Pochowaj swoich zmarłych

„Nie musisz być dobry. Nie musisz iść na kolanach przez sto mil przez pustynię, pokutując. Musisz tylko pozwolić miękkiemu zwierzęciu twojego ciała kochać to, co kocha” – Mary Oliver

W podróż wyruszamy o świcie, zostawcie poczucie winy za sobą

Wejdź na podwórko, zardzewiała łopata wciąż tam jest, odkąd próbowaliśmy zbierać plony podczas głodu i nic nie znaleźliśmy

Weź zardzewiałą łopatę, podejdź do skrawka ziemi, aby twoje stopy mogły poczuć głębię i wykopać ziemię

Zabierz całą swoją winę, przeszukaj pokoje i opróżnij je. Nawet te w portfelu, w ustach i w dłoniach, które dałeś swoim dzieciom jako głos, zanim jeszcze zaczęły mówić i rzucić to wszystko w ziemię

Ziemię, którą wykopałeś zardzewiałą łopatą

Wypowiedz zaklęcie „nie musisz być dobry. nie musisz być dobry. nie musisz być dobry”.

Weź to wszystko, co sprawia, że ​​zwijasz się trochę w środku i boli, zamknij oczy i potrząśnij głową z dezaprobatą, i powiedz to wszystko: „nie musisz chodzić na kolanach przez sto mil przez pustynię, żałując”.

Kiedy zostawisz to wszystko w ziemi, pochyl się, zasyp dziurę i odejdź

Pochowaj swoich zmarłych i pozwól im zgnić i odpocząć

Zostaw za sobą poczucie winy, „nie musisz chodzić na kolanach przez sto mil przez pustynię, żałując”

Schowaj winę głęboko w ziemi i odejdź. Niech martwy zgnije, niech odpocznie.

„Nie musisz być dobry, kochanie”. Pochowaj swoich zmarłych i nie oglądaj się za siebie.