Krótko po tym, jak huragan Matthew uderzył w Karolinę Północną w październiku 2016 r., Podnosząc rzekę Neuse do poziomu nigdy wcześniej nie widzianego, Matthew Starr wyruszył na rzekę, aby osobiście zobaczyć niektóre szkody. To było prawie nieziemskie.
„Kiedy woda powodzi ustąpiła, byłem na łodzi, robiąc patrol na jednym z nieaktywnych stawów popielnikowych i naprawdę wyglądało to jak zimowa kraina czarów” - mówi Starr, rzecznik Upper Neuse Riverkeeper for Sound Rivers , organizacja non-profit, która monitoruje i chroni dorzecza rzek Neuse i Tar-Pamlico. „Tutaj był ten biały, bardzo drobny popiół na drzewach, na wodzie, na pniach, na liściach. Był po prostu wszędzie. Gdybyś tylko lekko uderzył w drzewo, po prostu spadłby ten bardzo drobny popiół.
"Szybko do przodu dwa lata później ... ani jednej łopaty popiołu nie została usunięta."
Popiół, o którym mówi Starr, to popiół węglowy , ekologiczna puszka, którą państwo - i cały kraj - toruje sobie drogę od dziesięcioleci. W 2014 roku ponad 30 000 ton (27 215 ton metrycznych) popiołu węglowego dostało się do rzeki Dan w pobliżu Eden w Północnej Karolinie w czymś, co miejscowi nazwali „Złamanym sercem nad Danem”. Brian Williams, kierownik programu w Wirginii w Dan River Basin Association - rzece o długości 214 mil (344 km), która osiem razy przecina linię Virginia-North Carolina - był jednym z pierwszych na scenie.
„Przez kilka tygodni rzeka szarzała” - mówi teraz Williams. „Ludzie wciąż mnie pytają: 'Czy można bezpiecznie brodzić w rzece?' ... Nie wiem. Nie mogę powiedzieć tego samego, co kiedyś. "
Co to jest popiół węglowy?
Popiół węglowy jest dokładnie tym, czym można by go sobie wyobrazić: pozostałością po spalaniu węgla. Chociaż zużycie węgla dramatycznie spadło w ostatnich latach - osiągnęło szczyt w 2007 r., A sektor elektroenergetyczny zużywał mniej węgla w 2017 r. Niż w jakimkolwiek innym roku od 1983 r., Według amerykańskiej agencji Energy Information Administration . Ale elektrownie w całym kraju nadal zużywają oszałamiającą jego ilość. Około 717 milionów ton (650 milionów ton metrycznych) zostało zużytych w 2017 roku, najczęściej do produkcji energii elektrycznej. ( Około 30 procent krajowej energii nadal pochodzi z węgla). I, oczywiście, miliony ton popiołu węglowego pozostały z czasów, gdy Stany Zjednoczone były bardziej zależne od węgla.
Agencja Ochrony Środowiska (EPA) mówi, że popiół węglowy jest jednym z największych rodzajów odpadów przemysłowych produkowanych w Stanach Zjednoczonych. Tylko w 2014 roku wyprodukowano ponad 130 milionów ton (117 milionów ton metrycznych). Chociaż popiół ma pewne zastosowania - głównie do wzmocnienia takich rzeczy, jak płyta ścienna i beton - większość jest wyrzucana na suche wysypiska lub mokre stawy w pobliżu elektrowni, w których był produkowany, tak jak to było od dziesięcioleci i gdzie po prostu siedzi.
Dopóki, to znaczy, coś się nie stanie. W pobliżu wylewająca się rzeka lub jezioro. Przerwa w tamie. A potem katastrofa.
„Prawie każda większa rzeka na południowym wschodzie ma co najmniej jeden zbiornik popiołu węglowego [w pobliżu]”, powiedziała w e-mailu Rebecca Fry, dyrektor Instytutu Środowiskowych Rozwiązań Zdrowotnych na Uniwersytecie Północnej Karoliny w Chapel Hill.
Rzeki i strumienie w pobliżu elektrowni węglowych służą do chłodzenia maszyn i wytwarzania pary. Ale zapewniają również wyjście dla popiołu, jeśli nie zostanie on odpowiednio usunięty. Problem z uwalnianiem się popiołu węglowego w środowisku polega na tym, że jest on, jednym słowem, toksyczny. Od lekarzy do odpowiedzialności społecznej :
Najgorszy wyciek popiołu węglowego w historii miał miejsce w grudniu 2008 r., Kiedy wału na składowisku w elektrowni Kingston Fossil Power Plant należącej do władz Tennessee Valley wybuchła , uwalniając 5,4 miliona jardów sześciennych mokrego popiołu do otaczającego terenu w hrabstwie Roane w stanie Tennessee. Osad pokrywał około 300 akrów (121 hektarów), zanieczyszczając ziemię i wody oraz powodując wieloletnie oczyszczanie.
Ponad 30 pracowników odpowiedzialnych za usuwanie popiołu węglowego już zmarło, rzekomo z powodu długotrwałego narażenia na toksyny. Co najmniej 200 innych jest chorych lub umierających . Pozwy są w toku.
Karolina Północna miała kilka wycieków. Po katastrofie rzeki Dan, deszcze z huraganu Matthew w 2016 roku i huraganu Florence we wrześniu 2018 roku spowodowały, że popiół węglowy przedostał się do innych rzek Karoliny Północnej . Chociaż Duke Energy, największe przedsiębiorstwo użyteczności publicznej w stanie, twierdzi, że szkody spowodowane wyciekiem huraganu Florence są minimalne, oświadczenie wydane 28 września 2018 r. Przez Upper Neuse Riverkeeper i Waterkeeper Alliance kwestionuje to twierdzenie. Analiza przeprowadzona przez Pace Analytical nie tylko wykazała, że poziom arsenu jest prawie 18 razy wyższy niż norma Karoliny Północnej w zakresie zaopatrzenia w wodę pitną i spożycia ryb, ale także wykazała podwyższony poziom ołowiu i innych metali ciężkich w wodzie.
„Czy za 20 lat zobaczymy metale ciężkie w skorupiakach? Kto wie? Prawdopodobnie. Po prostu nie możemy powiedzieć od razu” - mówi Williams. „Z całą pewnością możemy powiedzieć, że stężone metale ciężkie nie są dobre dla środowiska”.
Co można zrobić?
Nie jest to problem ograniczony do południowego wschodu. Według EPA, składowanie popiołu węglowego (popiół jest również nazywany „pozostałościami po spalaniu węgla” lub CCR) ”występuje obecnie na ponad 310 aktywnych składowiskach na miejscu, o średniej powierzchni ponad 120 akrów (48 hektarów). głębokości ponad 40 stóp (12 metrów) i ponad 735 aktywnych piętrzących się na miejscu piętrzących się powierzchni, o średniej wielkości ponad 50 akrów (20 hektarów) i średniej głębokości 20 stóp (6 metrów). "
To są aktywne strony. W całym kraju jest aż 1100 składowisk popiołu węglowego .
Część popiołu jest przechowywana w dołach, gdzie jest mieszana z wodą, co pomaga w osiadaniu pylistego popiołu. Niektóre są przechowywane w stanie suchym. Niektóre z tych witryn są objęte gwarancją. Niektóre doły są wyłożone. Ekolodzy zauważają, że nawet jeśli tereny nie są zalane lub ściany oporowe nie są zagrożone, minerały w popiele nadal mogą przedostać się do wód gruntowych, aby zainfekować wodę pitną.
„Wiemy, że wszystko nie jest w porządku. Samo zamiatanie tego pod dywan nie oznacza przecięcia” - mówi Williams. „Rozwiązaniem tego problemu są dobre pomysły i przyznanie się:„ Tak, to jest problem i musimy znaleźć rozwiązanie ”.
Media, w obawie przed ogromnymi kosztami związanymi z oczyszczaniem tych terenów, sprzyjają uszczelnieniu składowisk i stawów, w których znajduje się popiół węglowy. Grupy takie jak EcoWatch są nieufne wobec tego rozwiązania. „Aby powstrzymać tradycyjne zanieczyszczenia z tych miejsc”, mówi Southern Alliance for Clean Energy , „popiół węglowy musi zostać usunięty ze starych, przeciekających hałd i przeniesiony do suchego, wyłożonego wykładziną magazynu z dala od rzek i innych dróg wodnych”.
Starr się zgadza. "To nie jest bez rozwiązania. Rozwiązaniem jest wydobycie całego popiołu węglowego. Kiedy usuniesz cały popiół węglowy ... zagrożenie zniknie. Wydobywanie popiołu węglowego, odłożenie go z naszych zasobów wodnych i umieszczenie go na wysypisko śmieci - twoje kuchenne śmieci mają bardziej restrykcyjne ograniczenia - oto, co musisz zrobić. Rozwiązanie polega na ich usunięciu ”.
Reguła dyktując surowszych norm federalnych dotyczących usuwania popiołu węglowego , uchwalona w 2015 roku pod administracją Obamy, został ułatwiony wcześniej w 2018 roku przez administrację Trump. Ale decyzja amerykańskiego sądu apelacyjnego z sierpnia 2018 r. Nie tylko grozi wycofaniem Trumpa, ale także wzywa EPA do przyjęcia jeszcze surowszych przepisów, niż żądano w erze Obamy.
Utylizacja wszystkich pozostałości węglowych zajmie lata i lata, podczas gdy zakłady w całym kraju będą nadal je produkować. Oznacza to, że popiół węglowy będzie problemem - dla wszystkich - w dającej się przewidzieć przyszłości.
„Tu nie chodzi o węgiel. Chodzi o wodę” - mówi Tiffany Haworth, dyrektor wykonawczy Dan River Basin Association . „Nie możemy wiele zrobić z węglem spalonym 50 lat temu. Musimy go tylko wyssać i zrobić z tym wszystko, co w naszej mocy. Najważniejsze jest ochrona dróg wodnych, które są niezbędne do życia”.
TERAZ TO CIEKAWE
Według amerykańskiej agencji Energy Information Administration spalenie funta węgla daje wystarczającą ilość energii, aby zapalić 10 100-watowych żarówek ... na około godzinę.
