Słuchaj, nikt nie chce o tym myśleć. A jednak nie możesz się powstrzymać od myślenia o tym, kiedy czujesz - lub emitujesz - szczególnie śmierdzący pierdnięcie . Czy ten pierd może przenosić chorobę?
Znaleźliśmy dwa badania przeprowadzone w odstępie dziesięcioleci, które doprowadziły do dwóch różnych wniosków. Gdyby to był policyjny pokaz proceduralny, w tym miejscu zaczęłaby grać muzyczna wskazówka do przedstawienia dowodów i zabrzmiałaby to bardzo poważnie i fajnie. Jak my. Piszę o pierdach.
Farts Cause Disease: The 1968 Outbreak
W sierpniu 1968 roku w Vanderbilt University Hospital w Nashville w stanie Tennessee doszło do wybuchu zakażenia szczególnym szczepem paciorkowców - a dokładnie Streptococcus pyogenes . Dziewięciu zakażonych pacjentów przebywało na różnych oddziałach z różnymi problemami, a podczas ich pobytów odwiedzało ich wielu pracowników medycznych.
Ale siedmiu z nich miało wspólnego anestezjologa . (Podaj ponownie fajną policyjną muzykę podczas pokazów proceduralnych). Personel pobrał wymazy z jamy ustnej ze skóry i gardła anestezjologa, ale wynik był negatywny. Brak śladu paciorkowców. Ponieważ było to w połowie XX wieku, kiedy rozdawano penicylinę jak cukierki, anestezjolog przeszedł krótki cykl antybiotyku. Bo czemu nie?
Ale kilka miesięcy później, w listopadzie i grudniu, kolejny wybuch tego samego szczepu paciorkowców zaatakował ośmiu różnych pacjentów. Ten sam anestezjolog uczestniczył w pięciu z tych nowych przypadków. On nadal nie wykazywał żadnych objawów, ale tym razem zespół wziął wymaz z odbytu u lekarza i że pojawił się dokładnie szczep STREP dokonywaniu tych nowych pacjentów. Anestezjologowi podano pełną dawkę antybiotyków i zwolniono go ze służby na 10 dni. Później jego kultury były wolne od paciorkowców i nie było dalszych infekcji ran związanych z jego pacjentami.
Naukowcy w tamtym czasie powiedzieli w The New England Journal of Medicine, że chociaż „droga przenoszenia z odbytu do ręki do pacjenta” była możliwa, w tym przypadku bardziej prawdopodobna była transmisja drogą powietrzną. Autorzy artykułu NEJM doszli więc do wniosku , że to prawdopodobnie bąki lekarza infekują rany pacjentów, a nie niewłaściwe mycie rąk.
Spodnie uratują ci życie: obalenie z 2001 roku
Przenieśmy się do roku 2001. Kobieta zadzwoniła do audycji radiowej dr Karla Kruszelnickiego w Australii i zapytała, czy nie zanieczyszcza sali operacyjnej, kiedy cicho pierdnęła podczas zabiegów. Kruszelnicki uznał, że to uczciwe pytanie, więc poprosił przyjaciela mikrobiologa, Łukasza Tennanta, aby pomógł się dowiedzieć.
Tennant poprosił kolegę, żeby pierdnął na dwie szalki Petriego : raz w spodniach, a raz w spuszczonych. Nigdy nie zapominaj, że nauka jest bardzo elegancka. Następnego ranka Tennant sprawdziła naczynia. Naczynie bez majtek zawierało grudki bakterii podobne do tych, które znajdują się na naszej skórze i jelitach. Naczynie do spodni nie zawierało bakterii.
Kruszelnicki zaznaczył, że bakterie w naczyniu bez majtek nie są szkodliwe; były to te same rodzaje, które można znaleźć w czymś takim jak jogurt probiotyczny. Mniam.
Mit różowego oka
Ale co z różowym okiem, mówisz? Zawsze słyszałeś, że możesz dostać różowe oko, jeśli ktoś pierdzi w twoją poduszkę. Po pierwsze, jeśli ktoś pierdzi w twoją poduszkę, to nie jest twoim przyjacielem i powinieneś od razu kopnąć go na metaforyczny krawężnik.
Po drugie, mit po prostu nie jest prawdziwy. Nazywa się to „przepływającym gazem”, ponieważ jest to gaz. Każda bakteria w pierdzeniu umarłaby dość szybko poza ciałem. Możesz jednak uzyskać różowe oko od rzeczywistej kupy. Jeśli dotkniesz kupy, a następnie dotkniesz oka, możesz dostać bakteryjne zapalenie spojówek. (Ten artykuł staje się coraz gorszy, wiemy.)
Pierdzenie i wirusy
Podobnie jak w przypadku bakteryjnej infekcji różowego oka, wszelkie wirusy, które mogą być obecne w jelitach, nie będą się rozprzestrzeniać przez pierdy. Dotyczy to nawet koronawirusów , takich jak ten, który prowadzi do COVID-19 . Nie żyją długo bez żywiciela, którym w tym przypadku jest twoje ciało. Wirusy również szybko wypadają z powietrza, co oznacza, że powierzchnie, na których lądują, są bardziej zaraźliwe niż jakikolwiek pierd przepływający przez twój niefortunny nos.
Bardziej niż cokolwiek związanego z pierdami, dobre techniki mycia rąk będą miały największy wpływ na utrzymanie bakterii i wirusów poza organizmem. Mycie rąk przez 20 sekund za każdym razem, gdy korzystasz z łazienki lub dotykasz wspólnych powierzchni (na przykład uchwytu lodówki biurowej) znacznie zmniejsza prawdopodobieństwo zachorowania lub infekcji.
Więc czego się nauczyliśmy? Noś spodnie i myj ręce. Słowa, którymi warto żyć.
Teraz to gaz!
Jeśli twoje pierdy nie są zbyt niebezpieczne, to dlaczego pachną tak cholernie źle ? Pierdzenie składa się głównie z tlenu i azotu, które połykamy podczas oddychania, a także dwutlenku węgla, metanu i wodoru. Te gazy pochodzą z bakterii w naszych jelitach, które rozkładają jedzenie, które jemy i ... wydalają odpady.
