Oszałamiająca 150-milionowa skamielina przedstawia klonującą się kruchą gwiazdę

Dla niewprawnego oka starożytna, krucha skamieniałość gwiazdy powyżej wygląda tak, jak można się spodziewać po obecnie – szczególnie kruchej szkarłupni. Jednak skamielina jest dość rzadka: ukazuje moment, w którym krucha gwiazda klonowała się, regenerując trzy ramiona po śmierci.
powiązana zawartość
Okaz znaleziono przypadkowo podczas wykopalisk w 2018 roku w złożach wapienia na zachód od Nusplingen w Niemczech. Z tego samego złoża skamieniałości pochodziły starożytne gąbki, liliowce oraz koprolity i dzioby amonitów. Jeśli przyjrzysz się uważnie, zobaczysz, że trzy ramiona po prawej stronie skamieniałości są cieńsze i nieco krótsze niż te po lewej stronie. Według wiedzy zespołu okaz jest dopiero drugim przypadkiem skamieniałości z regenerującą się połową ciała i pierwszym, w którym jego regeneracja wydaje się być powiązana z sześciokrotną symetrią zwierzęcia i fragmentacją klonalną.
powiązana zawartość
- Wyłączony
- język angielski
Nowo zdefiniowany gatunek – Ophiactis Hex – pochodzi z późnej jury, około 150 milionów lat temu. Kruche gwiazdy nie są rozgwiazdami ; chociaż oba mają zazwyczaj pięć ramion, stanowią różne klasy szkarłupni, tę samą grupę bezkręgowców, do której zaliczają się ogórki morskie (jednak kruche gwiazdy i rozgwiazdy mają wspólnego przodka). Chociaż wiele kruchych gwiazd jest pięcioramiennych, autorzy badania zauważają, że O. hex „wykazuje regularną sześciokrotną symetrię bez żadnych oznak przypadkowego dodania promieni, co sugeruje, że przed fragmentacją dana osoba była sześcioramienna”. Zauważają jednak, że nie można z całą pewnością stwierdzić, że tylko u jednego okazu zwierzę to regularnie miało sześć ramion.
Na podstawie jej cech, w tym niewielkich rozmiarów ciała i kolców ramion, zespół doszedł do wniosku, że krucha gwiazda prowadziła epizoiczny tryb życia: żywiła się istotą żywicielską, być może gąbkami rosnącymi w tym samym środowisku. Nowy artykuł ukazuje się w Royal Proceedings of the Royal Society B.
Niezależnie od innych wniosków, jakie można wyciągnąć ze skamieliny – na temat ewolucji kruchych gwiazd czy klonowania w historii ewolucji – jasne jest, że skamielina jest cholernie fajna.
Więcej: Paleontolodzy nie są zgodni co do tego, czym właściwie jest ta wspaniała skamielina rekina

