Kiedy znaczące ruchy kulturowe osiągają ważny kamień milowy, kusi, by spróbować skondensować ich znaczenie w zgrabnych, skondensowanych hołdach. Ale Bauhaus przekroczył wszelkie oczekiwania i standardy, a szkoła sztuki, architektury i projektowania nadal pozostawia swój ślad na dzisiejszym świecie, sto lat po jej powstaniu w Weimarze w Niemczech.
Założony przez Waltera Gropiusa i nazwany na cześć Bauhütten, czyli lóż murarskich, Bauhaus jest uważany za jeden z najbardziej wpływowych ruchów artystycznych XX wieku. Jedną z głównych unikalnych cech szkoły jest to, że tak naprawdę nie można jej w ogóle sklasyfikować jako jednej szkoły. Bauhaus połączył i ożywił rozmowy dotyczące sztuki , społeczeństwa i technologii poprzez elementy tradycyjnej sztuki plastycznej i bardziej nowoczesną edukację w zakresie projektowania.
W swojej „ Proklamacji Bauhausu ” z 1919 roku Gropius opisał rodzaj cechu łączącego architekturę, rzeźbę i malarstwo w jedną nadrzędną twórczą ekspresję. Stamtąd opracował program nauczania oparty na rzemiośle, który informował o tworzeniu obiektów łączących formę i funkcję. Studenci z różnych środowisk edukacyjnych i społecznych przyjechali studiować program nauczania, który rozpoczął się od wciągającego kursu z materiałów, teorii kolorów i nie tylko.
Niektóre główne nazwiska na scenie sztuk wizualnych epoki, które są obecnie uważane za legendy Bauhausu, zazwyczaj nauczały tego kursu wstępnego: Paul Klee, Wassily Kandinsky i Josef Albers. Po ukończeniu wciągającego kursu uczniowie specjalizowali się w takich rzemiosłach, jak obróbka metali, tkactwo, typografia i nie tylko. Hasło ówczesnej szkoły było zdecydowanie trafne: „Sztuka dla przemysłu”.
Rozwój Bauhausu nie był przypadkowy ani przypadkowy; pod koniec XIX wieku ludzie nie byli pewni bezprecedensowego rozwoju nowoczesnej produkcji . Jaki wpływ miałoby to na sztukę? Czy wydajność pracy w fabryce sprawi, że ekspresja artystyczna stanie się przestarzała? Gropius i jego koledzy mieli nadzieję, że dzięki Bauhausowi uda się stworzyć praktyczne przedmioty z duszą, które podniosą wiarygodność dzieł sztuki, takich jak projektowanie wnętrz i architektura, a jednocześnie będą nadal szanować tradycyjne sztuki piękne, takie jak malarstwo i rzeźba.
Szkoła sama w ciągu 14 lat przenosiła się po całych Niemczech, podróżując ze swojej bazy w Weimarze w latach 1919-1925 do Dessau do 1932 roku, a następnie ostatecznie do Berlina, gdzie została trwale zamknięta przez nazistów. Podczas gdy formalna struktura samej szkoły została rozwiązana, niektórzy z największych przywódców Bauhausu zaczęli rozpowszechniać założenia ruchu na całym świecie. Albersowi przypisuje się kształtowanie programu projektowania graficznego w Yale, a Laszlo-Moholy Nagy, który był współprowadzącym kurs podstawowy w szkole wraz z Albersem, otworzył Institute of Design w IIT w Chicago.
Aby uzyskać bardziej kompleksowe, głębokie omówienie wszystkich rzeczy związanych z Bauhausem, zapoznaj się z tymi godnymi uwagi kreacjami z epoki : Red Balloon Paula Klee (1922), Yellow-Red-Blue autorstwa Wassily Kandinsky (1925), lub Chair (Model B3) (The Wassily Chair) (1925) Marcela Breuera, Universal Bayer Herberta Bayera (1925), Photogram László Moholy-Nagy Photogram (1926) oraz budynek Bauhausu w Dessau w Niemczech (1919-1925) Waltera Gropiusa.
Dowiedz się więcej o ruchu Bauhaus w „ Bauhausie ” Magdaleny Droste. wybiera powiązane tytuły na podstawie książek, które naszym zdaniem Ci się spodobają. Jeśli zdecydujesz się na zakup, otrzymamy część wyprzedaży.
Teraz to jest fajne
Uczniowie i nauczyciele Bauhausu byli najwyraźniej znakomici na balach przebierańców . W swoim eseju „ Życie w Bauhausie ” z 1925 r. Architekt Farkas Molnar napisał: „Zasadnicza różnica między balami przebierańców organizowanych przez artystów z Paryża, Berlina, Moskwy i artystów z Bauhausu polega na tym, że nasze kostiumy są naprawdę oryginalny. Każdy przygotowuje własne. Nigdy wcześniej nie widziano. Nieludzki lub humanoidalny, ale zawsze nowy. Możesz zobaczyć potwornie wysokie kształty potykające się, kolorowe mechaniczne figury, które nie dają najmniejszej wskazówki, gdzie jest. Słodkie dziewczyny w czerwonej kostce. Tu jest wyciągarka i są unoszone wysoko w powietrze; migają światła i rozpylają się zapachy. "
