O odpowiedzialności i psilocybinie: Ome

Ponowne pojawienie się psilocybiny w dyskursie publicznym to szalona rzecz. Zamierzałem napisać coś bardzo dopracowanego na ten temat, ale ten wymóg sprawia, że ​​​​czuję się sparaliżowany lękiem, więc zamiast tego zwymiotuję.

Nie widzę jednolitego frontu w pracy nad przywróceniem psilocybiny ludziom - może to dlatego, że jestem wyjątkowo nowy w tej dziedzinie, ale IDK. Widzę: badaczy, naukowców, producentów, ludność nie-rdzenną, organizacje skoncentrowane na rdzennych mieszkańcach, które skupiają się wyłącznie na rdzennej ludności, która od dawna nieprzerwanie łączy się ze swoimi tradycjami, ravers, undergroundowi ludzie, lokalni hodowcy, którzy sprzedają w mediach społecznościowych, hedoniści, biali ludzie z BARDZO DROGIMI psilocybinowymi odosobnieniami poza Stanami Zjednoczonymi, ludzie latynoscy z BARDZO DROGIMI odosobnieniami psilocybinowymi poza Stanami Zjednoczonymi, fałszywi szamani, rasistowscy i obrzydliwi mężczyźni nazywający siebie uzdrowicielami i wszyscy ludzie pracujący nad przygotowaniem / szkoleniem facylitatorów psilocybinowych. A także meksykańscy uczeni, którzy zagłębiają się w dziedzictwo kulturowe Teonanacatl (słowo nahuatl oznaczające psilocybinę). Itd.

NIE widzę również odpowiedzi na wiadomości, które wysyłam, próbując połączyć się z ludźmi QTPoC w terenie.

Więc z miejsca, w którym stoję, jeśli kurwa nie zwolnimy i nie zaczniemy budować społeczności między sobą, jesteśmy skazani na utrwalanie tego gówna, które nas tu przywiodło. Jeśli jesteś zbyt przebudzony, zbyt święty, zbyt duchowy, zbyt oświecony, by BYĆ DOSTĘPNY dla krewnych, nie robisz tego dobrze.

Więc. Moja druga ważna myśl/stwierdzenie na temat odpowiedzialności brzmi: My. Potrzebować. Wspólnota. Na litość boską, potrzebujemy wspólnoty. MY. POTRZEBOWAĆ. WSPÓLNOTA. Nasze nici muszą się ze sobą splatać – wszystko inne jest utrwalaniem kolonializmu.

Punkt odpowiedzialności numer 2 dla mnie to: Buduj z innymi.