytelniczego, to jednak ulegam intuicji i oglądam Netflixa. Jak niektórzy z Was mogą wiedzieć z tego bloga lub z mojego newslettera, obecnie uczę się hiszpańskiego i nie ma lepszego momentu na wybór hiszpańskiego filmu niż teraz. W końcu wybrałem „Crazy For Her”. W końcu to gatunek komedii i dramatu, więc tytuł może wydawać się tandetny. Jednak mniej więcej po połowie zdałem sobie sprawę, że jest to historia niekonwencjonalna. Adri był dziennikarzem, który był z przyjaciółmi w barze, kiedy wpadł na kobietę, która najwyraźniej się spieszyła. Wiem, że to frazes. Ale kobieta zaproponowała Adri, żeby spędzili razem resztę nocy, beztrosko i zapomnieli o sobie następnego dnia. Żałowałem, że nie miałem odwagi poczuć i zrobić czegoś takiego, kiedy usłyszałem propozycję kobiety. Moje wyzwolone myśli sprawiły, że konserwatywna ja przewróciła oczami. Adri zapytał kobietę, jak ma na imię, kiedy dobrze się bawili, a ona odpowiedziała: „Carla”. Carla nagle musi wyjść, a Adri nie ma o niej żadnych informacji poza kurtką, którą zostawiła Carla. „Och, to może być jak Kopciuszek, ale zamiast buta jest to imię i kurtka”, powiedziały moje myśli. Adri szukała Carli w mediach społecznościowych, podając tylko imię, ale nie mogła jej znaleźć i ciągle o niej myślała. Przeszukali kieszenie jej kurtki w poszukiwaniu jakichkolwiek informacji o Carli, kiedy rozmawiał ze swoimi przyjaciółmi. Na szczęście znaleźli kartkę zawierającą receptę na fluoksetynę, pełne imię i nazwisko Carli oraz nazwę takiego miejsca. Adri wkrótce odkrywa, że ​​jest to ośrodek zdrowia psychicznego. Wszedł do ośrodka, zdeterminowany, by ponownie zobaczyć Carlę, i spotkał ją, a także wielu innych dziwnych ludzi. Oglądając w trzeciej osobie, zauważyłem, że mam straszną reakcję, upokarzającą i poniżającą ludzi, którzy są uważani za „obłąkanych” w społeczeństwie. Adri, podobnie jak ja, zdała sobie sprawę, że spędzanie czasu z tymi ludźmi jest chorobą. To choroba, która podobnie jak grypa czy glejak wielopostaciowy wymaga cierpliwości, zrozumienia, wytrwałości, a przede wszystkim leczenia. Myślę, że w tym przypadku miłość nie wystarczy. W miarę rozwoju filmu zastanawiam się, czy naprawdę musimy zdefiniować miłość, aby pomóc tym, których rzekomo kochamy lub na których nam zależy. Adri szybko rozpoznał dolegliwości każdego z ludzi. Marta ma zespół Tourette'a i depresję, bo ludzie wyśmiewają się z jej tików, ale nadal kocha Victora, który ma OCD. Saul cierpi na schizofrenię, ale uwielbia swoją córkę. Tina, która ma urojenia, i Carla, która ma zaburzenie afektywne dwubiegunowe typu 1. Jak zapewne zauważyłeś, przedstawiam te znaki w innym języku. Nie powinniśmy kategoryzować ich na podstawie ich choroby. W końcu nie chodzi o to, kim są. Są chorzy, ale nie są to ich choroby. Podczas gdy Adri zdaje sobie sprawę pod koniec filmu, że niektórych sytuacji nie da się zmienić tylko pozytywnym i upartym umysłem, ja czuję się tak, jakbym również znajdowała się w umyśle Adri. Widzenie rzeczy takimi, jakie są. Podobało mi się to, co dyrektor ośrodka zdrowia psychicznego powiedział Adri pod koniec filmu: ludzie będą próbowali pomóc innym, nie rozumiejąc ich wcześniej. Zamiast pomagać, chcą zmieniać innych w oparciu o to, co uważają za dobre, normalne, lub wygodne dla nich. Ale ostatecznie to nie dobro innych ludzi jest tym, z czym jesteśmy związani. Carla i Adri skończyli razem, ponieważ ludzie lubią szczęśliwe zakończenia, a to jest film romantyczny. Carla ostrzegła Adri, że kochanie jej będzie trudne. Kiedy w ogóle było łatwo kochać? Carla bywała czasami w euforii, jakby była na szczycie świata, a przy innych przygnębiona, jakby miała stawić czoła śmierci lub zamordowaniu Adri. Adri zgodził się na wszystko. Pod koniec filmu Carla zostaje ponownie przyjęta do szpitala psychiatrycznego. Chociaż jest to komedia, jest to jeden z tych filmów, które zmuszają do myślenia. Omawiane są takie kwestie, jak zdrowie psychiczne i choroba, pojęcie normalności lub szaleństwa oraz to, co w ogóle uważamy za normalne. Jaka jest definicja miłości? W takim razie, czy nasze definicje są odpowiednie? Czy jest na to jakaś granica? W jakim stopniu możemy to wykazać? Albo: Czy to w ogóle miłość lub zrozumienie ma moc pomagania ludziom i zmieniania świata?

Chcesz przeczytać więcej?

Zapisz się do mojego biuletynu e-mailowego i odwiedź mojego bloga . Mówię o życiu, książkach, rozwoju osobistym i naukach humanistycznych. Możesz też sprawdzić mnie na LinkedIn .